ก่อนอื่นเราต้องขอเกริ่นวีรกรรม พ.ที่ชอบขอลอก(จนเกินขอบเขต)งานเราก่อนนะคะ มันอึดอัดไปหมด (พ.=เพื่อน)
ช่วงแรกๆ เราก็ไม่ได้อะไร เพราะ พ.ก็จะมาขอหรือมาถามเราเป็นบ้างวิชาอยู่แล้วเราก็ให้ เพราะถือว่าช่วยๆ กันไปเหมือนกัน เพราะตัวเราก็ไม่ใช่คนเรียนเก่ง เราก็มีไปขอลอกเพื่อนคนอื่นบ้างเหมือนกัน
จนพอมาหลังๆ เข้ากลางเทอม-ปลายเทอม พ. ก็ถามเราถี่มากขึ้น ถามทุกงาน และ **ทุกจุด** จนบ้างคำถามนี้คือ ไม่จำเป็นต้องมีกูเกิ้ลแล้วละมั้ง ทรศ.มุงเนี้ย พอมาถึงจุดนี้มันทำให้เรา''รู้สึกว่า'' พ. ไม่พยายมทำความเข้าใจกับอะไรเลยเกี่ยวกับงานที่ครูสั่ง
หลังๆ มาเราก็พยายามปฎิเสธที่จะให้ พ.ลอก ว่า"เรายังไม่ได้ทำ ยังทำไม่เสร็จ" ซึ่งถ้าเป็นคนที่รู้จักเกรงอกเกรงใจคนอื่น หรือถ้าฉลาดหน่อยก็จะรู้ว่า เพื่อนเริ่มไม่โอเคกับเราและนะ เราทำเกินขอบเขตไปหรือป่าว คือมันควรจะคิดได้ เพราะเราก็ปฏิเสธ พ.บ่อย แต่พอเราตอบ ว่ายังทำไม่เสร็จ พ.ก็ตอบกลับมาว่า" อ่อถ้าเสร็จแล้วส่งให้ด้วยนะ" คืออ มันน่าโมโหที่สุดในโลกเลยค่ะะ ความละอายใจมีบ้างไหมม
แต่เราก็ไม่ได้ส่งไปนะคะเพราะเราคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องเลยอ่ะ พ่อแม่เราก็ส่งมาเรียนเหมือนกัน ทำไมต้องไปประเคนงานให้ถึงที่ด้วย ทั้งที่เราก็นั่งทำตั้งนาน หลายๆ งานที่ผ่านมาเราก็ช่วย พ.เท่าที่จะทำได้ แต่บางอย่างก็ดูเกินเลยเอามากๆ บ้างที่ก็รุกล้ำเข้ามาในพท.ส่วนตัวของเราต่อนะคะ
พอเราไม่ส่งไป มันก็ควรจบใช่ไหมละค่ะแต่ พ.คนนี้เขาไม่หยุด เขาทักมาถามเราตั้งแต่เช้าบ้างละ บ่ายบ้างล่ะ ทักรัวๆ เหมือนเราเป็นลูกหนี้ ช่วงแรกเราสุขภาพจิตเสียไปเลยค่ะ ตื่นเช้ามาก็เจอข้อความที่ทำเหมือนเราเป็นลูกหนี้ยืมเงิน เราเฟลมากๆ จนนั่งร้องไห้ ไม่เข้าเรียน เพราะถ้าเราเข้าเพื่อนคนนี้ก็จะต้องทักรัวๆใส่เราอีกเหตุการณ์นี้มันทำให้เราหมดไฟในการทำงานด้วยค่ะ แบบไม่อยากแตะหนังสือเลย ไม่อยากทำแล้ว แต่ก็ต้องฮึดขึ้นมาทำอยู่ดี
จนมาเคสนี้ พ. ข้อลอกข้อสอบ(แบบ Google forms) ถามบ้างและว่าตอบข้อนี้ถูกไหม ข้อนี้ตอบอะไร
พอเราไม่ตอบก็ตามสเต็ป รัวแชทอีก แต่เราก็ใจแข็งสำเร็จ(เป็นบ้างครั้ง) ถ้าสอบย่อยเราไม่ค่อยซี แต่ถ้าเล่นถามทุกวิชา ทุกบท พอไม่ตอบก็ตามตื้อ ทั้งที่บ้างที่ตอนนั้นเราก็ทำข้อสอบอยู่ เราก็ไม่ได้เก่งอะไรเลย เราแค่พยายามในส่วนของเรา และรู้จักพึ่งตัวเอง มีความรับผิดชอบในงานของตัวเอง ต่อค่ะ
