คือตอนนี้หนูอยู่ม.6แล้ว แต่ช่วงมัธยมที่ผ่านมาไม่เคยมีความรู้สึกกลัวการถูกสัมผัสขนาดนี้มาก่อน แล้วตอนนี้มันระแวงขั้นแพนิคแล้วหนูควรปรึกษาแพทย์หรือจัดการยังไงกับชีวิตดี ขอบอกตามตรงนะคะว่าเราไม่ใช่คนหน้าตาดีหรือสวย เราเป็นผู้หญิงตัวเล็กแล้วก็ไม่สู้คนดูหน่อมแน้มในสายตาทุกคนตลอด

คือขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ
ตอนม.4หนูอ่ะมีเพื่อนผู้หญิงคนนึงที่นางนั้นติดสกินชิพมากๆ แต่ส่วนตัวเราไม่ชอบการถูกสัมผัสอยู่แล้ว แต่เหมือนกับว่าเพื่อนคนนั้นจะชอบมากอด เวลาเดินข้างๆจะมาจับมือด้วย ยิ่งเวลาที่ทำงานนั่งใกล้กันทีไรจะชอบเอามือของเราไปกุมไว้ตลอด อันนี้เราก็พอทนได้แต่พอ แต่พอเริ่มสนิทเข้านานๆเข้ามันแปลกๆ จนกทีแค่จับมือ เวลาเผลอนางจะชอบกอดเราจากข้างหลัง เอาคางมาเกยไหล่บ้างคอลเคลียต้นคอ บอกเวลาว่าโครตขนลุกไอ่เราก็ด่าแล้วว่าอย่าทำแบบนั้นไม่ชอบนางก็พูดเสียงนอยๆตัวเองติดสกินชิพแล้วแกอ่ะน่ากอด ตัวเล็ก น่ารัก มีช่วงนึงที่เรานั่งเล่นมือถือนางก็มาโดบเอวเราเหมือนเดิมเเล้วพูดทำนองว่า รู้ไหมว่าเอวบางมากเลยนะ อยากจะเอาเองไปกอดไว้ที่บ้าน อันนี้คือใจไม่ดีแล้วแต่ไม่พูดอะไร แล้วก็เริ่มแปลกๆมากจู่ๅก็มาสารภาพบอกว่าชอบเลสเบี้ยน ในนใจอินี่คือ เธอเป็นอะไร

ก็เลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนที่ไว้ใจแต่เพื่อนบอกว่าเราน่ะคิดมากไปเอง ผู้หญิงด้วยกันก็ทำแบบนี้ปกติ ถ้าไม่ชอบก็บอกไปตรงๆ ถืออยากเถียงแทบตายมากว่าหนูพยายามบอกนางแล้วแต่นางไม่หยุดฮือ 

ก็ยังดีที่ช่วงนี้เป็นยุคโควิดและอยู่ในช่วงโรคระบาดเลยต้องเรียนออนไลน์ก็เลยไม่ได้เจอนางอีกแต่ขอบอกเลยว่าฝั่งใจมาก มันอาจจะเป็นเรื่องเล็กๆแต่พอมันโดนทุกๆวันทุกครั้งที่ไปโรงเรียนมันกลัวไปหมดเราระแวงรอบด้าน ปจบ.เวลาที่ได้เห็นฉากกอดจากข้างหลัง พูดจาเล้าโลมตัวละครก็จะรู้สึกเหมือนภาพจำติดตาแล้วก็รู้สึกกลัวนางมาตลอด แต่เพราะเป็นเพื่อนเราพูดอะไรไม่ได้เลย