พ่อเราเป็นคนกินเเต่เหล้าเมาทุกวันอยู่ที่ว่าจะเมามากเมาน้อยทุกวันจะมีเรื่องด่าคนในครอบครัวใครพูดอะไรก็ไม่ได้ต้องฟังและทำตามคำสั่ง ครอบครัวเราเป็นครอบครัวรับเหมาก่อสร้างค่ะ เรามีกันอยู่ 8คน เด็ก 2 ผู้ใหญ่ 6 มีพ่อแม่ เราลูกเราและสามี มีน้องสาวและสามีของน้องสาว ลูกของน้องสาว
ทำงานกันทุกวันไม่มีวันหยุดทำงานเช้าถึงค่ำบางวันทำดึก ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนว่าเราจบปริญญาตรีทำงานได้1ปีที่บริษัทและลาออกมาเพราะมีลูกเลยพาสามีมาอยู่บ้านเรา เรากับสามีโดนด่าทุกวันเราก็ว่าเราทำดีสุดเเล้วนะไม่มีจะเรื่องงานบ้านที่เราต้องลุกขึ้นมาหุงข้าวนึ่งข้าวล้างจานตอนตี5 รีบแต่งตัวเตรียมของให้ลูกลูกเราได้เเค่6เดือนอยู่ตอนนี้สามีตื่นมารีบล้างหน้าเเปรงฟันเสร็จก็ต้องรีบหางานทำที่หน้างาน แฟนไม่เคยทำงานก่อสร้างเเต่ก้พอรู้เครื่องมือบ้างอย่างแต่พ่อเราไม่ชอบครอบครัวสามีไม่ชอบสามีเราไม่ว่าสามีเราจะทำอะไรพ่อจะหาเรื่องจับผมตลอดด่าเรื่อนนั้นนี้บ้างไม่เคยอธิบายดีๆต้องประชดประชันคำพูดกระเเทกของใส่สามีเราเป็นคนใจเย็นสามีก้จะทำงานตามสั่งปัญหามันไม่มีเเต่วันสองวันหรืออาทิตย์ละครั้งนะแต่มีวันนึ่งพ่อสั่งงานผิดจะว่าวันนึ่งก้ไม่ได้หรอกเพราะสั่งผิดสั่งทำอีกอย่างจะให้ทำอีกอย่างสามีทำตามคำสั่งเเต่โดนด่าว่าไ่ม่ทำตามที่บอกทั้งๆที่พ่อสั่งอีกอย่างแต่ให้ทำอีกอย่างละด่าเราว่าเราไม่มีปัญญาจบปริญญาตรีแต่ไม่มีสมองคิดว่าเราสองคนด่าเราส้ำเติมเราไม่เคยให้กำลังใจเราว่าเราสองคนไม่มีปัญญาเลี้ยงลูกถ้าไม่มีพ่อรึเเม่ก้ไม่มีปัญญาไปไหนไม่มีปัญญาเลี้ยงลูกได้ไม่มีสมองคิดหาเงินเท่าเขาสองคนจริงๆเราก้ต่างคนต่างมีงานประจำเเต่ต้องลาออกเพราะมีลูกเลยพอดีมาเลี้ยงพ่อเเม่มาทำงานช่วยพ่อเเม่แต่พ่อเเม่กลับคิดอีกอย่างไม่ได้คิดพึ่งพาเราสองคนเลยไล่ออกให้เเยกครัวสามีเเค่อธิบายครั้งเดียวเเต่กลับบอกว่าเถียงละโกรธสามีเราจนไล่ออกจากบ้านเราหนักใจมากที่เราพาสามีมาเจออะไรเเบบนี้เราเล่าให้เเม่ฟังเเม่กลับเข้าข้างพ่อละบอกว่าพ่อไม่เคยสั่งงานผิดเราก้บอกเเม่ไปตอนพ่ออยู่หน้างงานพ่อด่าทุกคนหาเรื่องทุกคนเเต่แม่มั่นใจว่าพ่อไม่เป็นเเบบนั้นเเน่นอนเเล้วก้บอกเเต่เราให้เราฟังพ่อแม่ไม่เคยจะพูดกับพ่อเลยให้พ่อใจเย็นวันไหนที่เเม่ไปทำงานด้วยพ่อจะไม่มีปัญหาให้แม่เห็นแต่ถึงมีเเม่ก้ว่าพ่อถูกอยู่ดี ตอนเเรกเราคิดไว้ว่าเราจะเลี้ยงพ่อเเม่จนเเก่ แต่ถ้าเป็นเเบบนี้ต่อไปเรานอนร้องไห้วันเว้นวันพูดอะไรไม่ได้เงินก้ไม่มีใช้ทำงานเพื่อลูกอย่างเดียวทำงานเพื่อนมลูกจะขอตังก้อ้างว่าเอาไว้ซื้อนมลูกอ้างทุกอย่างทำงานเหนื่อยๆบ้างทีอยากกินน้ำปั่นบ้างก้ต้องอดได้เเต่คิดเเต่ไม่กล้าขอตังซื้อนานทีสามสี่เดือนพ่อถึงให้ใช้500รึ300บ้างทำงานทุกวันไม่ได้ตังเเถมโดนด่าบั่นทอนจิตใจจนเราอยากหนีบ้างเคยคิดว่าตัวเองไม่ดีไม่ถูกใจขนาดนั้นเลยหนอสามมีก้โดนด่าสงสารสามีทำดีเเต่พ่อเเม่เราไม่เห็นค่า ถ้าวันนึ่งเราหนีไปไม่ได้เลี้ยงแกจนเเก่ละน้องเราก้เกลียดพ่อเราอยู่เเล้วเคยคิดจะหนีไปถ้าเราหนีไปมันก้จะหนีไปเหมือนกันแล้วใครจะดูแลพ่อแม่ตอนแก่เราอดทนจนเราจะไม่ไหวเเล้วน้องสาวไม่ต้องทำไรสามีมันก้ไม่ค่อยโดนด่าแม่เข้าข้างคอยพูดช่วยตลอดส่วนเราเเม่ไม่ช่วยพูดมีเเต่ซ้ำเติมเราบอกเราดูพ่ออย่างงั้นอย่างงี้พ่อเมามาเราออกมาหาข้าวทำกับข้าวให้พ่อตลอดมีปัญหาอะไรเราก้ช่วยพูดตลอดเเต่ทำไปกลับไม่เห็นความดี บางทีเราก้สงสัยว่าความดีทำไปเพื่ออะไรทำไปแล้วได้อะไร เราจะบาปไหมถ้าเราไม่ได้อยู่ดูเเลเเกจนเเก่มาเยี่ยมเเกมาเล่นได้เเต่ถ้าอยู่ด้วยกันทุกวันแบบนี้เราจะตายเพราะอะไรตายเพราะเคลียดจนเส้นเลือดเเตกรึว่าตายเพราะอะไรถ้าพ่อจะทำให้บั่นทอนจิตใจขนาดนี้ทุกวันว่าไงนี้เเค่น้ำจิ้มนะที่เล่ามาเห้อ
พ่อด่าลูกทุกวัน ส่วนเเม่เข้าข้างพ่อตลอด
ทำงานกันทุกวันไม่มีวันหยุดทำงานเช้าถึงค่ำบางวันทำดึก ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนว่าเราจบปริญญาตรีทำงานได้1ปีที่บริษัทและลาออกมาเพราะมีลูกเลยพาสามีมาอยู่บ้านเรา เรากับสามีโดนด่าทุกวันเราก็ว่าเราทำดีสุดเเล้วนะไม่มีจะเรื่องงานบ้านที่เราต้องลุกขึ้นมาหุงข้าวนึ่งข้าวล้างจานตอนตี5 รีบแต่งตัวเตรียมของให้ลูกลูกเราได้เเค่6เดือนอยู่ตอนนี้สามีตื่นมารีบล้างหน้าเเปรงฟันเสร็จก็ต้องรีบหางานทำที่หน้างาน แฟนไม่เคยทำงานก่อสร้างเเต่ก้พอรู้เครื่องมือบ้างอย่างแต่พ่อเราไม่ชอบครอบครัวสามีไม่ชอบสามีเราไม่ว่าสามีเราจะทำอะไรพ่อจะหาเรื่องจับผมตลอดด่าเรื่อนนั้นนี้บ้างไม่เคยอธิบายดีๆต้องประชดประชันคำพูดกระเเทกของใส่สามีเราเป็นคนใจเย็นสามีก้จะทำงานตามสั่งปัญหามันไม่มีเเต่วันสองวันหรืออาทิตย์ละครั้งนะแต่มีวันนึ่งพ่อสั่งงานผิดจะว่าวันนึ่งก้ไม่ได้หรอกเพราะสั่งผิดสั่งทำอีกอย่างจะให้ทำอีกอย่างสามีทำตามคำสั่งเเต่โดนด่าว่าไ่ม่