เราจะเล่าต่อจากกระทู้แรกของเรานะ (เพื่อนๆที่ไม่ได้อ่านกระทู้แรกของเราก็เข้าไปอ่านได้นะ จะได้ต่อเนื่อง)เพื่อนๆว่าเราควรทำไงต่อจากนี้ดี??
หลังจากที่เราคบกับเขาได้หกเดือนแล้วเขาบล็อกเราไป เขาบล็อกเราได้ระยะจะเข้าเดือนที่เจ็ดที่คบกัน เราก็คิดถึงเขา
ตลอดเลยนะโดยเฉพาะตอนตื่นและก่อนนอนมันไม่มีคนบอกรักเราแล้ว เราก็ทำได้แค่คิดว่าเรายังอยู่ด้วยกัน บอกรักกันตามปกติ แต่บางวินาทีนั้นดังขึ้นก็เห็นโลกแห่งความจริงที่ไม่มีคำว่าเรา แบ้วนั่งรัองไห้อยู่คนเดียวและช่วงหลังก็พยายามมูฟออนจากเขา จนไม่ค่อยคิดถึงเขาแล้ว วันหนึ่งเราก็ลงสตอรี่รูปเราอะ(ทั้งปีทั้งชาติเลยนะเราจะลงสตอรี่) เขาก็มาดูสตอรี่เราแล้วกดเศร้า คือตอนนั้นทำตัวไม่ถูกเลย ทำไมเขามากดสตอรี่เศร้าทั้งที่เขาเป็นคนทิ้งเราไปทำเอาตัวเราสงสัยเขาเลิกบล็อกเราตอนไหนและสงสัยถามตัวเองทั้งวันเลยเขาทักมาทำไม ต่อจากวันนั้นช่วงตอนเที่ยงมาเขาก็ทักมาด้วยอิโมจิ"🙃" เราก็นึกว่าใครทักไรมาเราก็สงสัยนะอยู่เฉยๆก็ทักมาด้วยอันนี้ พอตอนคำ่เลยรวบรวมความกล้าขั้นสุดทักถามเขา"เป็นไร" เขาตอบว่า"ไม่ได้เป็นไร"หลังจากนั้นเราก็ถามทำไมพูดว่ารำคาณในวันนั้น เขาบอกว่าเขาเล่นเกมอยู่แล้วแพ้ก็เลยหัวร้อน เราก็แอบดีใจนะที่เขายังตอบเราอยู่และเราก็แอบดีใจนะที่เขายังไม่หายไปไหน คืนนั้นเรานอนร้องไห้ทั้งคืนเลยหลังจากที่ทำใจได้จากการที่เขาหายไปได้สักพักของเขา ภาพวันวานเก่าๆของเราและกลับมากลับตีขึ้นมาบนสมองอีกครั้งแต่มันกลับเป็นว่าเราไม่เคยมูฟออนจากเขาได้สักทีเลย แงงงง
พอวันต่อมาเขาก็ทักมา ตอนนั้นเราเลยทักตอบไป แล้วเราก็ไม่รู้ว่าใจส่วนไหนมันบอกให้ทักไปว่า"คิดถึงนะ" ตอนนั้นพยามยามลบข้อความนะ แต่เขาเห็นก่อนแต่ข้อความที่เขาทักกลับมา"คิดถึงเหมือนกันนะ"ทำเอาเราร้องไห้ไม่รู้ว่าตัวเองดีใจหรือเสียใจกันแน่ เราเลยตัดใจสินถามดูใจตัวเองอีกสักครั้งว่ายังต้องการกลับไปหรือเปล่า แต่เราไม่มั่นใจเลยรองทักถามเขาไปว่า"อยากกลับมาไหม" เขาตอบมาว่า"อยากสิคับ"เป็นข้อความที่เรารู้สึกถึงเขายังหวังจะคบกับเราอยู่เลยตัดสินใจกลับไปคบกับเขาอีกครั้ง
