ฉันแค่อยากจะมาระบายอะไรหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตของฉันค่ั ฉันเป็นเด็กมัธยมต้น ชีวิตช่วงแรกของฉันเป็นไปอย่างมีความก็เชิงหรอก พ่อแม่ของฉันทะเลาะกันทุกวัน ฉันต้องเห็นภาพเหตุการณ์ทะเลาะกันแบบนี้มาตั้งแต่อนุบาล แม่และพ่อมักจะไม่เคยสนใจใยดีฉันเลย เขาสนใจแต่พี่ชายของฉัน ช่วงชั้นม.3 ฉันขอแม่ไปเรียนต่อสามัญเพราะฉันอยากจะเรียนต่อด้านภาษาแต่แม่กลับตัดความฝันของฉันโดยการด่าฉันว่าโง่   ด่าต่างๆนาๆให้ฉันรู้สึกแย่ หลังจากวันนั้นมา ฉันก็ไม่กำลังใจในการเรียนอีกเลย ฉันแทบจะไม่อยากไปโรงเรียน ติดเพื่อนมาก เพราะเพื่อนเป็นคนเดียวที่ทำให้ฉันมีความสุข ทุกๆวันที่ฉันเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันและพ่อแม่ด่าฉัน ฉันก็ได้แต่อดทนอดกลั้นเอาไว้ แม้กระทั่งพ่อของฉันปาจานข้าวใส่หน้า ฉันยังไม่มีใครช่วยเลย จนวันนึงฉันเริ่มเก็บอารมณ์ไม่ไหว เวลาที่ร้องไห้ก็จะทำร้ายตัวเองโดยการตบหน้า ดึงผม บีบคอ ซึ่งนิสัยแบบนี้ฉันเป็นมาตั้งแต่เด็กแล้ว ฉันคิดที่อยากจะตายทุกวัน ฉันอยากจะรู้ว่าอาแบบนี้มันจะหายรึป่าว ฉันอยากไปพบแพทย์ อยากไประบายกับเขา แต่ฉันไม่เคยที่จะกล้าไปเลย