ที่คุณกล่าวมาทั้งหมดขึ้นกับตัวผมตอนนี้ ผมรู้สึกผิดเหมือนกัน เพราะมันร้ายแรงมากกว่าการตวาดครับ ผมใช้มือหยิกแม่ เพราะเกิดจากการทะเลาะทั้งบ้าน แม่เหมือนจะเข้าข้างพี่น้องคนอื่นมากกว่า หาว่าผมหาเรื่องก่อน ทั้งๆ ที่เค้าเองก็เหนื่อยจากการช่วยพี่ทำงานผมทำงาน แล้วแต่พี่ผมใช้ ล้างจาน เก็บจาน สารพัดรู้ทั้งรู้แม่ปวดเข่าอยู่ก็ยังใช้ บ่นบ่อยๆ ก็นวดให้ ส่วนงานผมแม่ช่วยบ้าง งานไม่ได้หนักอะไรมาก แต่พยายามช่วยตัวเองให้มากที่สุด ตอนผมไม่ตกงานมีลูกชั่วๆ อย่างผมนี่แหละส่งเงินกลับมาให้ เดือนละหลายๆ รอบ กลัวแม่อด แต่พอกลับมาเพิ่งรู้ว่า แม่ไม่ได้ใช้เงินคนเดียว พี่น้องเอาไปใช้ด้วย จริงเจ็บใจ ยังฝังใจว่า ทำไมถึงทำกับผมแบบนี้ ในตอนนี้หลังจากพ่อเสียชีวิตเหมือนผมร้ายกับทุกคนในบ้านทั้งหมด ไม่ว่าหน้าไหน การร้ายของผมถึงกับลงไม้ลงมือ แต่ไม่บ่อยเหมือนพวกคลั่งยา ผมไม่ได้ติดยา แต่ผมรู้สึกเห็นอะไรขัดหูขัดตาไม่ได้ต้องโวยวายก่อน และทุกคนครั้งเวลาทะเลาะกัน พี่ผมตัวดีไปเล่าให้คนนอก ข้างบ้านฟังหมดอย่างโน้นอย่างนี้ ว่าผมนิสัยไม่ดีบ้างอะไรบ้าง เรื่อยภายในครอบครัวก็คือคนในครอบครัวจะมาแก้ปัญหาอะไรได้ คนที่เล่าให้คนนอกฟังนั่นแหละคนที่ไม่ดี อย่าว่าผมฝ่ายเดียว ผมพยายามจะไม่ทำอะไรแล้ว จนอดไม่ได้ เหมือนเสพติดความรุนแรง อาจอยู่ที่นิสัยไม่ดีในตัวผมด้วย ยอมรับโดยดี อยากเป็นคนดีแต่เป็นกันไม่ได้ง่ายๆ