ระยะเวลาที่เราคบกันแรกๆ ก็หวานกันดีนะ เขาก็กลับมาดูแลดีทุกอย่างเราดีใจนะที่เขากลับมาเป็นคนเก่าได้มากขนาดนี้ แล้วเราก็คบกันจนมาถึงเจ็ดเดือนกว่าๆเขาก็มีอาการแบบเดิมไม่ค่อยทักหาเรา มีแต่เราที่ต้องทักหาก่อน แต่เขาก็ตอบไวนะตอบทุกอย่างด้วยแต่มันไม่เหมือนเดิมทำให้เราต้องบอกเขาอยู่บ่อยๆและทะเลาะกันอยู่บ่อยๆจนมีวันหนึ่งเราทนไม่ไหวแล้วเราเลยตัดสินใจทำตัวเป็นคนรักเป็นวันสุดท้าย เขาซื้อขนมมาเราอ้อนขอกินด้วยเราอ้อนอยู่นานเลยนะกว่าเขาจะยอม วันนั้นเราตัดสินใจทั้งวันเลยมันจะดีหรอ เราเลยนึกถึงเวลาที่เขาที่ทำให้เราเสียใจร้องไห้มันก็เยอะ เราเลยตัดสินใจบอกรักครั้งสุกท้าย "รักอ้วนนะ" เขาก็บอกเรากลับตอนนั้นจุกที่ใจนะไม่คิดว่าจะต้องมาจากกัน ในเมื่อเจ็บละก็ต้องเจ็บไปเลยทีเดียวเราเลยบอกความในใจ"อ้วนเธอไม่เหมือนเดิมนะ เราไม่อยากพยามฝ่ายเดียวเราเลิกเถอะ" เราก็บล็อกช่อทางการติดต่อทั้งหมดจากเขา
เราเองเล่าไปก็ยังแอบร้องไห้ไปเลยคิดถึงเรื่องราวเก่าๆที่อยากจะขอบคุณเขาที่ทำให้มันเกิดขึ้นในชีวิตเรา มันอาจจะเหมือนหนังมากเลยนะ ที่เราเคยเป็นนางเอกให้คนๆหนึ่งถึงแม้มันจะไม่จบแบบสวยๆมันจะเป็นความทรงจำที่ดี สำหรับเรามันไม่ใช่หนังแต่มันคือเรื่องจริง🙃
เราพึ่งเลิกกับเขาได้ไม่นาน พอเพื่อนๆฟังจากเราเล่าถ้าเป็นตัวของเพื่อนๆเองต่อจากนี้เราควรทำยังใงต่อหรือคิดถึงเขาตลอดไป...
กลับมาทำไม??
หลังจากที่เราคบกับเขาได้หกเดือนแล้วเขาบล็อกเราไป เขาบล็อกเราได้ระยะจะเข้าเดือนที่เจ็ดที่คบกัน เราก็คิดถึงเขา
ตลอดเลยนะโดยเฉพาะตอนตื่นและก่อนนอนมันไม่มีคนบอกรักเราแล้ว เราก็ทำได้แค่คิดว่าเรายังอยู่ด้วยกัน บอกรักกันตามปกติ แต่บางวินาทีนั้นดังขึ้นก็เห็นโลกแห่งความจริงที่ไม่มีคำว่าเรา แบ้วนั่งรัองไห้อยู่คนเดียวและช่วงหลังก็พยายามมูฟออนจากเขา จนไม่ค่อยคิดถึงเขาแล้ว วันหนึ่งเราก็ลงสตอรี่รูปเราอะ(ทั้งปีทั้งชาติเลยนะเราจะลงสตอรี่) เขาก็มาดูสตอรี่เราแล้วกดเศร้า คือตอนนั้นทำตัวไม่ถูกเลย ทำไมเขามากดสตอรี่เศร้าทั้งที่เขาเป็นคนทิ้งเราไปทำเอาตัวเราสงสัยเขาเลิกบล็อกเราตอนไหนและสงสัยถามตัวเองทั้งวันเลยเขาทักมาทำไม ต่อจากวันนั้นช่วงตอนเที่ยงมาเขาก็ทักมาด้วยอิโมจิ"🙃" เราก็นึกว่าใครทักไรมาเราก็สงสัยนะอยู่เฉยๆก็ทักมาด้วยอันนี้ พอตอนคำ่เลยรวบรวมความกล้าขั้นสุดทักถามเขา"เป็นไร" เขาตอบว่า"ไม่ได้เป็นไร"หลังจากนั้นเราก็ถามทำไมพูดว่ารำคาณในวันนั้น เขาบอกว่าเขาเล่นเกมอยู่แล้วแพ้ก็เลยหัวร้อน เราก็แอบดีใจนะที่เขายังตอบเราอยู่และเราก็แอบดีใจนะที่เขายังไม่หายไปไหน คืนนั้นเรานอนร้องไห้ทั้งคืนเลยหลังจากที่ทำใจได้จากการที่เขาหายไปได้สักพักของเขา ภาพวันวานเก่าๆของเราและกลับมากลับตีขึ้นมาบนสมองอีกครั้งแต่มันกลับเป็นว่าเราไม่เคยมูฟออนจากเขาได้สักทีเลย แงงงง
