คือแบบว่าเราเป็นแบบนี้มาช่วงนี้แล้วค่ะแต่ก็กำจัดความรู้สึกนี่ไม่ได้...
ไอความรู้สึกที่เรากำลังพูดถึงนี่คือความรู้สึกที่แบบรู้ทั้งรู้ว่าต้องทนต่อไปแต่ในเมื่อสภาพจิตใจเรามันทนไม่ไหวแล้ว ใดๆคือช่วงนี้เครียดบ่อยมากๆแล้วเราเป็นคนคิดมากอยู่แล้วด้วยค่ะ คือในใจอยากจะออกจากจุดๆที่ตัวเองยืนมากๆเลยค่ะ แต่จุดที่เรายืนอยู่นั้นมันยังไม่ถึงเวลาที่จะออกมาเลย เราเคยปรึกษาเพื่อนว่าที่เราเป็นแบบนี้ๆเราควรทำยังไงดีค้นในเน็ตก็ไม่หายทำตามที่เพื่อนบอกก็ไม่ดีขึ้นมิหนัมซ้ำจิตใจเราก็เริ่มแย่ลง เพื่อนบอกให้เราลองไปหาหมอ ไปพบจิตแพทย์ แต่ในเมื่อเรายังไม่ถึง18เลย เราเคยบอกทางบ้านค่ะว่าอยากไปหาหมออยากลองไปตรวจสุขภาพ แต่เขากลับบอกว่าเราสำออย จะไปทำไม และใช่เราเป็นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนได้มาพิมพ์ในกระทู้ค่ะ ทุกคนมีความคิดว่าไงคะช่วยตอบหน่อยค่ะ
จัดการกับความคิดยังไงดี ในเมื่อมันเอาออกไม่ได้สักที
ไอความรู้สึกที่เรากำลังพูดถึงนี่คือความรู้สึกที่แบบรู้ทั้งรู้ว่าต้องทนต่อไปแต่ในเมื่อสภาพจิตใจเรามันทนไม่ไหวแล้ว ใดๆคือช่วงนี้เครียดบ่อยมากๆแล้วเราเป็นคนคิดมากอยู่แล้วด้วยค่ะ คือในใจอยากจะออกจากจุดๆที่ตัวเองยืนมากๆเลยค่ะ แต่จุดที่เรายืนอยู่นั้นมันยังไม่ถึงเวลาที่จะออกมาเลย เราเคยปรึกษาเพื่อนว่าที่เราเป็นแบบนี้ๆเราควรทำยังไงดีค้นในเน็ตก็ไม่หายทำตามที่เพื่อนบอกก็ไม่ดีขึ้นมิหนัมซ้ำจิตใจเราก็เริ่มแย่ลง เพื่อนบอกให้เราลองไปหาหมอ ไปพบจิตแพทย์ แต่ในเมื่อเรายังไม่ถึง18เลย เราเคยบอกทางบ้านค่ะว่าอยากไปหาหมออยากลองไปตรวจสุขภาพ แต่เขากลับบอกว่าเราสำออย จะไปทำไม และใช่เราเป็นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนได้มาพิมพ์ในกระทู้ค่ะ ทุกคนมีความคิดว่าไงคะช่วยตอบหน่อยค่ะ