สวัสดีค่ะ คือเราอายุ23ปี เราทำงานส่งตัวเองเรียน แต่เรายังเรียนไม่จบ เพราะโควิดเราตกงาน เรากลับมาอยู่บ้าน เราไม่สบายใจเลย ก่อนหน้านี้เราทำงานเราให้เงินพ่อแม่ตลอด เคลียหนี้ให้ไปเกือบแสน แต่ตอนนี้เราไม่มีเงินเรากลับมาอยู่บ้าน แต่เราเจอแต่คำถามที่ว่า เอาเงินมาบ้าง แม่ชอบพูดว่าไม่มีเงินแล้ว พอแม่ไปไหนเราขอไปด้วย แม่มักจะพูดว่าไปทำไม เราเงินไม่มีจะไปทำไม พ่อก็ผ่อนรถก็มักจะมายืมเรา ซึ่งเราไม่มีให้ เรารู้ว่าแม่มีเงินอยู่ แต่แม่ยังจะมาเอาจากเราอีก ตอนนี้ค่าเช่าหอที่กรุงเทพเรายังต้องจ่ายอยู่ เราท้อมากๆ บางครั้งจนเราอยากตาย ทำร้ายตัวเองบ่อยๅ เพราะความกดดัน เรารู้สึกทำไมเราไม่มีความสุขที่จะอยู่บ้าน ถ้าเราไม่มีเงินคือเราอยู่บ้านแบบไม่มีความสุขเลยทุกคยกดดันเราถามหาแต่เงิน บางทีเราก็คิดว่าสักเราจะฆ่าตัวตาย เราต้องอยู่กัยคำที่ว่า เรียนจบมาส่งน้องด้วย เสียค่าหนี้ให้พ่อแม่ด้วย เลี้ยงพ่อแม่ด้วย แค่เราคิดว่าเรามีภาระขนาดนี้ เราต้องไปหาเงินมาเท่าไหร่ถึงจะพอ เรามองไม่เห็นความสุขข้างหน้าเลย จนเราเป็นโรคซึมเศร้า เราเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ แม่กลับหาว่าเราเป็นโรคจิต  เราพยายามอดทนแต่ถ้าวันนึงไม่ไหว เราคงต้องจากโลกนี้ไปเร็วๆนี้