คือเราไม่รู้เป็นอะไรแต่เป็นมานานแล้ว อาหารที่ว่าดิ่งมากๆ อยากจะร้องไห้ออกมาตลอด เวลานั่งมองท้องฟ้าแล้วฟังเพลงไปด้วยมันทำให้เรารู้สึกเสียใจ เศร้า ดิ่งมากด้วยแทบไม่กินข้าวเลย เป็นหลายวันค่ะ เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงด้วย มองโลกในแง่ร้าย มีปัญหากับครอบครัวหนัก มันเลยทำให้เราไม่มีความสุข เราเศร้าเรื่องทุกอย่าง พอตอนกลางคืนมา มันก็ยิ่งดิ่ง คิดมาก เราเป็นคนอ่อนไหวมาก ไม่รู้ทำไม ตื่นมาก็อยากจะฟังเพลงช้าๆเศร้าๆ แล้วเราก็ร้องไห้ออกมา เราเครียดมาก จนวันหนึ่งเราอยากตายเพราะความรู้สึกแบบนี้ ทุกวันนี้เรายังคิดอยู่แต่ในโลกจินตนาการ จนไม่ได้สนใจโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว เราไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร แต่ไม่อยากมีความรู้สึกแบบนี้ แต่มันก็ทำไม่ได้ ทุกวันก็คิดมาก คิดถึงอดีตที่เราเคยทำ แล้วมานั่งร้องไห้ว่าทำไมเราเป็นเหมือนคนอื่นไม่ได อยากจะไปหาหมอดู แต่บอกครอบครัวไปเขาบอกเราว่าเป็นบ้าหรอ 
และเราจะอินหนักมาก อินทุกเรื่อง เช่นอนิเมะ มันทำให้เราเศร้ามากแล้วเราก็ดึงตัวเราเข้าไปในโลกของจินตนาการ เเละเพลงมันยิ่งทำให้เราดิ่ง และทุกคนมองเราว่าเป็นบ้ารึเปล่า พูดแต่เรื่องไม่มีจริง ซึ่งมันแก้ยากมากค่ะ เราอยากรู้จริงๆ เราไม่สามารถออกจากห้วงความรู้สึกนี่ได้เลยยาวนิดนึงนะคะ