เรื่องราวนะเริ่มขึ้นจากแฟนของพี่สาวเราได้มาอยู่กับพี่สาวที่บ้านของครอบครัวเราสักพัก แล้วเราก็กลายเป็นหมาหัวเน่าเพราะว่าพี่สาวเราไปสนใจแล้วก็ใส่ใจแฟนพี่สาวมากกว่า ส่วนเราก็อยู่คนเดียวเราก็ไม่ได้เป็นอะไรมากก็เข้าใจแหละว่าเขาก็ต้องการอยู่กับคนรัก แต่ก็แอบน้อยใจอยู่นิดนึงแต่เหตุการณ์ที่จะเกิดกับเราบ่อยก็คือเวลาเราทำอะไรบางอย่างซึ่งมันก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องพูดใส่กันแรงขนาดนี้ คือมันไม่ใช่คำด่าที่ร้ายแรงแต่มันเป็นคำพูดที่เจ็บใจพี่สาวเราจะชอบด่าเราโดนบางสิ่งบางเหตุผลก็ไม่ควรที่จะพูดเกินไปเวลาอยู่กับแฟนซึ่งบางอย่างก็ควรด่าตามที่เราทำผิดแหละเรายอมรับอยู่แล้วแต่บางทีก็พูดกับเราแรงเกินไปแต่เราก็พูดอะไรไม่ได้นอกจากเงียบ เพราะเราก็ไม่อยากด่าพี่สาวกลับต่อหน้าแฟนพี่สาวเหมือนกัน เราจะยกตัวอย่างเราจะยกตัวอย่าง เหตุการณ์ ที่มันก็พูดแรงเกินไป เช่น วันนึงพี่สาวกับแฟนพี่สาวเรานั่งเล่นด้วยกันในห้อง แล้วเราก็เข้าไปนั่งเล่นด้วยสักพักเราก็นั่งเล่นโทรศัพท์ข้างข้างพี่สาวแล้วเหมือนพี่สาวก็ไล่เรา เราก็กำลังจะไปแต่เราก็แค่บอกว่าขออยู่ด้วยสักพักหน่อยเพราะช่วงนั้นเรากำลังรู้สึกแย่เพราะเราสมัคงานอะไรก็ไม่ผ่านพี่สาวก็เหมือนไม่ชอบแล้วก็ทีนี้ก็พูดขึ้นมาว่า“เป็นอย่างนี้แหละเป็นอย่างนี้แหละเค้าถึงไม่อยากเล่นด้วยถึงไม่มีเพื่อน“ซึ่งมันกระทบจิตใจเรามากเราก็พูดไม่ได้เราก็แค่แอบน้อยใจเราก็เลยพูดประชดไปว่า“แล้วใครอยากเล่นด้วย“ซึ่งเราพูดด้วยความเจ็บช้ำใจมาก แล้วก็เดินเข้าไปในห้องเราแล้วก็มานั่งนอย เหตุการณ์ที่สองพึ่งเกิดล่าสุด
เราเข้าไปในห้องพี่แล้วพี่กำลังเก็บเสื้อผ้าอยู่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก เราก็เลยเหลือบไปเห็นนาฬิกาพี่ราคาก็ไม่ได้แพงมากเราก็เลยลองเอามาใส่ดูแต่ว่าเราไม่ได้จะเอาไปหรือว่าจะใช้เราแค่อยากลองใส่ดูเฉยเฉย เราก็ลองหยิบมาใส่ในข้อมือแล้วเราก็จะวางไว้ที่เดิมทีนี้พอเราใส่ลองใส่สักพัก พี่สาวหันมาเห็นก็ด่าเราว่า“เนี่ยทำไมใส่ของคนอื่นไม่ขอทำไมเป็นนิสัยอย่างนี้แหละเป็นคนแบบนี้แหละแบบนั้น”เราก็เข้าใจว่าเราไม่มีมารยาทเราก็ว่าจะขอโทษแต่พอพี่สาวด่าเราเกินไปแล้วก็รู้สึกว่ามันไม่โอเคได้เราก็ถอดคืนเราก็ทำตัวปกติ คือก่อนหน้านั้นมันก็มีเยอะแต่เราก็เก็บไว้แต่เราก็คนมีความรู้สึกไม่ใช่สิ่งของที่จะทนเราเลยอยากขอคำปรึกษาในพันทิป