สองสิ่งที่ผมไม่กล้าออกจากงาน ในวัยเริ่ม 40 มี 2 ประการ

1. ผมเกรงไม่มีตัวตน กลัวไม่มีค่า 

นี่คือความจริง ที่ผมไม่กล้าออก ไหนจะพ่อแม่พี่น้อง เค้าจะคิดว่าเรามานั่งเฉยๆ ไหนอีกหน่อยลูกโต เพื่อนถามว่าพ่อทำอะไร ให้ตอบว่าเป็นนักลงทุน มันก้อกระไรฮะ ทุกวันนี้ไปไหน ก็ตอบได้ทำงาน...ในองค์กรนี้.... 

2. กระแสรายรับ

เพราะโลกมันหมุนไปไว การไปลงทุนในหุ้นปันผล นี่ช่วงโควิดยิ่งตอบได้ดีว่า ปันผลหายไม่ว่า มันอาจมีการให้เราเพิ่มทุนด้วยนะ หรือบางอัน ธุรกิจเปลี่ยน ราคาหุ้นที่เรามีอาจเปลี่ยนตามด้วย ถ้าไม่คัท

หุ้นที่น่าจะไปได้ในโลกสมัยใหม่ ก็มีปันผล มากสุด 1.5% ด้วยนะฮะ

พอเราไม่มีเงินเข้ารายเดือน เราจะร้อน ติดกับไปเล่นหุ้นเสี่ยงได้มากขึ้น เทรดดิ้งมากขึ้นฮะ

ปล. วันนี้ผมบรรลุเป้าทางการเงินที่ตั้งไว้ตอนอายุ 28-29 แล้ว....ถึงเมื่อปีที่แล้ว....แต่ทำไม ผมกลับเริ่มคิดเยอะขึ้นกว่าตอนอายุ 30 ไงไม่รู้