คือเรื่องมันมีอยู่ว่าตอนเราอยู่ม.1ค่ะ ตอนนั้นถ้าจำได้ทำงานกลุ่มอังกฤษค่ะ แล้วมีเพื่อนคนนึงเค้าเป็นหัวหน้ากลุ่มก่อนหน้านี้ก็อยู่กลุ่มเดียวกันหลายวิชามาสักพักแล้วค่ะ ตอนนั้นนัดกันไปทำที่บ้านเพื่อนอีกคนนึงค่ะ แล้วพอพักเที่ยงเราก็เดินไปกินร้านก๋วยเตี๋ยวกันคือมันเหมือนมีมือจะมาจับเราอ่ะค่ะเราหันไปดูอีกทีก็คือเพื่อนคนนั้นอ่ะค่ะที่เป็นหัวหน้ากลุ่ม แล้วอยู่ดีๆใจเราก็เต้นแปลกๆอ่ะค่ะ เพื่อนคนนี้ที่เราหมายถึงเป็นผู้หญิงนะคะ แต่คือเราไม่เคยชอบผญ.มาก่อนเลยแล้วคือความจริงเราก็ไม่ได้เป็นทอมหรืออะไรแค่พฤติกรรมบางอย่างเหมือนผช.เล็กน้อยแต่เพื่อนคนที่เราพูดถึงอ่ะค่ะนางคือแบบมองยังไงก็ทอมอ่ะค่ะแต่นางบอกว่าเค้าชอบผช.แล้วก็นางชอบติดตามดาราเกาหลีด้วยอ่ะค่ะ คือพอมาดูอาชีพที่นางอยากจะเป็นคือแพทย์ทหารเรือค่ะ คือมันแบบดูแฮนซั่มไรงี้ งั้นเราขอเล่าต่อจากช่วงนั้นเลยนะคะคือเรารู้สึกชอบนางตั้งแต่วันนั้นเลยอ่ะค่ะเลยบอกเพื่อนคนนึงที่นั่งข้างนางไปว่าเราชอบนางใช่ม่ะ แล้วคือที่ผ่านมาตลอดเค้าไม่เคยรู้เลยอ่ะว่าเราอ่ะชอบนางอยู่เราเลยเราเลยให้เพื่อนคนที่นั่งข้างนางอ่ะถามว่านางชอบผญ.หรือผช.
นางก็บอกว่าผช.แต่สมัยนางป.5-6อ่ะนางเคยเล่าว่ามีรุ่นน้องมาจีบเพราะเห็นว่านางเป็นทอมไงหล่ะนกกันไปรายแถวเลยหล่ะสิ๊ แต่สุดท้ายเราก็ตัดสินใจบอกนางไปตอนแรกคือนางงงเลยค่ะ เราก็บอกไปว่าขอโทษนางบอกว่าไม่ต้องขอโทษแลเวนางบอกว่าชอบนางได้นะแต่ให้อยูาในสถานะเพื่อนแล้วเราก็ไม่คุยกันเลยตั้งแต่วันนั้น จนวันนึงคือเรากลัวด้วยความว่ากลัวนางจะโกรธเราอ่ะค่ะเราเลยพิมพ์ไปหานางว่าพิมพ์อะไรมาสักคำก็ได้นะ เรานึกว่าแกโกรธเราคือตอนแรกเราก็ผิดอ่ะค่ะที่ทำไม่เป็นสนใจนางแต่ที่เราทำไปอ่ะเพื่อให้ตัวเองหนุดชอบนางได้แล้ว หยุดคิดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ แล้วเราก็พิมพ์ไปหานางอีกว่าเรากลับมาคุยกันมาเป็นเพื่อนกันปกติที่ทักหากันอะไรแบบนี้ตลอดได้มั้ย นางพิมพ์มาว่าก็เป็นเเพื่อนกันอยู่แล้วแกจะเป็นอะไรอีก เราเริ่มรำคาญแล้วนะ แล้วเราก็พูดกับนางไปอีกว่า เราไม่กวนละเดี๋ยวแกรำคาญ นางบอกว่าเอาให้จบ นางก็บอกว่านางเป็นเพื่อนกับผช.คนนึงเพื่อนกันเค้าไม่คิดไรกันยุแล้ว แล้วจำในสมองแกไว้นะว่าเราไม่มีทางชอบแก ไม่มีวัน ไม่มีวัน ไม่มีวัน แล้วนางก็พิมพ์อีกว่า ถ้าแกเลิกคิดเรื่องแบบนี้ได้นั้นแหละแกจะเป็นเพื่อนเราจริงๆเราหยุดคิดได้แล้วนะแต่ในใจลึกๆเราก็อยากบอกแกว่าเราชอบแกอยู่ อยากให้แกมาอ่านจังเลยอ่ะเรารู้แล้วว่าที่ผ่านมาใครผิดขอโทษนะ ปล.