สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคนหนูอายุ14ชีวิตหนูมันไม่ค่อยสดใสเท่าไรนัก ทุกวันนี้ภายใต้หร้าที่หนูยิ้มหัวเราะ มันมีมีดร้อยกว่าเล่มทิ่มเเทงหัวใจมันหดหู่ หนูน่าจะเป็นโรคซึมเศร้านะคะ หนูไม่ใช่เด็กมีปัญหาพ่อเเม่เลิกกัน อยู่กะคนอื่นไม่ใช่นะคะ หนูอาศัยอยู่กับครอบครัวมี5คนมีพ่อเเม่พี่น้องเเละหนู หลายคนอาจจะสงสัยว่าก็อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตานิ เรียกร้องความสนใจรึป่าว ก็เพราะครอบครัวนั้นเเหละค่ะถึงทำให้หนูเป็นเเบบนี้หนูรู้นะคะว่าเขาเป็นห่วงรักหนูเเต่บางครั้งสิ่งที่พวกเขา้หล่านั้รเเสดงออกมามันทำร้ายทั้งจิตใจเเละร่างกายถึงไม่ตาย เเต่ก็ตายทั้งเป็น ทุกอย่างอยู่ในขอบเขตไม่ได้ใช้ชีวิตเเบบเด็กคนอื่นเขาพ่อเเม่ไม่ได้ตามใจบังคับว่าต้องเป้นเเบบนู้นนะเเบบนี้นะไม่เคยสนับสนุน มีพี่ชายพี่ชายก็ไม่เห็นเป็นน้องตบบ้าง ต่อยบ้าง เป็นลูกคนกลางมันเหนื่อยมากๆเลยค่ะหนูอยากขอวิธีที่พักเเบบยาวๆนอนเเล้วจะไม่รับรู้อะไรบนโลกใบนี้อีกต่อไปหน่อยได้มั้ยค่ะ ถือว่าช่วยให้หนูมีความสุข