จนมาถึงสอบวิชาหนึ่ง เป็นข้อสอบแบบ Google forms เหมือนเดิม แล้วคือข้อสอบวิชานั้นยากมากแถมยังมีหลายข้อ
พ. ก็เริ่มออกฤทธิ์ ทักมาถามคำตอบจากเรา เราก็ไม่ตอบ เพราะขนาดเราก็ไม่รู้จะทำได้หรือป่าว จน พ. พิมพ์มาว่าทำไม่ได้จริงๆ นู่นนี่นั่น เราก็เริ่มเห็นใจ เพราะเข้าใจฟิลตอนคนมันทำไม่ได้ เเล้วเวลามันมีจำกัด ก็เลย....แคปไป แต่ตอนนั้นคือเราส่งไปแล้ว....ใช่ค่ะ ให้นึกสภาพ Google forms ตอนเราทำเสร็จแล้วจะมีเฉลยนะคะ.......แล้ว พ.ก็ได้คะเเนนเยอะกว่าเรา ทั้งที่ไม่ได้คิดเองเลย แล้วเราไม่รู้ว่าเฉลยอันนั้นมันรั่วไปถึงใครบ้าง ครั้งนี้เราพลาดเอง ไม่รู้จะมาสวมบทเป็นแม่พระทำไม
ตอนนั้นเราก็ไม่รู้เราคิดอะไรอยู่
อ่านจบมาถึงตรงนี้แล้ว เราก็ขอขอบคุณนะคะที่ตั้งใจอ่านเรื่องของเรา🙏🙏 ถึงตรงนี้เราอยากจะถามคำถามให้ทุกคนช่วยกัรตอบหน่อยนะคะ
1.เราควรจะรับมือกับเพื่อนประเภทนี้ยังไงดีคะ?เพราะยังไงในอนาคตคนแบบนี้ก็ยังต้องพบเจออยู่แน่นอน
2.เราดูใจร้ายไหมคะ? เราคิดและทำแบบนี้มันถูกหรือป่าวคะ แบบนี้เขาเรียกว่าโดนเอาเปรียบไหม
3.ทุกคนมองเรื่องนี้เป็นยังไงกันบ้างคะ?
อยากฟังรายละเอียดตรงไหน บอกเราได้ค่ะ อาจจะพิมพ์งงๆหน่อย 🙏💖
เพื่อนชอบขอลอกการบ้านไปจนถึงข้อสอบออนไลน์ ควรทำยังไงดีคะ
ช่วงแรกๆ เราก็ไม่ได้อะไร เพราะ พ.ก็จะมาขอหรือมาถามเราเป็นบ้างวิชาอยู่แล้วเราก็ให้ เพราะถือว่าช่วยๆ กันไปเหมือนกัน เพราะตัวเราก็ไม่ใช่คนเรียนเก่ง เราก็มีไปขอลอกเพื่อนคนอื่นบ้างเหมือนกัน
จนพอมาหลังๆ เข้ากลางเทอม-ปลายเทอม พ. ก็ถามเราถี่มากขึ้น ถามทุกงาน และ **ทุกจุด** จนบ้างคำถามนี้คือ ไม่จำเป็นต้องมีกูเกิ้ลแล้วละมั้ง ทรศ.มุงเนี้ย พอมาถึงจุดนี้มันทำให้เรา''รู้สึกว่า'' พ. ไม่พยายมทำความเข้าใจกับอะไรเลยเกี่ยวกับงานที่ครูสั่ง
หลังๆ มาเราก็พยายามปฎิเสธที่จะให้ พ.ลอก ว่า"เรายังไม่ได้ทำ ยังทำไม่เสร็จ" ซึ่งถ้าเป็นคนที่รู้จักเกรงอกเกรงใจคนอื่น หรือถ้าฉลาดหน่อยก็จะรู้ว่า เพื่อนเริ่มไม่โอเคกับเราและนะ เราทำเกินขอบเขตไปหรือป่าว คือมันควรจะคิดได้ เพราะเราก็ปฏิเสธ พ.บ่อย แต่พอเราตอบ ว่ายังทำไม่เสร็จ พ.ก็ตอบกลับมาว่า" อ่อถ้าเสร็จแล้วส่งให้ด้วยนะ" คืออ มันน่าโมโหที่สุดในโลกเลยค่ะะ ความละอายใจมีบ้างไหมม
