ตั้งแต่เด็กเราไม่เคยไปเที่ยวไหนแบบจริง ๆ เลย
ที่จำความได้ก็..ดรีมเวิลด์/สวนสัตว์ดุสิต
ไปไกลสุดคือตลาดน้ำดอนหวาย

ผิดกับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน หลายคนขึ้นเหนือล่องใต้ ไปไกลยันเมืองนอก

สาเหตุที่เรามีอะไรแบบเพื่อนคนอื่นไม่ได้ก็คือ พ่อเราชอบผลาญตังค์ไปกับผู้หญิง และเหล้า 

แม่เราพูดเอง 5555 คือ ตอนนั้นพ่อเราแอบแบ่งที่ดินไปขายส่วนนึง เพื่อไปเปย์ครูสาวอนุบาล แล้วไม่บอกลูกเมีย กว่าที่แม่เราจะรู้ พ่อก็ผลาญเกลี้ยงซะแล้ว (แม่รู้จากอาของเรา) 

แม่ถามพ่อ : เมิงเอาที่ดินไปขายทำไมไม่บอกกรู
พ่อตอบ     : บอกก็หมดแระ

แม่ถึงกับพูดให้เราฟังเลยนะว่า "เจ็บใจคำนี้" เอิ๊ก ๆๆๆ

เราก็รู้แหละ คนที่แย่กว่าเรามีตั้งเยอะ มันก็ใช่
แต่.....ส่วนตัวขอมีแค่พื้นฐานก็พอ เช่น มีครอบครัวที่เข้าใจด้วยกัน ได้กินของดี ได้เที่ยวที่สวย ๆ ไกล ๆ ตามฉบับคนชั้นกลาง ไม่ต้องเลิศหรูขนาด นั่งเรือ yacht ขึ้นเครื่องชั้น FIRST CLASS จิบไวน์แบบเพื่อนเราหรอกนะ อย่าว่าไรงี้เลย เอาแค่บ้านปัจจุบันยังเล็กเท่ารูหนู เพราะไม่มีปัญญาจะผ่อน เพราะพ่อสร้างหนี้ไว้มาก ก็เลยต้องมาอยู่แบบนี้อะนะ ยังดีที่มีเงินเติมเน็ตราคาถูกมาใช้ 5555

(เราไม่ได้โตมากับพ่อแม่หรอก ปู่ ย่า ป้าและอา เป็นคนเลี้ยงเราเมื่อยังเล็ก สมัยก่อนอยู่กันหลายคนเป็นบ้านหลังใหญ่ แต่ก็โดนลูกคนนึงของปู่ยึดไปเป็นของตัวเอง)

เอิ่ม......