ตอบคำถามแค่เริ่มตอนปี54นั้นนะ(อยู่ดอนเมือง)

อยากทราบว่าสถานการณ์ตอนนั้นอาหารการกินหาง่ายมั๊ยคะ มีการตัดไฟมั๊ย นานเท่าไหร่สถานการณ์เริ่มดีขึ้นคะ

- ของกิน หาไม่ยากเท่าไหร่ แค่บางส่วนที่หายาก เช่น โค้กกระป๋อง หายากกว่าเบียร์และบุหรี่ 555 (ถ้าจำไม่ผิด กระป๋องละ30)
  สะพานข้ามคลองเปรมฯ กลายเป็นตลาดชั่วคราวเพราะค่อนข้างสูง
  จากแถวๆเขตดอนเมือง ไป ไอทีสแควร์ นั่ง รถเทรเลอร์ รถทหาร รถดูดส้วมไป ใช้เวลาไปกลับ ประมาณ 4 ชั่วโมง

- ไม่ตัดไฟ แต่ในสนามบินตัด มองไปทางสนามบิน จะเป็นเวิ่งมืดๆ คล้ายกับตอนที่ลาดพร้าวไฟดับวันก่อนเลย (สว่างอีกทีที่สะพานใหม่)

- น้ำเริ่มซึมขึ้นจากพื้นประมาณ 22-23 ตุลา เป็นวันที่น้ำเข้าสนามบินไปแล้ว เผอิญผมกลับต่างจังหวัดพอดี
  กลับมาอีกทีหลังลอยกระทง (ประมาณ 12-13 พย.) เดินเข้าบ้าน น้ำเท่าหน้าอก (ประมาณ1.30เมตร)
  เดือน ธค. ถึงเริ่มลดลง มค. แห้งแล้ว แต่สภาพเหมือนสงครามเพิ่งสงบ
  ชาวบ้านขนเศษซากบ้านเรือนที่พัง มากองๆ สูงตรงหน้าบ้านกลางถนน ให้รถขยะมาเก็บ ขับมอไซด์ทีฝุ่นเยอะมากกกก ต้องหลบซ้าย หลบขวา

เล่ากี่ทีก็มันส์ เรื่องนี้ จากที่ไม่เคยพายเรือเป็น กลายเป็นพายเรือเก่งเลย 555