พอวันต่อมาเขาก็ทักมา ตอนนั้นเราเลยทักตอบไป แล้วเราก็ไม่รู้ว่าใจส่วนไหนมันบอกให้ทักไปว่า"คิดถึงนะ" ตอนนั้นพยามยามลบข้อความนะ แต่เขาเห็นก่อนแต่ข้อความที่เขาทักกลับมา"คิดถึงเหมือนกันนะ"ทำเอาเราร้องไห้ไม่รู้ว่าตัวเองดีใจหรือเสียใจกันแน่ เราเลยตัดใจสินถามดูใจตัวเองอีกสักครั้งว่ายังต้องการกลับไปหรือเปล่า แต่เราไม่มั่นใจเลยรองทักถามเขาไปว่า"อยากกลับมาไหม" เขาตอบมาว่า"อยากสิคับ"เป็นข้อความที่เรารู้สึกถึงเขายังหวังจะคบกับเราอยู่เลยตัดสินใจกลับไปคบกับเขาอีกครั้ง
ระยะเวลาที่เราคบกันแรกๆ ก็หวานกันดีนะ เขาก็กลับมาดูแลดีทุกอย่างเราดีใจนะที่เขากลับมาเป็นคนเก่าได้มากขนาดนี้ แล้วเราก็คบกันจนมาถึงเจ็ดเดือนกว่าๆเขาก็มีอาการแบบเดิมไม่ค่อยทักหาเรา มีแต่เราที่ต้องทักหาก่อน แต่เขาก็ตอบไวนะตอบทุกอย่างด้วยแต่มันไม่เหมือนเดิมทำให้เราต้องบอกเขาอยู่บ่อยๆและทะเลาะกันอยู่บ่อยๆจนมีวันหนึ่งเราทนไม่ไหวแล้วเราเลยตัดสินใจทำตัวเป็นคนรักเป็นวันสุดท้าย เขาซื้อขนมมาเราอ้อนขอกินด้วยเราอ้อนอยู่นานเลยนะกว่าเขาจะยอม วันนั้นเราตัดสินใจทั้งวันเลยมันจะดีหรอ เราเลยนึกถึงเวลาที่เขาที่ทำให้เราเสียใจร้องไห้มันก็เยอะ เราเลยตัดสินใจบอกรักครั้งสุกท้าย "รักอ้วนนะ" เขาก็บอกเรากลับตอนนั้นจุกที่ใจนะไม่คิดว่าจะต้องมาจากกัน ในเมื่อเจ็บละก็ต้องเจ็บไปเลยทีเดียวเราเลยบอกความในใจ"อ้วนเธอไม่เหมือนเดิมนะ เราไม่อยากพยามฝ่ายเดียวเราเลิกเถอะ" เราก็บล็อกช่อทางการติดต่อทั้งหมดจากเขา
เราเองเล่าไปก็ยังแอบร้องไห้ไปเลยคิดถึงเรื่องราวเก่าๆที่อยากจะขอบคุณเขาที่ทำให้มันเกิดขึ้นในชีวิตเรา มันอาจจะเหมือนหนังมากเลยนะ ที่เราเคยเป็นนางเอกให้คนๆหนึ่งถึงแม้มันจะไม่จบแบบสวยๆมันจะเป็นความทรงจำที่ดี สำหรับเรามันไม่ใช่หนังแต่มันคือเรื่องจริง🙃
เราพึ่งเลิกกับเขาได้ไม่นาน พอเพื่อนๆฟังจากเราเล่าถ้าเป็นตัวของเพื่อนๆเองต่อจากนี้เราควรทำยังใงต่อหรือคิดถึงเขาตลอดไป...