สวัสดีครับ ชาวพันทิปทุกคน ผมคิดถึงทุกคนจังเลย

      ผมพยายามปฏิเสธ ไม่อยากยอมรับ ไม่อยากทำให้ตัวเองเป็นแบบนั้น แต่ตอนนี้ ผมถึงจุดที่เป็นขีดจำกัดของตัวเองแล้ว ถึงจุดที่ผมปฏิเสธตัวเองไม่ได้แล้ว ว่าผม “เหงา” ความเหงามันเริ่มเข้ามาครอบงำความรู้สึกผมมากขึ้นทุกที มันกัดกินความรู้สึกผมในเรื่องอื่นๆไปทุกทีๆ แล้ว เฮ้อ.. เมื่อไหร่คำสาปที่ผมต้องอยู่ตัวเดียวจะจบไปซะที

เฮ้อ.. มันอาจจะดูเวิ่นเว้อ แต่ก็นั่นแหละ มันคือความรู้สึกของผม อยู่ตัวคนเดียวมาได้ตั้งเป็น 10 กว่าปี เพิ่งรู้ว่าตัวเองขี้เหงาขนาดนี้ 5555 แต่ได้มาแชร์ออกไปละ ปรับสมดุลให้ความรู้สึกตัวเองละ นอนได้ละ ฝันดีนะครับ ทุกๆ คน