คืองงกับตัวเองมากเลยเว้ยไม่รู้ว่าเป็นไร ตอนแรกก็ปกติดีตอนเช้าเราปกติมากอยู่กับคนเยอะๆเรายิ้มเราอารมณ์ดีแต่พออยู่คนเดียวดันรู้สึกไม่มีใครรักบางทีอยู่ดีๆก็ดาวขึ้นมาแบบไม่มีสาเหตุ บางครั้งที่เราทะเลาะกับที่บ้านมาเราก็มักจะทำร้ายตัวเอง เช่น หยิกหรือจิกแขนตัวเองจนถลอกเลือดหลายครั้งแต่ตอนทำเราไม่รู้สึกอะไรเลยแบบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราเผลอจิกแขนตัวเองจะเลือด กว่าจะรู้ก็ตอนอาบน้ำแล้วสบู่โดนแขนนั่นแหละถึงรู้ หรือบางครั้งเช่นตอนนี้เรานั่งกินข้าวดูยูทูปอยู่ดีๆไม่ได้เครียดหรืออะไรมาก่อนเลยแต่พอนั่งกินไปแค่สองสามคำอยู่ดีๆเราก็คิดว่าที่บ้านมีใครรักเราบ้างเราเอาเริ่มเอาเรื่องต่างๆเข้ามาคิดในหัวเต็มไปหมด ทั้งเรื่องที่เราทะเลาะกับที่บ้านบ่อยๆ ที่บ้านบีบบังคับว่าต้องเป็นแบบที่เขาวางเอาไว้ เราแทบจะไม่มีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นในตัวเราเลย และเราก็คิดว่าเราเกิดมาทำไม ความคิดหลายๆอย่าเข้ามาในหัวเราเต็มไปหมดแต่ความคิดพวกนี้มีแต่คำถามว่าสรุปเราควรเกิดมามั้ย ไม่มีเราที่บ้านจะมีความสุขมากกว่านี้มั้ย เขาไม่มีเราเขาจะไม่เหนื่อยใช่ไหม ความคิดพวกนี้มักจะพุ่งเข้ามาในหัวเราตอนอยู่คนเดียวบางครั้งเราก็เคยคิดที่จะอยากตายๆไป เพราะเรารู้สึกเหนื่อยที่เป็นแบบนี้อ่ะ คือใครช่วยอธิบายได้บ้างว่าเราเป็นไรกันแน่ แค่เครียดหรืออะไร