.
.
.
.
.

เมียเก่ายังคอยตามอูนัมอย่างไม่เลิกลาง่ายๆ เธอโทรมา แต่อูนัมตัดสายทิ้ง เขามองหน้าจอที่แสดงชื่อของสายที่เรียกเข้า . .  . ภรรยาคนสวย . . . เธอก็คงจะยังเป็นคนสวยอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปแล้วคือเธอเป็นอดีตภรรยา อูนัมมองหน้าจอมือถือแล้วกดเข้าไปแก้ไขชื่อของเธอ จากภรรยาคนสวย เขาลบออกแล้วใส่ชื่อจริงของเธอลงไป จากความเป็นคนในครอบครัว ต่อไปจากนี้เธอเป็นเพียงอดีต และทั้งคู่อาจกลับไปเป็น คนแปลกหน้า ระหว่างกันเหมือนตอนเริ่มต้นก็ได้ 



ซุนกยูกำลังส่องกระจกพิจารณาสิ่งที่สะท้อนอยู่ในกระจกนั้น ลูกค้าเปิดประตูเข้าร้านมาแต่เธอไม่ได้ยิน ใจอาจจะลอยไปถึงคนที่มีรูปแปะอยู่บนผนังร้านนั้น ลูกค้าร้องเรียก ซุนกยูโผล่หน้าออกไปทักทายด้วยความคุ้นเคย พวกเขาต่างก็เคยเป็นคนแปลกหน้าต่อกันมาก่อนเช่นกัน 



อูนัมมาเข้าเวรห้องไอซียูและพบว่า คนไข้ผู้ชายที่ยังหนุ่มแน่นคนนั้นหายไปแล้ว เพื่อนร่วมงานอธิบายว่าเขาเสียชีวิตไปเมื่อคืนโดยที่ภรรยาไม่ได้อยู่ดูใจ อูนัมทำหน้าเศร้าใจเมื่อได้ฟัง พวกเขายังคุยกันต่อไปว่า ที่ผ่านมาและก่อนหน้านั้นอีกหลายปี เธอมาดูแลสามีทุกวัน มาตรงเวลาเยี่ยมตลอด บางครั้งมาก่อนเวลา และหลายครั้งก็อยู่เลยเวลา อูนัมเห็นมาตลอดว่าเธอดูแลสามีอย่างใส่ใจแค่ไหน ไม่ใช่เพียงหน้าที่ภรรยาเท่านั้น แน่นอนว่ามันคือ ห่วงใยใส่ใจในนามของคำว่า ความรัก



.
.
.
.
.

ต่อในคอมเมนต์ค่ะ