เราเป็นผู้หญิงนะคะ​ อายุ​ 29​ จะเข้า 30
อีกไม่กี่เดือน​  พ่อแม่เราเสียตั้งแต่ยังเล็กๆ
อยู่กับ​อา​ อยู่กับยาย​ มาตลอด
เท่าที่จำความได้ เราสู้อย่างปากกัดตีนถีบ
มาตลอด​ โดนบูลลี่เรื่องสถานภาพครอบครัว​ ยัยเด็กกำพร้าบ้างล่ะ​ โดนบูลลี่รูปร่างหน้าตา​ เรื่องกายภาพ​ และก็เยอะมากๆที่โดนบูลลี่นั่นนี่​ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยรู้สึกมี
ความสุขจริงๆสักครั้ง​ อยากฆ่าตัวตายทุกวัน​ แต่ด้วยความที่เราเชื่อในเรื่องของ
โลกหน้า​ ชาติหน้า​ ชีวิตหลัง​ความตาย
เราเลยไม่เคยคิดลงมือทำ​ บวกกับมี
ยายกับหลานๆ​ ( ลูกๆของ​อา​)​
ที่เราต้องดูแลด้วย  ในส่วนของการ
ฆ่าตัวตาย​ เราจึงพับโครงการนั้นไป
    เราเป็นคนที่จัดได้ว่าอัปลักษณ์​มาก
และเราไม่ได้สถาปนา​ตัวเองแบบนี้
ด้วยตัวเองหรอกค่ะ​  คนรอบข้างต่างก็พากันการันตี​เป็นเสียงเดียวกัน​ว่า​
เรามันอัปลักษณ์​จริงๆ
และเรายังเป็นคนมีอวัยวะ​ในร่างกาย
ไม่สมประกอบ​ เช่น​ เรามีนิ้วมือทั้งหมด
11 นิ้ว​ ขาเราไม่เท่ากัน​ เวลาเดินที
นี่เดี๋ยว​สูงเดี๋ยว​ต่ำ​อย่างกับไฮโล
55555​  จะมีกระดูกหน้าอกออกมา
รับหน้าให้ตลอด​หรือเรียกง่ายๆว่า
อกไก่​  ใช่ค่ะ​ มันเป็นอกไก่ทั้งๆที่มันเป็น
อกของคน​   ภายนอกเราดูเหมือน​
เราเป็นคนเฮฮา​ อารมณ์​ดี​ มีมุขตลก
มากมาย​ แต่ใครจะไปรั  ว่าข้างในเรานั้น
มันมีน้ำตาทุกวัน​  ทุกวันจริงๆค่ะ
มันจะมีอะไรที่แย่ไปกว่านี้อีกไหม
เกิดมาเป็นคนอัปลักษณ์​ ขี้เหร่
ไม่สมประกอบ​ แถมยังยากจน
เรารู้ว่าไม่สามารถหลุดพ้นจากสภาวะนี้ได้
แต่เราไม่อยากรู้สึกอะไรแบบนี้ทุกวัน
เพราะ​เรากลัวว่าวันนึง​ เราจะลงมือ
ปลิดชีพตัวเองขึ้นมาจริงๆ
เราต้องคิด  ต้องรู้สึก​
หรือต้องทำยังไงดีคะ​  เพราะ​บางที
หรือบางวัน​ เราก็แทบจะไม่ไหวเหมือนกัน​
ยังไงก็ขอขอบคุณ​ทุกๆความเห็นนะคะ​