ตามหัวข้อเลยค่ะ ไม่รู้เราเป็นอะไรค่ะ พักหลังๆมานี้คิดอะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้ เมื่อก่อนไม่เป็นนะคะ นึกถึงพ่อที่เสียไปแล้วก็จะคิดถึงแต่จะไม่นอนร้องไห้ฟูมฟาย พอมาพักหลังๆนี้ นึกถึงพ่อก็ร้องไห้จนใจจะขาดค่ะ

คือปกติผมเป็นคนที่แทบจะไม่ร้องไห้เลย แม้แต่คนที่รักที่สุดเสีย(คุณปู่)ก็ไม่ร้องแต่เข้าใจได้เพราะตอนนั้นเด็กมากอาจจะไม่รู้เรื่อง นอกจากตอนเด็กๆที่โดนตีและคิดถึงแม่ก็ไม่เคยร้องไห้เลยตั้งแต่โตมา จะมีแค่เร

โดนทิ้งมาอ่ะ เป็นเรื่องที่เฟลมากในช่วงจะปีใหม่ คิดถึงมันตลอดเลย พอคิดถึงก็ร้องไห้ ยิ้งเห็นคนใหม่มันยิ่งเจ็บ!!

ค่ะ ก็คือลืมไม่ได้ ต่อให้มีคนใหม่เข้ามา เราก็คบกันได้ไม่นาน เรากับแฟนเก่า คบกันมาเกือบ 3 ปี แต่ตอนนี้เลิกกันได้ จะเป็นปีแล้ว T^T เรายังคิดถึง นึกถึงตลอด #ทำไงถึงจะลืมเขาได้ค่ะ ?

ทุกคนทำยังไงดีค่ะถึงจะไม่ร้องไห้กับเรื่องความรัก เรื่องอกหักหรือคิดถึงใครสักคนที่เรารักใครมีวิธีบอกหน่อยค่ะ

เราอายุ30 เราเริ่มไปหาหมอตั้งแต่รู้ว่าท้องตั้งแต่ท้องได้ 3 สัปดาห์ พออายุครรภ์ครบ 4 สัปดาห์ก็ฝากท้อง หมอซาวตรวจดูความผิดปกติในการตั้งครรภ์หมด ก้อท้องปกติ ให้กินยากันแท้งด้วย เพื่อป้องกันไว้เพราะเราเพิ

ขอวิธีที่ทำให้เราไม่คิดถึงเค้าหน่อยค่ะ ใครพอแบ่งปันกันได้บ้างคะว่าทำยังไงถึงจะไม่นึกถึงคนคนหนึ่ง

การที่เรานึกถึงคนๆนึงตลอดเวลา แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน มันเรียกว่าอะไรหรอคะ แล้วทำยังไงถึงจะทำให้ไม่คิดถึงเขา

คือผมต้องไปเรียนต่อระดับมัธยมปลายที่จังหวัดห่างไกลจากบ้านมากแล้วผมต้องอยู่หอ ผมใกล้จะต้องไปแล้วในทุกๆคืนผมเลิกร้องไห้ไม่ได้เลยณตอนที่ผมเขียนกระทู้นี้ผมยังนํ้าตาไหล ผมอยู่กับคุณย่ามาตั้งแต่ป.2พอผมขึ้นม

ผมพยายามมาหลายรอบแล้วยังหวนวันเวลาดีๆกับคนเก่าอยู่ครับแต่ก็ยังนึกถึงบ่อยๆบางครั้งจะเลิกได้แล้วยังมาฝันถึงอีก ผมอยากเป็นคนใหม่โดยที่ไหมนึกถึง ตอนนี้ชอบใครก็ไม่ถูกใจเหมือนคนเก่าครับ ผมพยายามมาหลายปีแล้ว