เราทำงานในบริษัทซับคอนเเทรคตำแหน่งเจ้าหน้าที่ประสานงานประจำที่ออฟฟิศของโรงงานอีกทีนึง
ในนั้นก็จะมีเจ้าหน้าที่ของซับคอนเเทรคอื่นๆอยู่ด้วย เราไปเรียนงานเพราะคนเก่าจะลาออก
สิ่งที่เราเจอ คือ คนเก่าที่สอนงานเราโพสต์ด่าในเฟซบุ๊ค เพียงเพราะว่าโกรธที่เราตอบ หัวหน้าฝ่ายผลิตที่จะมาให้แก้งานว่า "เราทำงานที่จะให้แก้ไม่เป็นเพราะยังไม่สอนเลย" เขาด่าเราต่างๆนาๆ ในเนื้อหาโพสต์ที่ด่าคือ ประมาณว่า"อย่ามาว่าฉันไม่สอนนะ ก่อนจะว่าไม่สอนมาทำงานให้ได้ทุกวันก่อน เวลาสอนก็ทำเก่ง อวดเก่งรู้ไปหมดทุกอย่าง อย่าให้กูขึ้นนะอยู่ต่อไม่ได้นะ งานสำคัญจะสอนแต่ก็ลา วันฉันจะออกอย่ามาเก่งว่าไม่สอน ไม่ชอบ" ประมาณนี้ที่ออกอากาศได้
เราไปเรียนงานที่นั้น 2เดือน เราลาป่วย3วัน ลารอผลโควิดอีก3วัน(จริงๆผลโคิวอเราจะไม่รอก็ได้แต่เรากลัวว่าคนอื่นจะติดถ้าเราเกิดติดขึ้นมาจริงๆเลยลาดีกว่ารับผิดชอบคนอื่นด้วย) ถ้าสอนจริงๆ มันต้องได้งานเยอะกว่านี้แล้ว เราได้งานน้อยมากๆ แต่ไม่เคยรายงานไปทางออฟฟิศบริษัทเลย
ในมุมเราคือเราก็ตั้งใจเรียนงานนะ ไม่เคยทำตัวเป็นน้ำเต็มเเก้วเลย สอนมาก็รับเอา พอเขาถามว่าเราทำได้มั้ย เราก็ตอบว่า เด๋วลองทำดูก่อน ไม่รู้จะถูกมั้ย ถามเราว่าเราเข้าใจมั้ย เราตอบเข้าใจ อันไหนไม่เข้าใจเราก็บอกแปปนึงขอใหม่ ขอจดก่อน แต่ที่ได้รับคือการชักสีหน้าและเสียงไม่พอใจ
การสอนของเขาคือ สอนครั้งเดียว ไม่มีการประกบหรือพาทำซ้ำอีก วันต่อมาให้ลงมือทำเอง ถ้าทำไม่ได้ให้บอก เราทำไม่ได้พอไปบอก ได้คำตอบกลับมาว่า"ทำไมทำไม่ได้อ่ะ สอนไปแล้ว ไม่ได้จดเหรอ" จด!!แต่มันไม่เข้าใจอ่ะ
ต่อจากนั้นที่เราได้รับการกระทำแย่ๆจากเขามา เราก็ถามน้อยลง แล้วก็ทำตามที่ตัวเองเข้าใจในสมุดที่จดมา พอถึงงานสำคัญ ทิ้งงานไว้ให้เราทำเองคนเดียว ไม่สอน เขาหนีไปเที่ยวนอกโรงงานงี้ เราก็ไม่ทำดิ เพราะทำไม่เป็น กลัวทำผิดมันจะได้แก้เยอะ สุดท้ายมาว่าเราโง่ ทำเองไม่ได้
และหนักสุด คือเขาพูดใส่ แซะ จิกกัด ไม่วายเอาเราไปพูดเสียๆหายๆ ให้คนซับอื่นๆเกลียด และบอกว่าไม่ให้ช่วย ไม่ให้สอนงานถ้าเขาไม่อยู่ จนวันที่เขาออกไป บรรยากาศคือยังโดนพูดใส่อยู่เรื่อยๆทุกวันไม่จบ เหมือนเด็กน้อยที่หมั่นไส้เพื่อนในห้อง
