เอาจริงรุ่น1คือสามารถ​ทำสารคดี​ได้ทุกปีโดยปีนั้นมันจะเปลี่ย​นหัวข้อไปตามการเติมโต

อย่างวันนี้วันที่เมมรุ่น1ผ่านมา5ปีแล้ว​ ล้มลุกคลุกคลาน​กันมามากมายทุกคนมีเรื่องของตัวเองแตกแยก​ออกไป​ มันไม่ใช่แค่การแข่งขัน​กดดันแบบ​ GDC​1​แล้ว คือคือการเล่าว่าแผลเป็นที่ได้มาหรือตอนนี้กำลังบาดเจ็บ​กับอะไรอยู่​ มันมากกว่าการแข่งขัน​มันคือความเจ็บปวด​ความทุกข์​ที่เราไม่รู้ว่า​เมมเบอร์​โดนอะไรอยู่​ สุดท้ายนี้นะยังอยากให้พี่เต๋อทำ​ GDC​2​ อยู่เพราะเราเชื่อว่าในปีจบการศึกษา​ของรุ่น1​ การเอาเมมมาระบายความใจตลอด6ปี​ มันของเป็นหนีงสารคดี​ชีวิตที่หาที่ใหนไม่ได้แน่ๆ