กระทู้นี้ผมเขียนครั้งแรก อาจจะงงอยู่บ้างน่ะครับ ขอโทษถ้าอ่านแล้วงงครับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นคนที่โสดมาตลอด พูดได้ว่าไม่เคยมีแฟนเลยก็ได้ ชอบผญ.มาหลายคน แต่ไม่เคยคิดจิงจังเลยก็ว่าได้ ตัวผมเป็นคนค่อนข้างทำอะไรช้าเสมอ เช่นนัดเพื่อน 8 โมงไปจริง 8.30 เฉพาะเรื่องเวลาน่ะครับ อารมณ์ดี ชอบตามใจคนอื่นเสมอแต่คำพูดมักตรงกันข้ามเสมอ แต่ก็ยังทำตามสิ่งที่คนอื่นพูด เอาใจใส่ไปทุกเรื่องจนบางครั้งก็เก็บมาเครียดคนเดียว เรื่องมีอยู่ว่าผมไปชอบผญ.คนนึง ผญคนนี้ผมเพิ่งรู้จักได้ไม่นานเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทผม ซึ่งผมก็เป็นคนมีเพื่อนสนิทก็หลายคนอยู่ เริ่มจากตอนแรกที่รู้จักผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็คงเป็นเพราะผมโสดมานานจนโฟกัสเรื่องอื่นอยู่ แต่จริงๆก็ชอบตั่งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอ บังเอิญมีเพื่อนผมอีกคนนึงชอบอยู่ ผมก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก พอดีเหมือนผ่านไปไม่นานเพื่อนผมก็เลิกชอบด้วยเหตุผลบางอย่างของเขาไม่ใช่ผญ.ไม่มีดีหรืออะไรน่ะ เพื่อนผมมีปัญหาชีวิตบางอย่างต้องจัดการแต่ผมก็ไม่นู้น่ะว่าเค้ายังชอบอยู่รึปล่าว แต่ผญ.เค้าไม่ได้ชอบเพื่อนผมน่ะ จนพักนึงผมก็เริ่มจะใช้คำว่าจีบก็ได้ พอดีมีโอกาศที่เหมาะสมผมก็เลยเริ่มจีบเค้าแบบกวนเค้าหาโอกาสพาไปโน่นไปนี่แกล้งทำชวนเพื่อนคนโน่นคนนี้ไปนั้นโดยพาเค้าไปด้วย แต่เค้าก็คงรู้ว่าผมจีบเค้า มันก็ดีมาตลอดๆจนผมได้ไปเที่ยวกับเค้าหลายที่หลายครั้งทั้งกับเพื่อนเค้าและเพื่อนผม จนทุกคนรู้ว่าผมกับเค้าเป็นแฟนกัน แต่ผมไม่เคยบอกเค้ากับคนอื่นว่าเค้าเป็นแฟนผมเลยแม้แต่ครั้งเดียว และเค้าก็ไม่เคยบอกว่าผมเป็นแฟนเค้าเหมือนกัน เค้าก็รงรอผมพูดอยู่นั้นแหละ แต่ผมไม่กล้าที่จะพูดคำนี้เพราะผญ.เค้ามีทุกอย่างดีไปหมซึ่งตรงข้ามกับผมทุกอย่าง ขนาดไปกอนข้าวไปเที่ยวเค้าก็ยังออกทุกอย่างให้ผม แต่ผมก็ออกและคืนเค้าในบางครั้ง พูดก่อนเลยว่าผมมีภาระเยอะ ซึ่งเค้าก็รู้ว่าผมมีภาระอะไรบ้างถึงจะไม่หมดแต่ก็พอรู้ จนวันนเพื่อนผมได้ชวนผมไปทำบุญบอกพาแฟนไปด้วยน่ะ ผมก็เป็นคนปฏิเสธคนไม่เก่ก็เลยบอกโอเค เริ่มต้นด้วยตอนเช้าผมก็ไปรับเค้า แล้วก็มารับเพื่อนผม ผมขับรถไปเองน่ะ ก็ได้ไปทำบุญที่งัด 2 วัดและไปกินข้าวต่อ จนผมมาสะดุดตอนกินข้าวมื้อเย็น ตอนเก็บตังผมตั่งใจว่ามื้อนี้ผมจะเลี้ยงเค้าแต่พอบิลมาเงินในบัญชีผมไม่พอ ผมก็เลยบอกให้เค้าจ่ายไปก่อนผมจะคืนโดยก็อ้างโน่นนี่นั้นไปเรื่อย จิงๆผมมีแต่ครึ่งเดียวของราคาที่กิน ก็เลยไม่ได้จ่าย แต่ผมก็จ่ายคืนหลังจากกลับ วันนั้นมันทำให้ผมคิดอะไรมาอย่างนึงว่า ถ้าวันนึงผมต้องให้เค้ามาออกแค่ตังค่าอาหารให้ผมจะเห็นแก่ตัวไปไหม เพราะผมไม่ชอบเวลาผมจีบใครหรือคนที่คบจะคบมาออกตังให้ผมทุกอย่างดูแลผมทุกอย่าง ผมตั่งใจว่าจะเป็นคนดูแลเค้าเองในทุกๆเรื่อง ซึ่งนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่มำให้ผมจีบใครและไม่เคยคิดที่จะจีบต่อเพราะแค่คนๆเดียวผมยังดูแลเค้าไม่ได้ แล้วผมจะยังเห็นแก่ตัวไปพาเค้ามาลำบากกลับผมทำไม ซึ่งกลับกันเค้ารู้ทุกอย่าง ดูแลผมช่วยเหลือทุกอย่างที่ผมทำให้ไม่ได้ ผมกลับมานั่งคิดว่าถ้าวันนี้มีคนที่พร้อมดูแลเค้ามากกว่าผมผมควรปล่อยเค้าไปดีกว่าไหมโดยที่ผมหายไปเองจากชีวิตเค้า ลืมบอกไปน่ะครับเค้ามีคนมาตามจีบเยอะมาก ถ้าเอาผมไปเทียบกับทั้งหมดผมคงไม่มีอะไรเลยที่ไปสู้กับคนอื่นๆได้ แต่เค้ากลับมาเลือกผม ผมก็ดีใจน่ะแต่ผมก็ม่เคยแสดงออกว่าดีใจเลย ที่พิมมาทั้งหมดนี้แค่ย่อน่ะครับ อยากจะถามว่าผมควรทำยังไงต่อจากนี้ไปดี