สวัสดีค่ะ 😀
คือ~เราอยากให้เพื่อนๆพี่ๆที่เคยมีความรู้สึกนี้และไม่มีความรู้สึกนี้มาช่วยเล่าประสบการณ์ให้ฟังหน่อย
คือเราไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง
ต้องบอกก่อนหนูเพิ่งเรียนจบได้ 3 เดือน แล้วคิดจะหางานทำ ก็ได้หาตามอินเตอร์เน็ตบ้างถามบ้างคนหาให้บ้าง ก็เลือกๆมาแล้วก็ไปสมัครไว้ จนมีที่หนึ่งเรียกให้เราไปสัมภาษณ์ (อยู่ใกล้บ้าน) เราก็เห้ยย ดีอยู่ใกล้บ้านเลย ก็รีบไปสัมภาษณ์ที่บริษัทเรียก และเราก็ได้สมัครไปตำแหน่งหนึ่งของบริษัท ตอนสัมภาษณ์กับหัวหน้างาน หัวหน้างานจะบอกว่าที่นี้จะออกข้างนอกบ่อยหน่อยนะ ออกไปเจอลูกค้า เราก็ถามไปเลยคือหนูเพิ่งเรียนจบหนูไม่มีรถยนต์ส่วนตัวเลยพี่ และตำแหน่งที่ทำต้องออกข้างนอกไหม เขาตอบว่า ออกบ้างบางครั้ง เราก็ถามต่อว่า แล้วเวลาออกไปหนูต้องออกไปกับใคร เขาก็บอกกับรถบริษัทเลย (คือเรากังวลเรื่องออกนอกสถานที่มากเราไม่มีเราก็ถามไป) พอได้คำตอบเราก็ชื่นใจหน่อย โอเครได้เราไม่ติดแล้วหลังจากคุยรายละเอียด (แต่แอบเงินเดือนน้อยไป 9600 😂😂 แต่เราก็คิดว่าอยู่ใกล้บ้าน) (เป็นบริษัทเล็กๆ)
❗พอเริ่มงานเท่านั้นและวันแรก เราก็โดนโยนงานมาให้ เราก็ตั้งหน้าตั้งตาทำ จนเสร็จภายใน3 วัน เป็นงานเกี่ยวกับเงินเอกสารต้องตรวจสอบ พอทำเสร็จปุ๊บ อ้าวว ไม่มีไรทำต่อ ถามงานสิทีนี้ ถามงานกับพี่ๆ กับคนที่ทำงานก่อน ถามอีกคนบอกไม่มีงานแล้ว ส่วนอีกคนบอกจะสอนทำ แต่ก็หาย (ซื่งคนนี้ต้องเป็นสอนงานเราขั้นแรกหัวหน้าบอก) จนวันหนึ่งเจ้านายได้เอาบัญชีร้านของเขามาให้เราทำ เราก็อ่ะเนาะตั้งใจทำงานของเจ้านาย ที่ไม่ได้เกี่ยวกับงานบริษัทนะ เราก็ถามพี่คนนั้นไปมีงานเอาให้หนูทำได้นะ หนูไม่อยากว่าง คือเราพูดอยู่แบบนี้1 อาทิตแรกที่เข้ามาทำงาน จนมาอาทิตที่สอง มีการประชุมในบริษัท แจกแจงรายละเอียดงานตัวเอง ทุกคนก็พูดๆไป จนมีพี่อีกคนหนึ่งพูดขึ้น ว่า
"กูไม่อยากฟังเรื่องของใครรอฟังเรื่อง...(คือเรา) คนเดียว "แล้วทุกคนก็หันมาหาเรา เจ้านายก็พยายามบ่ายเบี่ยงหาคนอื่นให้พูด จนมีพี่อีกคนที่บอกจะสอนงานเราพูดขึ้นมาว่า อยากให้สรุปตำแหน่งหน้าที่ของทุกคน เพราะมีคนว่างงานไม่ได้ทำอะไรเลย
เราก็จนแบบกูแน่ๆ มันว่ากูแน่ๆ เจ้านายก็เลยถามเรา เพราะทนกับคำพูดของพวกนั้นที่เรียกร้องให้ถามเราไม่ไหว แต่เขาก็ถามในเชิงมีใครรังแกไหม บอกเขาได้นะ และก็รีบตัดบทและจบการประชุม
