เมื่อความอดทนผมใกล้จะสุดขีดแล้ว ถ้ามันระเบิดก็สามารถพังได้ทุกอย่าง

ตามที่ผมเคยบอกเล่า ว่าผมเองฝันที่จะไปญี่ปุ่น เกาหลี ไปเดินเที่ยว ซื้อเครื่องเขียน หนังสือเรียน ครับ เเต่ทว่าฝันของผมก็ต้องมีอันล้มเหลวตลอด ล่มมานานเเล้ว ไม่ว่าจะเรื่องเงิน หรือโอกาส จังหวะ หรือเกือบจะได้ไปเเต่ไม่ได้ ก็เพราะโควิด ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นเวรกรรมอะไรของผม ผมทำอะไร ถึงต้องมาเจออะไรเเบบนี้ รู้สึกท้อใจทุกข์ใจ เหมือนมีความสุข แต่ไม่เต็มที่ ผมอยากรู้ว่า มันติดอะไร ติดกรรมหรือะไร มีคำคำนึงบอก บ่อน้ำไม่เดินมาหาควาย เเต่ผมพยายามแล้วเเต่ก็ไม่มีบ่อน้ำเลย
ผมอยากรู้ว่าทำวิบากกรรมอะไรเอาไว้ ทำไมถึงมีอะไรฉุดรั้ง ทั้งจังหวะ โควิด เงินทอง โอกาส ผมเองตอนนี้ก็เครียดมาตลอด มันจะใกล้จะสุกงอมแล้วครับ ผมก็คาดเดาไม่ได้ว่าถ้ามันระเบิดออกมาจะเป็นอะไร ผมเริ่มที่จะเข้าหาจุดแตกหักมากขึ้นแล้ว ผมไม่รู้จะทำไงต่อไป มาที่นี่ก็เจอเเต่คนโลกสวยว่า เทียบกับคนไม่มีกิน แล้วมันเกี่ยวตรงไหนครับ มันใช่เรื่องของผมเหรอ ไปกลุ่มไหนๆก็เจอ ไม่อยากเครียด อดทนแล้วครับ จะต้องเจอไปอีกนานเเต่ไหน ผมจะอดทนไปจนถึงตอนไหนก็ไม่รู้ ถ้ามันไม่ดีขึ้นก็ให้ผมลืมความคิดนี้ไปเถอะครับ ถามว่ามีความสุขไหม มี๕วามสุข แต่ไม่เต็มที่ ไม่มีอาทิตย์ไหนที่ไม่เครียดเพราะเรื่องนี้เลน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่