เพื่อนคนนี้เคยรู้จักกันตอนมัธยมค่ะ หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไปต่อมหาลัย ส่วนเขาไม่แน่ใจว่าเรียนจบมั้ยนะคะ เพราะไม่ได้ติดต่อกันเลย จนไม่นานมานี้ ทักมาค่ะ แล้วก็ขอยืมเงินเลย แบบขอยืมกินข้าวก่อน (ตอนนั้นรู้สึกถึงขนาดไม่มีเงินกินข้าวเลยเหรอ) แต่เราก็ตอบไปว่าลองหายืมคนอื่นดูนะ คือเราไม่อยากให้ค่ะ (ใจร้ายไปมั้ย เพราะเราไม่แน่ใจว่าเขาแค่อยากให้เราสงสารเพื่อให้ได้เงินมั้ย รู้มาว่าเขาทักยืมคนอื่นไปทั่วค่ะ) จนไม่นานก็ทักมาอีก เราตอบไป แต่เขาอ่านไม่ตอบค่ะ  แล้วก็ทักมาอีก ทักมาบ่อยค่ะ เราอ่านไม่ตอบ (เริ่มรำคาญแหละบอกตรงๆ) จนวันนี้ก็ทักมาอีกล่ะค่ะ คือแบบคงทักมายืม จนกว่าจะได้มั้ง  

ส่วนตัว ก็ใช้วิธีเลี่ยงแบบอ่านไม่ตอบค่ะ อาจจะดูใจดำ แต่เงินกว่าจะหามาได้แต่ละบาทมันเหนื่อยนะคะ ถ้าเขาไม่คืนเรา ก็เสียเงินฟรี ที่สำคัญเขาไม่เคยถามเราเลยค่ะ ว่าทำอะไร อยู่ไหน สบายดีมั้ย ไม่คุยเรื่องอื่นเลยค่ะ ทักมา ประโยคแรกก็ขอยืมเงินอย่างเดียว เรารู้สึกว่าไม่ควรให้ อีกอย่าง เราไม่อยากสร้างปัญหา สร้างความเครียดให้ตัวเองค่ะ  ว่าเออ เขาจะคืนมั้ย คืนเมื่อไหร่  ขนาดอ่านไม่ตอบก็ยังทักมาอยู่เรื่อยๆ เป็นเรา สมมติถ้าทักไปยืมเงินใคร ถ้าเขาอ่านไม่ตอบ คุณต้องคิดแล้วนะว่าเขาไม่ให้ นี่ทักมาเรื่อย งง จริงๆค่ะ ไม่รู้จะทำไง พอเห็นแชทเขาเด้งมานี่อารมณ์ขึ้นเลยค่ะ จะบล็อกก็ เออ เพื่อนอีก เฮ้อ