ผมรู้สึกว่าตอนเด็ก - วัยรุ่น ตอนอยู่โรงเรียนมีความสุขมากขำกับเพื่อนทั้งวันเลยเเล้วก็ชอบคิดมาตลอดว่าทำไม ผู้ใหญ่บางทีเค้าพูดเรื่องอะไรนิดหน่อยมันไม่
เห็นตลกสักนิดเขาก็ขำกันเช่นเเบบว่า ลูกเค้าเดินเเล้วล้มพอเค้าคุยกับเพื่อนวัยเดียวกันก็ดูตลกมากเเต่ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไม จนช่วงมหาลัยเรียนค่อนข้างหนักชีวิตไม่ค่อยมีอะไรให้มีความสุขเท่าไหร่ต้องอ่านหนังสืออย่างเดียว คุยกับเพื่อนก็เรื่องอ่านหนังสือ อ่านไม่ทันคุยกับเพื่อน ก็ขำ หรือว่าพรุ่งนี้สอบ
เเล้วทำได้ไม่หมดเพื่อนทำไม่ได้เหมือนกัน ก็ขำ ซึ่งถ้าเป็นตอนเด็กผมว่ามันโคตรไม่ตลกเลย ผมเลยคิดขึ้นมาว่า ยิ่งเราโต ความสุขในด้านต่างๆก็จะลดลง
บางคนอาจไม่เห็นด้วยเพราะยิ่งโตจะยิ่งทำอะไรได้มากกว่า เเต่ผมเชื่อว่าหลายคนถ้าเทียบกับตัวเองตอนเด็กคงมีความสุขมากกว่า ยิ่งเราโตขึ้นชีวิตก็จะยิ่ง
จริงจังมากขึ้น การที่เราขำในเรื่องที่ไม่ตลกมากเพราะชีวิตคงเครียดเเละอะไรที่มันมีความสุขเล็กน้อยในสิ่งนั้น เราก็จะมีความสุขกับมัน มีใครคิดเเบบผมบ้างมั้ยครับ
ความสุขของผู้ใหญ่ น้อยกว่าเด็กหรือไม่คับ
เห็นตลกสักนิดเขาก็ขำกันเช่นเเบบว่า ลูกเค้าเดินเเล้วล้มพอเค้าคุยกับเพื่อนวัยเดียวกันก็ดูตลกมากเเต่ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไม จนช่วงมหาลัยเรียนค่อนข้างหนักชีวิตไม่ค่อยมีอะไรให้มีความสุขเท่าไหร่ต้องอ่านหนังสืออย่างเดียว คุยกับเพื่อนก็เรื่องอ่านหนังสือ อ่านไม่ทันคุยกับเพื่อน ก็ขำ หรือว่าพรุ่งนี้สอบ
เเล้วทำได้ไม่หมดเพื่อนทำไม่ได้เหมือนกัน ก็ขำ ซึ่งถ้าเป็นตอนเด็กผมว่ามันโคตรไม่ตลกเลย ผมเลยคิดขึ้นมาว่า ยิ่งเราโต ความสุขในด้านต่างๆก็จะลดลง
บางคนอาจไม่เห็นด้วยเพราะยิ่งโตจะยิ่งทำอะไรได้มากกว่า เเต่ผมเชื่อว่าหลายคนถ้าเทียบกับตัวเองตอนเด็กคงมีความสุขมากกว่า ยิ่งเราโตขึ้นชีวิตก็จะยิ่ง
จริงจังมากขึ้น การที่เราขำในเรื่องที่ไม่ตลกมากเพราะชีวิตคงเครียดเเละอะไรที่มันมีความสุขเล็กน้อยในสิ่งนั้น เราก็จะมีความสุขกับมัน มีใครคิดเเบบผมบ้างมั้ยครับ