คือตกลงกันไว้แล้วครับ ว่าจะไปบ้านแฟนหยุดยาวนี้บอกพี่น้องดิบดี ชวนกันไป  พอใกล้ถึงเวลาจองรถระหว่างเดินอยู่ แฟนก็พูดขึ้นมาว่า แม่บอกว่าไปบอกว่ามีแฟนทำไม บอกโสดจะได้มีตัวเลือก ผมนี่แบบอะไรวะเดินหนีเลย แล้วมาบอกกันทำไมเรื่องที่ไปคุยกันสองคนแม่ลูก

 แฟนก็ตามมาง้อ ถามว่าเป็นอะไร ผมก็ไม่ได้บอกอะไร แล้วก็คว้ามือถือไปเกี่ยวก้อย ผมก็โอเคก็ดีขึ้น 

พอต่อมาต้องจองรถ ผมก็บอกขอคิดดูก่อน แต่ในใจคือไม่อยากไปแล้ว ถามผม สองรอบ ก่อนนอนผมก็บอกขอคิดดูก่อน พอเช้าผมติ่นมาไม่ได้บอกไรเขาก็โมโหไปทำงานเลย ไอเราก็คิดว่าคงไปรีบบอกตอนเย็นก็ได้

พอตกเย็นก็หนีผมไปกินข้าวคนเดียวไอ้เราก็งงมันงอลอะไร อ่อคือที่ไม่ให้คำตอบว่าจะไปไม่ไป ก็ไม่มาถามย้ำ แล้วก็โทรเคลียร์กัน ผมก็บอกที่มันไม่ชัดเจนว่าที่ผมไม่ไปก็เพราะคำพูดวันนั้น แล้วแฟนก็บอกทำไมไม่บอกว่าโมโหเรื่องนี้ ไอเราก็เก็บความคิดนั่งทบทวนอยู่ตลอดเวลาก็ไม่ได้บอกกล่าวให้รู้ แฟนคิดว่าเกี่ยวก้อยกันนั้นคือจบแล้ว 

แล้วมาบอกความจริงให้รู้ว่า ที่แม่บอก ว่าทำไมไมบอกว่าโสดจะได้มีทางเลือก แล้วไม่เล่าต่อว่า ตัวเองตอบว่าอะไร แฟนก็บอแม่ว่าามีแฟนแล้วไม่คิดอะไร ผมเลยถามกลับแล้วทำไมไม่บอก แฟนบอกทำไมผมไม่ถาม ก็ผมนอนด์อยู่หนิใครจะอยากไปคุย แล้วก็ไปกันใหญ่ มันก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ว่าที่แม่พูดเพราะ ทำไทมารถทัวร์ ไม่มาเครื่อง คือผมก็พอมีเงินไม่ได้ลำบาก แต่มีเวลาไม่ได้รีบก็ไม่อยากเสียตังนั่งเครื่อง แม่แฟนเขาเลยเอ่ยคำนั้นคุยขำขำกับลูกเขา แล้วมาเล่าให้ผมฟังทำไม 

อีกวันก็มาถามอีกไหม ทีนี้ด้วยอารมณ์ที่ยังทะเลาะกัน ผมก็ได้คำตอบแล้ว ว่าไม โมโหเป็นไฟเลย เพราะว่าใกล้ถึงวันเกิดแฟนด้วยที่จะไปกัน ผมก็เลยบอกไปว่าเรื่องตลกคุยกับแม่ไม่ต้องมาบอกผมก็ได้ มันทำให้ไม่อยากไป ก็เถียงมาว่าทำไมคิดไรเรื่องเล็กน้อย อ่าวก็มาบอกให้คิดทำไม ถ้าไม่มีประโยคนั้นมันก็จบแล้ว สุดท้ายด่าไล่ผมเหมือนผมเป็นคนผิด บอกว่าจบแล้วทำให้แฟนผิดหวัง ด่าผมไปใส่กระโปรง ไม่กล้าที่จะพูดความจริงกับเรื่องแค่นี้ มีมาบอกอีกเออถ้าบอกว่าโกรธเรื่องนี้ก็จะให้อภัย ตอนนี้ผมผิดซะงั้นบอกต่ออีกครั้งสุดท้ายไม่ให้อภัย เราเลิกกัน 

นิสัยผมไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว ที่ดีคุยปกติก็เพราะไม่อยากให้บรรยากาศเสีย ก็ไม่ได้โกรธ แต่มันทำให้ไม่มีอารมณ์ไปบ้านแฟนเขา แต่เขาอยากให้เราไปมาก เสียใจ เห้อออ 

ช่วยบอกความโง่ของผมหน่อยครับจะได้สำนึกจะดีใจหรือเสียใจดี ตอนนี้เป็นฝ่ายผิดซะแล้ว ขอบคุณครับ