ไม่รูจะไประบายกับใคร ขอระบายในนี้ละกัน

คือเรากับแฟนคบกันได้ประมาณ11เดือน แล้วก็แต่งงานกัน
จนตอนนี้เป็นเวลา5ปีแล้วค่ะที่อยู่ด้วยกัน
เราเป็นคนขี้เอาแต่ใจมาตั้งแต่เด็ก
พอคบกับเขา เขาตามใจเรามาก เรียกได้ว่าตามใจทุกอย่าง
ไม่ว่าจะเรื่องกินเรื่องเที่ยวเรื่องของใช้ แม้เราไม่เคยขอ
แต่เรางี่เง่าเฉพาะเวลาเหนื่อยแค่นั่นค่ะ
แบบ..เธออย่าเพิ่งมาใกล้นะ เราขอนั่งนิ่งๆแปป
คืออย่าเพิ่งถามอะไรตอนเราเหนื่อย เพราะเราจะเหวี่ยงง่าย
ตอนอื่นก็มีง้องแง้งตามประสาผู้หญิง
แต่เขาก็มีข้อเสียคืออารมณ์รุนแรง แบบโมโหยากและก็หายยาก
แต่ก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายเรานะ
บางทีก็ติดเพื่อนติดเกมส์ ติดหนักมากเลยแหละ
แต่ถึงเราจะเอาแต่ใจ แต่เวลาเขาไปบ้านเขา
เราก็ไม่เคยโทรตามนะ เขาจะกินเหล้ากับเพื่อนดึกแค่ไหน
เราไม่เคยว่า แต่ถ้ามาอยู่บ้านเราก็ต้องห้ามเล่นแต่มือถือ
ห้ามไปกินเหล้า ถ้าจะไปเที่ยวเราต้องไปด้วย
คือต้องแบ่งเวลาให้ถูกอ่ะค่ะ 1อาทิตย์เขาจะมาบ้านเรา3วัน
อยู่บ้านเขา4วัน ประมาณนี้
แล้วเมื่อวันที่25ที่ผ่านมา เขาต้องกลับบ้านเขา
แต่วันนั้นญาติของลุงเสียชีวิต แม่ต้องไปงานศพ
ทุกคนไปหมด แต่เราไม่สบาย เราเลยไม่ไป แม่ไม่ให้ไป
เลยขอให้เขาอยู่เป็นเพื่อนอีก1คืน เขาจะไม่อยู่
บอกว่าต้องไปทำงาน (แต่จริงๆไม่ได้จะไปทำงาน จะไปกินเหล้ากับเพื่อน) ซึ่งเรารู้อยู่แล้วว่าเขาโกหก ทีแรกก็ขอดีๆ
พูดดีๆ จนเริ่มมีปากเสียงกัน เราร้องไห้ แต่เขากลับหลับหนี
ปล่อยให้เราร้องไห้ทั้งคืน จนตอนเช้าเขาเตรียมตัวจะไป
เราก็ขออีกว่าอย่าเพิ่งไปวันนี้ อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน
(คือหลังบ้านเรามันจะเป็นป่าทึบๆอ่ะค่ะ เราเลยกลัว)
เขาก็จะไปอย่างเดียว ทั้งตะคอกขึ้นเสียง
ด้วยความที่เราเป็นคนทีโมโหง่ายอยู่แล้ว
เลยพูดประชดไป "เออ จะไปไหนก็ไป ไม่ต้องกลับมา!"
เขาก็พูดว่า "เออ!"

จนผ่านไป4-5วันเขาไม่ได้กลับมาบ้านเรา
เราโทรไปถาม เขาบอกว่าเพราะเราไล่เขา เขาจะไม่มาหาเรา
เรียกง่ายๆคงจะเลิกอ่ะค่ะ

ยอมรับค่ะว่าเราผิดที่ประชดไปแบบนั้น ไม่โทษใคร..