ก็ในเมื่อพระธรรมท่านว่า
กิเลสคือความหลง ความชอบ
ความหลงใหล

งั้นก็แสดงว่าพระเทศน์แล้วคนฟังเกิดหลง

เคลิ้มเพลิดเพลินในธรรมยึดติดในธรรม

มันคือการเทศน์ไปเพื่อให้เกิดกิดลสแก่คนฟังสิ

แทนที่เทศน์แล้วจะทำให้คนฟังเกิดความเบื่อหน่าย
ไม่ยึดติดในธรรม

ไม่อนากฟังธรรม แบบนี้น่าจะถูกต้องตามหลักที่ว่า

พระเกิดมาเพื่อสอนคนให้ละกิเลสคลายออก