ทำตามที่บอกทั้งๆที่พ่อสั่งอีกอย่างแต่ให้ทำอีกอย่างละด่าเราว่าเราไม่มีปัญญาจบปริญญาตรีแต่ไม่มีสมองคิดว่าเราสองคนด่าเราส้ำเติมเราไม่เคยให้กำลังใจเราว่าเราสองคนไม่มีปัญญาเลี้ยงลูกถ้าไม่มีพ่อรึเเม่ก้ไม่มีปัญญาไปไหนไม่มีปัญญาเลี้ยงลูกได้ไม่มีสมองคิดหาเงินเท่าเขาสองคนจริงๆเราก้ต่างคนต่างมีงานประจำเเต่ต้องลาออกเพราะมีลูกเลยพอดีมาเลี้ยงพ่อเเม่มาทำงานช่วยพ่อเเม่แต่พ่อเเม่กลับคิดอีกอย่างไม่ได้คิดพึ่งพาเราสองคนเลยไล่ออกให้เเยกครัวสามีเเค่อธิบายครั้งเดียวเเต่กลับบอกว่าเถียงละโกรธสามีเราจนไล่ออกจากบ้านเราหนักใจมากที่เราพาสามีมาเจออะไรเเบบนี้เราเล่าให้เเม่ฟังเเม่กลับเข้าข้างพ่อละบอกว่าพ่อไม่เคยสั่งงานผิดเราก้บอกเเม่ไปตอนพ่ออยู่หน้างงานพ่อด่าทุกคนหาเรื่องทุกคนเเต่แม่มั่นใจว่าพ่อไม่เป็นเเบบนั้นเเน่นอนเเล้วก้บอกเเต่เราให้เราฟังพ่อแม่ไม่เคยจะพูดกับพ่อเลยให้พ่อใจเย็นวันไหนที่เเม่ไปทำงานด้วยพ่อจะไม่มีปัญหาให้แม่เห็นแต่ถึงมีเเม่ก้ว่าพ่อถูกอยู่ดี ตอนเเรกเราคิดไว้ว่าเราจะเลี้ยงพ่อเเม่จนเเก่ แต่ถ้าเป็นเเบบนี้ต่อไปเรานอนร้องไห้วันเว้นวันพูดอะไรไม่ได้เงินก้ไม่มีใช้ทำงานเพื่อลูกอย่างเดียวทำงานเพื่อนมลูกจะขอตังก้อ้างว่าเอาไว้ซื้อนมลูกอ้างทุกอย่างทำงานเหนื่อยๆบ้างทีอยากกินน้ำปั่นบ้างก้ต้องอดได้เเต่คิดเเต่ไม่กล้าขอตังซื้อนานทีสามสี่เดือนพ่อถึงให้ใช้500รึ300บ้างทำงานทุกวันไม่ได้ตังเเถมโดนด่าบั่นทอนจิตใจจนเราอยากหนีบ้างเคยคิดว่าตัวเองไม่ดีไม่ถูกใจขนาดนั้นเลยหนอสามมีก้โดนด่าสงสารสามีทำดีเเต่พ่อเเม่เราไม่เห็นค่า ถ้าวันนึ่งเราหนีไปไม่ได้เลี้ยงแกจนเเก่ละน้องเราก้เกลียดพ่อเราอยู่เเล้วเคยคิดจะหนีไปถ้าเราหนีไปมันก้จะหนีไปเหมือนกันแล้วใครจะดูแลพ่อแม่ตอนแก่เราอดทนจนเราจะไม่ไหวเเล้วน้องสาวไม่ต้องทำไรสามีมันก้ไม่ค่อยโดนด่าแม่เข้าข้างคอยพูดช่วยตลอดส่วนเราเเม่ไม่ช่วยพูดมีเเต่ซ้ำเติมเราบอกเราดูพ่ออย่างงั้นอย่างงี้พ่อเมามาเราออกมาหาข้าวทำกับข้าวให้พ่อตลอดมีปัญหาอะไรเราก้ช่วยพูดตลอดเเต่ทำไปกลับไม่เห็นความดี บางทีเราก้สงสัยว่าความดีทำไปเพื่ออะไรทำไปแล้วได้อะไร เราจะบาปไหมถ้าเราไม่ได้อยู่ดูเเลเเกจนเเก่มาเยี่ยมเเกมาเล่นได้เเต่ถ้าอยู่ด้วยกันทุกวันแบบนี้เราจะตายเพราะอะไรตายเพราะเคลียดจนเส้นเลือดเเตกรึว่าตายเพราะอะไรถ้าพ่อจะทำให้บั่นทอนจิตใจขนาดนี้ทุกวันว่าไงนี้เเค่น้ำจิ้มนะที่เล่ามาเห้อ