เราคบกับแฟนมาได้เกือบ 2 ปีค่ะ 
ที่ผ่านมาทะเลาะกันนิด ๆ หน่อย ๆ ตามภาษา 
แต่มีเรื่องที่เขาทำผิดกับเราเรื่องใหญ่ ๆ อยู่เรื่องเดียวแต่สองหน เราให้โอกาสเขาปรับปรุงตัวค่ะ 

จนช่วง กค ที่ผ่านมาเรากักตัวเนื่องจากเสี่ยง Covid19 ทำให้ไม่ค่อยได้เจอกัน จนเขามาพูดกับเราว่าตอนนี้รู้สึกแปลก ๆ ไป ไม่รู้เป็นเพราะอะไรบางครั้งก็อยากอยู่คนเดียว แต่พอมาเจอกันก็ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นแล้ว เหมือนเป็นแค่บางช่วง แต่เขาก็ไม่ได้พูดถึงสาเหตุอะไรนะคะ บอกแค่ว่าไม่รู้ จนช่วงสิงหาก็มีเหตุให้ห่างกันอีก จนเราถามเขาว่าอยากเลิกมั้ย ? เขาก็ตอบว่าไม่อยากเลิก แต่อยากขอเวลาไปทบทวนตัวเอง ซักสองเดือนว่าห่างกันแล้วจะคิดถึงเราอยู่มั้ย 

ตอนนั้นเราก็โอเคค่ะ ไปเก็บของที่บ้านเขา เขาก็ถามว่าต้องเก็บของเลยหรอ จะไม่เจอกันแล้วหรอ เราก็ไม่ได้ตอบอะไร จนเวลาผ่านไปสามวัน เราไม่ได้คุยกันเลยค่ะ เราเป็นฝ่ายทนไม่ไหว เลยโทรคุยกับเขา ว่าเราไม่อยากห่างเลยนะ ตอนนี้ความรู้สึกมันห่างอยู่แล้วยิ่งห่างกัน ยังไงก็เลิก เราแก้ไขอะไรได้มั้ย มาปรับกันใหม่ เดี๋ยวหาเวลาไปเที่ยวกัน เขาก็ยืนยันว่าอยากจะห่างก่อน แต่ตัวเราคิดว่ายังไงก็คงเลิกแน่ ๆ ก็เลยบอกเขาไปว่า แบบนี้เขาสบายใจแล้วเราจะอยู่ยังไง? ให้เรารอเลิกหรอ ก็เลยตกลงกันว่างั้นเลิกกันเลยดีกว่า 

ตอนนั้นเขาก็เหมือนไม่ได้อยากเลิกค่ะ แต่สุดท้ายเราก็ห่างกันไปสักพัก จนเราทนไม่ไหว โทรไปง้อเขาหลังจากที่เลิกกันได้เกือบเดือน เขาก็บอกเรามาว่าไม่รู้สึกเหมือนเดิมอีกแล้ว รำคาญเรา จะบล้อคเบอร์ ละก็ได้รู้มาว่าเขาคุยกันคนใหม่ได้ 2 อาทิตย์แล้ว ก็คือคุยกันตั้งแต่เราเลิกกันได้ 5 วัน อัพสตอรี่ รูปลงไอจี สเตตัสไลน์ 

เราร้องไห้โฮเลยค่ะ เราเองยอมรับว่ายังรักเขาอยู่ คิดถึงเขาอยู่ เพราะส่วนใหญ่เขาจะอยู่บ้านเราค่ะ เลี้ยงสุนัขด้วยกัน เราเจอแต่อะไรเดิม ๆ หมดเลย ส่วนเขาย้ายไปทำงาน ตจว. 

ตอนนี้เรายังทำใจไม่ได้เลยค่ะ ร้องไห้ทุกวัน ยิ่งเห็นเขามีความสุขกับคนใหม่เรายิ่งเจ็บ เขาใช้เวลาเริ่มใหม่ 5 วันเองค่ะ ยิ่งคิดยิ่งเจ็บจริง ๆ 

อยากให้พี่ ๆ ในนี้ช่วยแชร์ประสบการณ์การก้าวผ่านช่วงเวลาแบบนี้ทีค่ะ ผ่านไปได้ยังไง มูฟออนกันยังไง หรืออย่างน้อยเข้ามากอดน้องตัวเล็ก ๆ คนนี้ทีค่ะ จะได้มีกำลังใจในการมูฟออนต่อไป 😂😂

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