จนเจ้านายกลับออกไป พวกมันก็เริ่มร่วมหัวกันพูด เอยชื่อเรา ให้ไปทำตำแหน่งนี้สิว่างไม่ใช่หรอ (คือเราสมัครมาอีกตำแหน่งแต่จะให้เราไปเป็นฝ่ายหาลูกค้า ) และคำพูดมันก็พูดขึ้นว่า วันๆกูไม่เห็นมันทำอะไร แล้วก็พากันหัวเราะ อีกคนหนึ่งก็พูดขึ้นว่าเขาก็ทำนั้นนี่อยู่นะ ประมาณพูดใส่เรา ซึ่งเราก็นั่งฟังและทนน้ำตาแทบไหลออก มันจุกมากกับคำพูดพวกนี้ นี่เราทำงานได้อาทิตเดียวเองนะ (คือเราเป็นคนเรียนรู้งานเร็วทำงานเราจะไม่ค่อยพูดทำเสร็จคือเสร็จ ไม่พูดมาก รีบทำให้เสร็จๆกลับบ้าน)
แต่พอมาเจอคำพูดพวกนี้ได้หนึ่งอาทิต เราก็เริ่มจิตตก ไม่อยากมาทำงาน ไม่อยากเห็นหน้าใครในบริษัทไม่อยากคุยคิดแต่จะลาออก แต่ก็ไม่รู้จะไปทำงานอะไรดี (คนไม่ได้เยอะจะอยู่ร่วมกัน ประมาน10 คน )
ต้องมานั่งฟังพวกมันพูดทุกวัน จนครบ1 เดือนที่อดทนมา (อีกอย่างเวลาออกข้างนอกไม่มีรถบริษัทเหมือนที่สัมภาษณ์ มีแต่รถยนต์ของใครของมัน บางครั้งเป็นงานเรา (เป็นงานที่พวกมันยัดให้) ออกข้างนอกก็ต้องไปขอร้องให้ใครสักคนพาไป คือมันโคตรลำบากใจมากๆ
หาทางออกไม่ได้ ขนาดแค่ 1 เดือนนะนี่ ทุกคนว่าเราควรจะทนต่อไปไหม หรือเราควรลาออกดี ซึ่งตอนนี้เราก็ยังไม่ผ่านโปรเหลืออีก 3 เดือน แนะ😭😭😭
พี่ๆเพื่อนๆช่วยให้คำแนะนำเราหน่อย คุยกับใครก็ไม่ได้ คุยแต่กับแมวร้องไห้ให้แมวฟังทุกวัน😭😭
เพิ่งทำงานได้เดือนเดียว แต่รู้สึกไม่อยากทำต่อแล้ว ลาออกดีไหม??
คือ~เราอยากให้เพื่อนๆพี่ๆที่เคยมีความรู้สึกนี้และไม่มีความรู้สึกนี้มาช่วยเล่าประสบการณ์ให้ฟังหน่อย
คือเราไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง
ต้องบอกก่อนหนูเพิ่งเรียนจบได้ 3 เดือน แล้วคิดจะหางานทำ ก็ได้หาตามอินเตอร์เน็ตบ้างถามบ้างคนหาให้บ้าง ก็เลือกๆมาแล้วก็ไปสมัครไว้ จนมีที่หนึ่งเรียกให้เราไปสัมภาษณ์ (อยู่ใกล้บ้าน) เราก็เห้ยย ดีอยู่ใกล้บ้านเลย ก็รีบไปสัมภาษณ์ที่บริษัทเรียก และเราก็ได้สมัครไปตำแหน่งหนึ่งของบริษัท ตอนสัมภาษณ์กับหัวหน้างาน หัวหน้างานจะบอกว่าที่นี้จะออกข้างนอกบ่อยหน่อยนะ ออกไปเจอลูกค้า เราก็ถามไปเลยคือหนูเพิ่งเรียนจบหนูไม่มีรถยนต์ส่วนตัวเลยพี่ และตำแหน่งที่ทำต้องออกข้างนอกไหม เขาตอบว่า ออกบ้างบางครั้ง เราก็ถามต่อว่า แล้วเวลาออกไปหนูต้องออกไปกับใคร เขาก็บอกกับรถบริษัทเลย (คือเรากังวลเรื่องออกนอกสถานที่มากเราไม่มีเราก็ถามไป) พอได้คำตอบเราก็ชื่นใจหน่อย โอเครได้เราไม่ติดแล้วหลังจากคุยรายละเอียด (แต่แอบเงินเดือนน้อยไป 9600 😂😂 แต่เราก็คิดว่าอยู่ใกล้บ้าน) (เป็นบริษัทเล็กๆ)