ค่ะตอนนี้เราคุยกันเหมือนเดิมปกติแล้วนะคะแต่คือจะบอกว่านางดูทำเหมือนจะจับผิดว่าเราจะชอบนางอ่ะค่ะแต่ก็ไม่มีไรแล้ว แต่เราแค่อยากให้นางชอบเราอ่ะเป็นไปไม่ได้หรอกทุกคนTTฮือมันไม่มีวันแน่นอนอย่างที่นางเคยพูดไว้ อยากให้นางมาอ่านที่เราพิมพ์ไปจังอยากบอกเหลือเกินว่าเราขอโทษจากใจจริงอยากบอกคำว่าขอโทษเป็นหมื่อนล้านคำ ขอบคุณที่ให้โอกาสเรานะแก ถึงแกอาจจะได้อ่านอันนี้เราอยากให้แกรู้ไว้ว่าแกถูกนะเราแค่ผิดเองที่หลงไปชอบแก รวมเวลาทั้งสิ้นของเหตุการณ์นี้เป็นเวลา1ปี
อยากรู้ว่าเค้าชอบเรามั้ยอ่ะค่ะแต่เหมือนเค้าทำกับเพื่อนทุกคน แล้วจะทำยังไงให้เค้าชอบเราคะ
นางก็บอกว่าผช.แต่สมัยนางป.5-6อ่ะนางเคยเล่าว่ามีรุ่นน้องมาจีบเพราะเห็นว่านางเป็นทอมไงหล่ะนกกันไปรายแถวเลยหล่ะสิ๊ แต่สุดท้ายเราก็ตัดสินใจบอกนางไปตอนแรกคือนางงงเลยค่ะ เราก็บอกไปว่าขอโทษนางบอกว่าไม่ต้องขอโทษแลเวนางบอกว่าชอบนางได้นะแต่ให้อยูาในสถานะเพื่อนแล้วเราก็ไม่คุยกันเลยตั้งแต่วันนั้น จนวันนึงคือเรากลัวด้วยความว่ากลัวนางจะโกรธเราอ่ะค่ะเราเลยพิมพ์ไปหานางว่าพิมพ์อะไรมาสักคำก็ได้นะ เรานึกว่าแกโกรธเราคือตอนแรกเราก็ผิดอ่ะค่ะที่ทำไม่เป็นสนใจนางแต่ที่เราทำไปอ่ะเพื่อให้ตัวเองหนุดชอบนางได้แล้ว หยุดคิดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ แล้วเราก็พิมพ์ไปหานางอีกว่าเรากลับมาคุยกันมาเป็นเพื่อนกันปกติที่ทักหากันอะไรแบบนี้ตลอดได้มั้ย นางพิมพ์มาว่าก็เป็นเเพื่อนกันอยู่แล้วแกจะเป็นอะไรอีก เราเริ่มรำคาญแล้วนะ แล้วเราก็พูดกับนางไปอีกว่า เราไม่กวนละเดี๋ยวแกรำคาญ นางบอกว่าเอาให้จบ นางก็บอกว่านางเป็นเพื่อนกับผช.คนนึงเพื่อนกันเค้าไม่คิดไรกันยุแล้ว แล้วจำในสมองแกไว้นะว่าเราไม่มีทางชอบแก ไม่มีวัน ไม่มีวัน ไม่มีวัน แล้วนางก็พิมพ์อีกว่า ถ้าแกเลิกคิดเรื่องแบบนี้ได้นั้นแหละแกจะเป็นเพื่อนเราจริงๆเราหยุดคิดได้แล้วนะแต่ในใจลึกๆเราก็อยากบอกแกว่าเราชอบแกอยู่ อยากให้แกมาอ่านจังเลยอ่ะเรารู้แล้วว่าที่ผ่านมาใครผิดขอโทษนะ ปล.ค่ะตอนนี้เราคุยกันเหมือนเดิมปกติแล้วนะคะแต่คือจะบอกว่านางดูทำเหมือนจะจับผิดว่าเราจะชอบนางอ่ะค่ะแต่ก็ไม่มีไรแล้ว แต่เราแค่อยากให้นางชอบเราอ่ะเป็นไปไม่ได้หรอกทุกคนTTฮือมันไม่มีวันแน่นอนอย่างที่นางเคยพูดไว้ อยากให้นางมาอ่านที่เราพิมพ์ไปจังอยากบอกเหลือเกินว่าเราขอโทษจากใจจริงอยากบอกคำว่าขอโทษเป็นหมื่อนล้านคำ ขอบคุณที่ให้โอกาสเรานะแก ถึงแกอาจจะได้อ่านอันนี้เราอยากให้แกรู้ไว้ว่าแกถูกนะเราแค่ผิดเองที่หลงไปชอบแก รวมเวลาทั้งสิ้นของเหตุการณ์นี้เป็นเวลา1ปี