แต่เราก็ไม่ได้ส่งไปนะคะเพราะเราคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องเลยอ่ะ พ่อแม่เราก็ส่งมาเรียนเหมือนกัน ทำไมต้องไปประเคนงานให้ถึงที่ด้วย ทั้งที่เราก็นั่งทำตั้งนาน หลายๆ งานที่ผ่านมาเราก็ช่วย พ.เท่าที่จะทำได้ แต่บางอย่างก็ดูเกินเลยเอามากๆ บ้างที่ก็รุกล้ำเข้ามาในพท.ส่วนตัวของเราต่อนะคะ
พอเราไม่ส่งไป มันก็ควรจบใช่ไหมละค่ะแต่ พ.คนนี้เขาไม่หยุด เขาทักมาถามเราตั้งแต่เช้าบ้างละ บ่ายบ้างล่ะ ทักรัวๆ เหมือนเราเป็นลูกหนี้ ช่วงแรกเราสุขภาพจิตเสียไปเลยค่ะ ตื่นเช้ามาก็เจอข้อความที่ทำเหมือนเราเป็นลูกหนี้ยืมเงิน เราเฟลมากๆ จนนั่งร้องไห้ ไม่เข้าเรียน เพราะถ้าเราเข้าเพื่อนคนนี้ก็จะต้องทักรัวๆใส่เราอีกเหตุการณ์นี้มันทำให้เราหมดไฟในการทำงานด้วยค่ะ แบบไม่อยากแตะหนังสือเลย ไม่อยากทำแล้ว แต่ก็ต้องฮึดขึ้นมาทำอยู่ดี
จนมาเคสนี้ พ. ข้อลอกข้อสอบ(แบบ Google forms) ถามบ้างและว่าตอบข้อนี้ถูกไหม ข้อนี้ตอบอะไร
พอเราไม่ตอบก็ตามสเต็ป รัวแชทอีก แต่เราก็ใจแข็งสำเร็จ(เป็นบ้างครั้ง) ถ้าสอบย่อยเราไม่ค่อยซี แต่ถ้าเล่นถามทุกวิชา ทุกบท พอไม่ตอบก็ตามตื้อ ทั้งที่บ้างที่ตอนนั้นเราก็ทำข้อสอบอยู่ เราก็ไม่ได้เก่งอะไรเลย เราแค่พยายามในส่วนของเรา และรู้จักพึ่งตัวเอง มีความรับผิดชอบในงานของตัวเอง ต่อค่ะ
จนมาถึงสอบวิชาหนึ่ง เป็นข้อสอบแบบ Google forms เหมือนเดิม แล้วคือข้อสอบวิชานั้นยากมากแถมยังมีหลายข้อ
พ. ก็เริ่มออกฤทธิ์ ทักมาถามคำตอบจากเรา เราก็ไม่ตอบ เพราะขนาดเราก็ไม่รู้จะทำได้หรือป่าว จน พ. พิมพ์มาว่าทำไม่ได้จริงๆ นู่นนี่นั่น เราก็เริ่มเห็นใจ เพราะเข้าใจฟิลตอนคนมันทำไม่ได้ เเล้วเวลามันมีจำกัด ก็เลย....แคปไป แต่ตอนนั้นคือเราส่งไปแล้ว....ใช่ค่ะ ให้นึกสภาพ Google forms ตอนเราทำเสร็จแล้วจะมีเฉลยนะคะ.......แล้ว พ.ก็ได้คะเเนนเยอะกว่าเรา ทั้งที่ไม่ได้คิดเองเลย แล้วเราไม่รู้ว่าเฉลยอันนั้นมันรั่วไปถึงใครบ้าง ครั้งนี้เราพลาดเอง ไม่รู้จะมาสวมบทเป็นแม่พระทำไม
ตอนนั้นเราก็ไม่รู้เราคิดอะไรอยู่
อ่านจบมาถึงตรงนี้แล้ว เราก็ขอขอบคุณนะคะที่ตั้งใจอ่านเรื่องของเรา🙏🙏 ถึงตรงนี้เราอยากจะถามคำถามให้ทุกคนช่วยกัรตอบหน่อยนะคะ
1.เราควรจะรับมือกับเพื่อนประเภทนี้ยังไงดีคะ?เพราะยังไงในอนาคตคนแบบนี้ก็ยังต้องพบเจออยู่แน่นอน
2.เราดูใจร้ายไหมคะ? เราคิดและทำแบบนี้มันถูกหรือป่าวคะ แบบนี้เขาเรียกว่าโดนเอาเปรียบไหม
3.ทุกคนมองเรื่องนี้เป็นยังไงกันบ้างคะ?
อยากฟังรายละเอียดตรงไหน บอกเราได้ค่ะ อาจจะพิมพ์งงๆหน่อย 🙏💖