คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ
หนูเจอปัญหากับสังคมในโรงเรียน เจอคำล้อ เจอสายตาแกล้ง เจอเพื่อนเหลี่ยม ไม่มีใครจริงใจ แต่ก็ดีแล้วค่ะที่พวกเขาเหล่านั้นได้หายจากไปในชีวิตแล้วแต่ก็ยังเหลืออยู่ 1 คนที่ยังคงเอาเปรียบเรา
แถมยังเอางานของเราไปส่งครูทำเป็นชื่อของตัวเอง ตอนนั้นคำตอบข้อสอบของเรามันเป็นข้อสอบกลางภาคแต่เอาภาพของเราไปส่งครู ก็ยังดีนะคะที่คุณครูไม่ได้จับได้หรือจับได้แต่ไม่พูด เพราะเลขที่ติดกัน ภาพเดียวกันเลย
   หนูตั้งแต่จบม 3 หนูคิดว่าหนูจะไม่ต่อม 4 แล้วแต่พ่อแม่ไม่เคยรู้อะไรจากหนูเลย ว่าหนูเศร้าแค่ไหนเครียดแค่ไหน จนหนูผ่านแต่ละ ม.มาได้
    หนูชอบการอยู่คนเดียวไม่ชอบเข้าสังคม หนูปวดหัวมากๆพี่ต้องนั่งแล้วมีคนเดินผ่านเยอะแยะ หนูเครียดทุกวัน ร้องไห้ทุกคืน ใจหนึ่งบอกตัวเองว่า "อดทนนะจะจบ ม.6แล้ว"
  อีกใจบอกว่า "ถ้ามันทำใฟ้เราทุกข์ ทำให้เราเครียด เราถอยออกมาดีไหม" แต่ความคิดมันก็สวนทางกันค่ะ
    จริงๆหนูมีหลายปัญหามากนะ หนูจะมีความคิดที่ดีมากๆมรไอเดียมากๆก็ตอนที่หนูทำอะไรคนเดียว อยู่กับตัวเอง อบากทำก็ทำ แต่เนื่องด้วยหนูเดินทางมาจะจบแล้ว แต่มีปัญหาแบบนี้ หนูสับสนมากเลย

*ขอระบายค่ะ
#เรียน
#ท้อ