คือเราคบกับแฟนมา3ปีค่ะ แต่พึ่งเลิกกันได้ไม่ได้ เหตุผลหลักๆคือเราเหนื่อยกับการที่แฟนเซ้าซี้ งอแงเหมือนเด็ก คือเราไม่ได้บอกว่าเราดีนะคะ เราก็เป็นคนที่ขี้หงุดหงิดและเจ้าอารมณ์มากสะส่วนใหญ่ เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะว่า คือวันนั้นไปบ้านแฟนค่ะ ทางบ้านแฟนเป็นคนอิสลาม เราเป็นคนพุทธ แรกๆก็ไม่อะไรหลังๆมา เขาก็คิดเออ ออห่อหมก ว่าถ้าจะแต่งงานต้อง จบปริญญาตรี คบกันแล้วต้องไปเรียนศาสนาซึ่งบอกเลยค่ะคือ จกท.ไม่ค่อยมีเวลาขนาดนั้น ไอรักมันก็รัก แค่จกท.เรียนด้วย แล้วก็ช่วยงานที่บ้าน บ้านจกท.ทำงานพวกประดับผ้าตามเมรุตามงานพิธีต่างๆ เวลาก็แทบจะไม่มี อันนี้คือแม่แฟนพูด แล้วเขาบอกว่าถ้าจัดงานแต่งห้ามมีเหล้า ถ้ามีเหล้าจะไม่ยุ่งเลย อันนี้ไม่เท่าไหร่ เจอฝ่ายพ่อแฟนพูด แต่งมาแล้วเวลาสามีกลับบ้านต้องคอยดูแลหาข้าวหาปลาให้กิน วันหยุดอยู่บ้านต้องแต่งตัวให้ดูดีไม่ใช่ปล่อยให้ตัวเองโทรม คือตอนนั้นเราแบบว่า โห่อี ทำงานมาเหนื่อยๆต้องมาดูแลเอาใจผัวอีกหรอวะ จกท.ก็ไม่ใช่ผู้หญิงเรียบร้อยหรอกค่ะ ออกจะปากหมาห้ามเป้งด้วยซ้ำ