ก็สำหรับเรื่องของผมนะครับเรื่องมีอยู่ว่าผมมีเพื่อนคนนึงรู้ตักกันมาตั้งแต่อนุบาลจนถึงประถม6จนมาถึงม.1เราก็เข้าที่โรงเรียนเดียวกันแล้วก็สอบคัดห้องซึ่งผมอยู่ห้อง3แล้วเขาอยู่ห้อง6ซึ่งวันนึงผมก็ได้ไปหาเขาที่ห้องช่วงพักแล้วก็เจอกับเขากับเพื่อนของเขาแล้วเพื่อนใหม่ของเขาซึ่งเราก็กะว่าจะเข้าไปนั่งคุยด้วยซึ่งต่อมาพอเราเขาไปคุยเขาก็เหมือนคุยกับเราให้แบบผ่านไปอ่ะครับแต่เขาคุยกับเพื่อนเขาแบบว่าสนใจมากเลยครับเพื่อนเขาก็คือเพื่อนห้อง6นะครับซึ่งเหตุการณ์ถัดมาก็ตอนม.3ผมอ่ะครับเป็นเด็กเรียนครับส่วนเขาจะเป็นประมาณมีเรียนบ้างเล่นบ้างครับแล้วเขาก็เหมือนจะเคย​พ​ูดว่าเหมือนไม่ได้เลข ไม่ค่อยเข้าใจแล้วเขาก็ไม่ได้ชอบเลข พอผมได้ยินแบบนั้นก็เลยบอกว่าเดี่ยวเขาปรินเนื้อหาชีสที่เรียนพิเศษมาให้ไหมเขาก็บอกว่าได้พอหลังจากนั้นผมก็ปรินเอกสารแล้วก็โทรไปหาเขาตอนที่อยู่โรงเรียนซึ่งเขาก็รับสารเราเลยถามว่าจะเอาเอกสารไปให้อยู่ไหน
เขาตอบประมาณว่าเล่นปิงปองอยู่รอก่อนนะผมก็เลยแบบโมโหมากแต่ก็อดทนไว้ครับคิดว่าเขาคือเพื่อน
จนมาม.4ครับสอบที่นี่แยกสายครับ ผมได้ห้องคณิต อังกฤษ เขาได้ศิลป์ภาษา ครับ แล้วที่นี่เหตุการณ์ต่อมามันเกิดที่ว่าเขาบอกว่าอยากเรียนพิเศษอังกฤษแล้วมันตรงกับช่วงที่ผมเรียนตัวต่อกับครูสอนพิเศษอ่ะครีบก็เลยโทรถามเขาว่าจะมาเรียนด้วยกันไหมเขาก็บอกว่าเรียนครับ ซึ่งเราจะเรียนกันในทุก weekก็คือวันอาทิตย์นะครีบซึ่งผมกับเขาจะเจอกันก่อนเรียนประมาณชั่วโมงนึงครับซึ่งเวลาที่ผมเจอกับเขาเพื่อไปรอเรียนเขาก็จะทักผมแต่ว่วัดดีแล้วก็พูดกับผมแค่เฉพาะเรื่องงานนะครับส่วนเรื่องความเป็นอยู่และชีวิตของเพื่อนเขาเขาไม่เคยถามเลยนะครับ
ซึ่งทั้งหมดนนี้นะครับอยากจะเล่าต่ออีกว่าวันเกิดของผมในทุกปีนะครับผมไม่เคยได้รับคำอวยพรจากเขาเลยครับทั้งที่เขาเป็นเพื่อนสนิทผมนะครับ และก็เขาคนนี่ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องงานจะไม่เคยโทรมาหาหรือโทรมาคุยเล่นเลยนะครับจะมาเฉพาะตอนมีเรื่องงานหรือเรื่องจะถามครับสุดท้ายนี้มันก็ทำให้ผมคิดว่าเราอาจจะเป็นเพื่อนที่ดีไม่พอหรอครับอยากให้ทุกคนช่วยบอกหน่อยนะครับว่าใครที่ไม่ดีหรอกครับผม