คือเรื่องมีอยู่ว่าแฟนนอกใจเรา แล้แล้วเราก็ทะเลาะกันหนักมากจนเกือบ จนเกือบเลิกกัน ไม่เกือบหรอกแต่จะเลิกนั่นแหละแต่ แต่แฟนไม่ให้เราไปเราก็ผูกพันกับเขาด้วยยอมรับ ใจลึกๆเราก็ไม่อยากไปไหนเราผูกพันจนเราตัดกับเขาไม่ขาดสักรอบ เเล้วที่เขานอกใจไม่ใช่รอบเเรก เราให้อภัยเขาตลอดเราหวังว่าเขาจะปรับตัว เขาดีขึ้นเริ่มสนใจเราเเต่เเค่เเรกๆ จนเราเบื่อเราเปลี่ยนไปจนเรารู้ตัวเองเลย เขาเลยว่าเราสารพัด การให้อภัยที่เขานอกใจเราคือยังไงเราก็ไม่ลืมเเละมันฝังอยู่ในใจจนคิดกับเขาไปไกลกว่านี้ไม่ได้เเล้ว เเล้วเราผิดมั้ยคะที่เปลี่ยนไป