สวัสดีค่ะ เราเป็นคนนึงที่คอยให้คำปรึกษากับเพื่อน พี่
ในเรื่องต่างๆ เเต่เวลาเราเครียดกลับไม่มีใครสนใจเราเลย
เราเป็นคนที่ภายนอกนั้นดูสดใส เเต่ที่จริงเเล้วเราเป็นคนคิดมากค่ะ เวลาเราต้องคอยปลอบตัวเองอยู่เสมอเเต่เมื่อเวลาผ่านไปมันก็กลับมาเหมือนเดิมค่ะ เหมือนปัญหานี้มันอยู่ในใจเราตลอด
**ยกตัวอย่าง เพื่อนเรามีปัญหากับแฟนเราก็คอยให้คำปรึกษาเพื่อน เเต่พอเรามีปัญหาเรื่องความรัก เพื่อนกลับเมินเเล้วไปคุยเรื่องอื่นเลยค่ะ
เราควรจัดการการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีคะ
ไม่อยากคิดมากเลย
เราคอยให้คำปรึกษาคนอื่น เเต่เวลาเราเครียดกับไม่มีใครอยู่ข้างเราเลย
ในเรื่องต่างๆ เเต่เวลาเราเครียดกลับไม่มีใครสนใจเราเลย
เราเป็นคนที่ภายนอกนั้นดูสดใส เเต่ที่จริงเเล้วเราเป็นคนคิดมากค่ะ เวลาเราต้องคอยปลอบตัวเองอยู่เสมอเเต่เมื่อเวลาผ่านไปมันก็กลับมาเหมือนเดิมค่ะ เหมือนปัญหานี้มันอยู่ในใจเราตลอด
**ยกตัวอย่าง เพื่อนเรามีปัญหากับแฟนเราก็คอยให้คำปรึกษาเพื่อน เเต่พอเรามีปัญหาเรื่องความรัก เพื่อนกลับเมินเเล้วไปคุยเรื่องอื่นเลยค่ะ
เราควรจัดการการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีคะ
ไม่อยากคิดมากเลย