เพิ่งอยู่แค่ม.3 เองต้องมาเจอกับครอบครัวแย่ๆเหนื่อย เราเป็นผู้ถูกกระทำมาทั้งชีวิต อยากออกจากบ้านมาอยู่คนเดียว ตั้งแต่เด็กจนโตพ่อแม่ทะเลาะกันตบตี แต่ตอนนี้เขาแยกทางกันแล้ว ไปๆมาๆหาพ่อกับแม่ ****อยู่บ้านพ่อก็ไม่ดีเพราะพี่คนโตชอบล้อเพราะเราเป็นคนอ้วน ชอบทุบตีเราชอบด่าชอบทำอะไรไม่เกรงใจคนในบ้านเลย พ่อป่วยทำอะไรเองไม่ได้ (บ้านพ่อเราอยู่กัน 4คน  พี่ผช.คนโต  ผช.คนที่สาม พ่อแล้วก็เรา ) ****อยู่กับพี่ผู้หญิงคนสองช่วงปิดเทอมเรียนออนไลน์เราก็ต้องทำงานบ้านทุกอย่างเลี้ยงหลานเราเหนื่อย เราเกรงใจครอบครัวเขา เราไม่อยากอยู่บ้านเขา เราเหมือนทาสเลย แถมยังต้องโดนด่าทำร้ายจิตใจอยู่บ่อยๆ หลานชอบหยิกเรา ใช้ฟันกัดแขนจนเป็นแผลเป็น พ่อแม่มันก็ให้ท้าย แถมยังไม่ขอโทษสักคำ เราก็เจ็บเป็น เราอึดอัดเพราะมันเป็นเป็นบ้านของพี่เขย ครอบครัวเขาเป็นคนปลูกให้  ****อยู่กับแม่บ้านยาย ก็โดนแม่ด่า บ่น เอาไปเปรียบเทียบกับข้างบ้าน เราไม่เคยดีเลยในสายตาแม่ ทำอะไรก็ผิด  แม่กับยายก็ชอบทะเลาะกัน  ******ชีวิตเราคือปัญหารุมล้อมเลยทุกวันนี้ตัวเองเหมือนเป็นโรคซึมเศร้า ชอบอยู่ในห้องไม่กล้าออกไปไหน ออกไปก็โดนล้อ โดนด่า เกิดเป็นคนอ้วนมันต้องเจอเคราะห์กรรมขนาดนี้เลยหรอ  โดนเหยียด ทุกคนในครอบครัวนี้มองเราเป็นเหมือนตัวตลก ที่รองรับอารมณ์  อยากออกจากบ้านนี้ ทำอะไรให้แม่ไม่พอใจ  แม่ก็ชอบพูดว่า "กูจะไม่ส่งเรียนรับผิดชอบชีวิตตัวเอง หาเงินเองไม่ได้ก็อย่ามาปากดี" เราขออะไรแม่ก็ไม่เคยได้เลย บางทีก็อยากหาเงินเรียนเองแต่ไม่รู้จะหาที่ไหน เงินเก็บเราก็ไม่มี  เวลากลับมาจากบ้านพี่คนสองผญ.ก็จะได้เงินกลับมา 2,000 บาท เราก็ไม่มีเงินเก็บอยู่ดี เพราะต้องใช้เงินตัวเองไปโรงเรียนทุกวัน จนกว่าจะปิดเทอม แม่บอกให้เราเก็บเงินสิ แต่เราจะเอาเงินเก็บมาจากไหนหละ  ขอแม่ก็ให้มาแค่ 100-300 บาท   เราเบื่อเราเหนื่อยเคยคิดจะฆ่าตัวตายด้วย   เราเครียดทุกเรื่องเลยเรื่องเพื่อน ก็กลัวเพื่อนทิ้ง กลัวเป็นภาระเพื่อน เพราะเราไม่เก่ง