เราไม่รู้ว่าการที่เราไม่ตามพวกเขามันทำให้เราโดนเกลียดรึป่าว เราไม่ใช่คนประจบ สอพอ ไม่
เสียงสามเสียงสี่ ที่ว่าไม่ตามคือ พวกเขาชอบกินอาหารนอกโรงงานตามสั่งบ้างเคเอฟซีพิซซ่าอเมซอนสตาร์บัคไปแบบนั้น ซึ่งเราประหยัดอ่ะถ้าไม่อยากกินจริงๆคงไม่กิน กับข้าวโรงงานก็อร่อยแถมมีบัตรรูดฟรีด้วย ทุกครั้งที่ชวนเราเลยจะปฏิเสธไป จะมีกินด้วยบ้างสองสามครั้งตอนไปอยู่ที่นั้นใหม่ๆ
และเรื่องที่เราโดนพูดใส่ตลอดคือ เรื่องจองวัคซีน เราเลือกที่จะไม่ฉีดวัคซีนที่โรงงานให้ไป เรามองว่าควรเลือกอะไรที่ดีที่สุดให้ตัวเอง เขาแซะว่ากระแดะทำเป็นจอง อะไรก็ฉีดได้ เหมือนรวย ไปเทือกๆนั้น
เกริ่นยาวมาก ขอวิธีรับมือหน่อยค่ะ ตอนนี้เราเงียบแล้วทำงานไป แต่มันทำให้สภาพจิตแย่ เราไม่เก็บกลับมาที่บ้านนะคะ แต่มันรำคาญ หนหวยอ่ะ เราคิดจะลาออกตัดปัญหาไปเลย เราทำงานมาเจอคนมาเยอะ แต่พึ่งเคยเจอสังคมแบบนี้เลยจริงๆ ที่เจอมาก็คืองานพอจบเรื่องงานก็ทิ้งไป เรื่องส่วนตัวก็แยกแยะออก คุยปกติ ไม่มีโพสต์ด่า ไม่มีแซะ แบบนี้ มันเหมือนไม่มืออาชีพ ไม่มีวุฒิภาวะ แต่เขาบอกว่าตัวเองมีวุฒิภาวะสูงกว่าเรา งงใจมากๆ ((หรือเราลาออกดีค่ะ))
เคยเจอเพื่อนร่วมงานแย่ๆมั้ย และมีวิธีรับมือกันอย่างไร?
ในนั้นก็จะมีเจ้าหน้าที่ของซับคอนเเทรคอื่นๆอยู่ด้วย เราไปเรียนงานเพราะคนเก่าจะลาออก
สิ่งที่เราเจอ คือ คนเก่าที่สอนงานเราโพสต์ด่าในเฟซบุ๊ค เพียงเพราะว่าโกรธที่เราตอบ หัวหน้าฝ่ายผลิตที่จะมาให้แก้งานว่า "เราทำงานที่จะให้แก้ไม่เป็นเพราะยังไม่สอนเลย" เขาด่าเราต่างๆนาๆ ในเนื้อหาโพสต์ที่ด่าคือ ประมาณว่า"อย่ามาว่าฉันไม่สอนนะ ก่อนจะว่าไม่สอนมาทำงานให้ได้ทุกวันก่อน เวลาสอนก็ทำเก่ง อวดเก่งรู้ไปหมดทุกอย่าง อย่าให้กูขึ้นนะอยู่ต่อไม่ได้นะ งานสำคัญจะสอนแต่ก็ลา วันฉันจะออกอย่ามาเก่งว่าไม่สอน ไม่ชอบ" ประมาณนี้ที่ออกอากาศได้
เราไปเรียนงานที่นั้น 2เดือน เราลาป่วย3วัน ลารอผลโควิดอีก3วัน(จริงๆผลโคิวอเราจะไม่รอก็ได้แต่เรากลัวว่าคนอื่นจะติดถ้าเราเกิดติดขึ้นมาจริงๆเลยลาดีกว่ารับผิดชอบคนอื่นด้วย) ถ้าสอนจริงๆ มันต้องได้งานเยอะกว่านี้แล้ว เราได้งานน้อยมากๆ แต่ไม่เคยรายงานไปทางออฟฟิศบริษัทเลย
