เรื่องมีอยู่ว่าเราอายุ15เค้าอายุ27และตอนนี้เราก็ท้องอยู่ด้วยคือเค้าก็มีความเป็นผู้ใหญ่ในตัวอยุ่นะคืออะไรที่ไม่ดีเค้าก็จะสอนเราว่าควรทำอย่างนั้นอย่างนี้นะแต่ว่าพอเราบอกเค้าบ้างเค้าก็เหมือนจะอือออกับเราแต่เค้าก็ยังทำนิสัยแบบเดิมๆตอนคบกันแรกๆเค้าโครตจะดีเลยจนแบบว่าใครๆก็บอกเราว่า เออ โชคดีนะที่ได้คนนี้เป็นแฟน แต่พอคบไปเรื่อยๆ เค้าก็เริ่มจะไม่ใช่แบบแรกที่เราคบกันแรกๆเค้าเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อก่อนตอนแรกๆเราไม่รู้หรอกว่าเค้าติดยาพอคบไปเรื่อยๆเราก็รุ้แต่ตอนนั้นเราก็ไม่อะไรเพราะตอนนั้นเค้าใส่ใจเรามากๆแต่พอนานๆไปเราก็คิดว่ามันไม่ใช่แล้วเค้าว่าจะเลิกๆหลายรอบมากแล้วเค้าก็ทำให้เราผิดหวังทุกรอบทำให้เราเสียใจทุกรอบเคยมีครั้งนึงเค้าหยุดเสพได้ประมาณ1-2เดือนแต่พอเพื่อนเค้ามาชวนเค้าก็กลับไปเสพแต่ตอนจะกลับไปดูดเค้าก็มองหน้าเราก่อน ก่อนที่ไปเสพแล้วเราก็งอนเค้าไม่พูดกลับเค้าเราก็อยากให้เค้าง้อแต่เค้ากลับบอกว่า กูก็ ของกูแบบเนี้ยไม่รักก็แล้วแต่ เราก็ทุกข์ใจเราก็เครียดมากกับเรื่องที่เค้าติดยาติดถึงขั้นที่ว่า เม็ดนึงต้องดิ้นลนหาเสพอะและพอเค้าเสพเค้าก็ไม่มานอนกลับเราเค้าก็รู้ว่าเรายังนิสัยเด็กน้อยอยู่เราติดเค้ามากๆย้ำว่าเราติดมากพอเค้าไปไหนเราก็จะตามเค้าเพราะเรารู้ว่าถ้าเค้าออกไปข้างนอกไปหาเพื่อนไนหรือว่านั่งรถไปกับเพื่อนเค้าต้องไปนานแน่นอนไปแบบไม่สนใจใยดีเราเลยทะเลาะกันหลายครั้งเรื่องเราตามเค้า เค้าก็ชอบไล่เราให้ไปที่อื่นให้กลับบ้านเรามั่งแหละเราก็ร้องไห้หนักมากแต่เค้ากับไม่อะไรกับเราเลยกับบอกว่าเรางี่เง่าไร้สาระ ตอนแรกที่ยังไม่มาอยู่ด้วยกันมีแต่คนเตือนเราแล้วว่าแบบคิดดีแล้วหรอถึงเค้าทำเราเสียใจมากเท่าไหร่ทำเราร้องไห้มากเท่าไหร่แต่เราก็ไม่คิดไปจากเค้าเลยเพราะเรารักเค้ามากๆรักแบบไม่เพื่อใจเลยไม่รักตัวเองเลยรักแต่เค้าจนพอเราท้องปึบเราคิดว่าเค้าจะคิดได้แต่ว่าเค้าก็ยังทำตัวทำนิสัยเหมือนเดิมติดยาติดเพื่อนจนไม่สนใจว่าเราท้องอยู่นะกลับบ้านดึกพอเพื่อนชวนไปไหนก็ไปไม่เคยจะปฏิเสธเลยพอเค้าออกไปปึบเราก็ร้องไปเถอะและเราร้องทีเราร้องหนักด้วยร้องจนแบบว่าเราก็สงสารลูกในท้องเราเลยอะเรากลัวว่าเค้าจะเป็นอะไรเพราะว่าความเครียดของเราแต่ตอนที่เราเครียดเค้ากลับไปเที่ยวกับเพื่อนจนไม่สนใจเราเลยช่วยบอกหน่อยได้มั้ยว่าเราควรจะทำยังไงดี