❗พอเริ่มงานเท่านั้นและวันแรก เราก็โดนโยนงานมาให้ เราก็ตั้งหน้าตั้งตาทำ จนเสร็จภายใน3 วัน เป็นงานเกี่ยวกับเงินเอกสารต้องตรวจสอบ พอทำเสร็จปุ๊บ อ้าวว ไม่มีไรทำต่อ ถามงานสิทีนี้ ถามงานกับพี่ๆ กับคนที่ทำงานก่อน ถามอีกคนบอกไม่มีงานแล้ว ส่วนอีกคนบอกจะสอนทำ แต่ก็หาย (ซื่งคนนี้ต้องเป็นสอนงานเราขั้นแรกหัวหน้าบอก) จนวันหนึ่งเจ้านายได้เอาบัญชีร้านของเขามาให้เราทำ เราก็อ่ะเนาะตั้งใจทำงานของเจ้านาย ที่ไม่ได้เกี่ยวกับงานบริษัทนะ เราก็ถามพี่คนนั้นไปมีงานเอาให้หนูทำได้นะ หนูไม่อยากว่าง คือเราพูดอยู่แบบนี้1 อาทิตแรกที่เข้ามาทำงาน จนมาอาทิตที่สอง มีการประชุมในบริษัท แจกแจงรายละเอียดงานตัวเอง ทุกคนก็พูดๆไป จนมีพี่อีกคนหนึ่งพูดขึ้น ว่า
"กูไม่อยากฟังเรื่องของใครรอฟังเรื่อง...(คือเรา) คนเดียว "แล้วทุกคนก็หันมาหาเรา เจ้านายก็พยายามบ่ายเบี่ยงหาคนอื่นให้พูด จนมีพี่อีกคนที่บอกจะสอนงานเราพูดขึ้นมาว่า อยากให้สรุปตำแหน่งหน้าที่ของทุกคน เพราะมีคนว่างงานไม่ได้ทำอะไรเลย
เราก็จนแบบกูแน่ๆ มันว่ากูแน่ๆ เจ้านายก็เลยถามเรา เพราะทนกับคำพูดของพวกนั้นที่เรียกร้องให้ถามเราไม่ไหว แต่เขาก็ถามในเชิงมีใครรังแกไหม บอกเขาได้นะ และก็รีบตัดบทและจบการประชุม
จนเจ้านายกลับออกไป พวกมันก็เริ่มร่วมหัวกันพูด เอยชื่อเรา ให้ไปทำตำแหน่งนี้สิว่างไม่ใช่หรอ (คือเราสมัครมาอีกตำแหน่งแต่จะให้เราไปเป็นฝ่ายหาลูกค้า ) และคำพูดมันก็พูดขึ้นว่า วันๆกูไม่เห็นมันทำอะไร แล้วก็พากันหัวเราะ อีกคนหนึ่งก็พูดขึ้นว่าเขาก็ทำนั้นนี่อยู่นะ ประมาณพูดใส่เรา ซึ่งเราก็นั่งฟังและทนน้ำตาแทบไหลออก มันจุกมากกับคำพูดพวกนี้ นี่เราทำงานได้อาทิตเดียวเองนะ (คือเราเป็นคนเรียนรู้งานเร็วทำงานเราจะไม่ค่อยพูดทำเสร็จคือเสร็จ ไม่พูดมาก รีบทำให้เสร็จๆกลับบ้าน)
แต่พอมาเจอคำพูดพวกนี้ได้หนึ่งอาทิต เราก็เริ่มจิตตก ไม่อยากมาทำงาน ไม่อยากเห็นหน้าใครในบริษัทไม่อยากคุยคิดแต่จะลาออก แต่ก็ไม่รู้จะไปทำงานอะไรดี (คนไม่ได้เยอะจะอยู่ร่วมกัน ประมาน10 คน )
ต้องมานั่งฟังพวกมันพูดทุกวัน จนครบ1 เดือนที่อดทนมา (อีกอย่างเวลาออกข้างนอกไม่มีรถบริษัทเหมือนที่สัมภาษณ์ มีแต่รถยนต์ของใครของมัน บางครั้งเป็นงานเรา (เป็นงานที่พวกมันยัดให้) ออกข้างนอกก็ต้องไปขอร้องให้ใครสักคนพาไป คือมันโคตรลำบากใจมากๆ
หาทางออกไม่ได้ ขนาดแค่ 1 เดือนนะนี่ ทุกคนว่าเราควรจะทนต่อไปไหม หรือเราควรลาออกดี ซึ่งตอนนี้เราก็ยังไม่ผ่านโปรเหลืออีก 3 เดือน แนะ😭😭😭
พี่ๆเพื่อนๆช่วยให้คำแนะนำเราหน่อย คุยกับใครก็ไม่ได้ คุยแต่กับแมวร้องไห้ให้แมวฟังทุกวัน😭😭