ในมุมเราคือเราก็ตั้งใจเรียนงานนะ ไม่เคยทำตัวเป็นน้ำเต็มเเก้วเลย สอนมาก็รับเอา พอเขาถามว่าเราทำได้มั้ย เราก็ตอบว่า เด๋วลองทำดูก่อน ไม่รู้จะถูกมั้ย ถามเราว่าเราเข้าใจมั้ย เราตอบเข้าใจ อันไหนไม่เข้าใจเราก็บอกแปปนึงขอใหม่ ขอจดก่อน แต่ที่ได้รับคือการชักสีหน้าและเสียงไม่พอใจ
การสอนของเขาคือ สอนครั้งเดียว ไม่มีการประกบหรือพาทำซ้ำอีก วันต่อมาให้ลงมือทำเอง ถ้าทำไม่ได้ให้บอก เราทำไม่ได้พอไปบอก ได้คำตอบกลับมาว่า"ทำไมทำไม่ได้อ่ะ สอนไปแล้ว ไม่ได้จดเหรอ" จด!!แต่มันไม่เข้าใจอ่ะ
ต่อจากนั้นที่เราได้รับการกระทำแย่ๆจากเขามา เราก็ถามน้อยลง แล้วก็ทำตามที่ตัวเองเข้าใจในสมุดที่จดมา พอถึงงานสำคัญ ทิ้งงานไว้ให้เราทำเองคนเดียว ไม่สอน เขาหนีไปเที่ยวนอกโรงงานงี้ เราก็ไม่ทำดิ เพราะทำไม่เป็น กลัวทำผิดมันจะได้แก้เยอะ สุดท้ายมาว่าเราโง่ ทำเองไม่ได้
และหนักสุด คือเขาพูดใส่ แซะ จิกกัด ไม่วายเอาเราไปพูดเสียๆหายๆ ให้คนซับอื่นๆเกลียด และบอกว่าไม่ให้ช่วย ไม่ให้สอนงานถ้าเขาไม่อยู่ จนวันที่เขาออกไป บรรยากาศคือยังโดนพูดใส่อยู่เรื่อยๆทุกวันไม่จบ เหมือนเด็กน้อยที่หมั่นไส้เพื่อนในห้อง
เราไม่รู้ว่าการที่เราไม่ตามพวกเขามันทำให้เราโดนเกลียดรึป่าว เราไม่ใช่คนประจบ สอพอ ไม่
และเรื่องที่เราโดนพูดใส่ตลอดคือ เรื่องจองวัคซีน เราเลือกที่จะไม่ฉีดวัคซีนที่โรงงานให้ไป เรามองว่าควรเลือกอะไรที่ดีที่สุดให้ตัวเอง เขาแซะว่ากระแดะทำเป็นจอง อะไรก็ฉีดได้ เหมือนรวย ไปเทือกๆนั้น
เกริ่นยาวมาก ขอวิธีรับมือหน่อยค่ะ ตอนนี้เราเงียบแล้วทำงานไป แต่มันทำให้สภาพจิตแย่ เราไม่เก็บกลับมาที่บ้านนะคะ แต่มันรำคาญ หนหวยอ่ะ เราคิดจะลาออกตัดปัญหาไปเลย เราทำงานมาเจอคนมาเยอะ แต่พึ่งเคยเจอสังคมแบบนี้เลยจริงๆ ที่เจอมาก็คืองานพอจบเรื่องงานก็ทิ้งไป เรื่องส่วนตัวก็แยกแยะออก คุยปกติ ไม่มีโพสต์ด่า ไม่มีแซะ แบบนี้ มันเหมือนไม่มืออาชีพ ไม่มีวุฒิภาวะ แต่เขาบอกว่าตัวเองมีวุฒิภาวะสูงกว่าเรา งงใจมากๆ ((หรือเราลาออกดีค่ะ))