จากหัวข้อเลยค่ะเราคบกับแฟนมาจะ 8 ปีแล้วค่ะ ซึ่งตอนนี้เราเพิ่งอายุ 24 ค่ะ คบกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมททแล้วก็ขึ้นมหาลัย จนตอนนี้เป็นวัยทำงานแล้วค่ะ ซึ่งเราคบกันตั้งแต่ยังเป็นเด็กเลย แล้วมีความรู้สึกผูกพันค่ะ แต่ว่าตั้งแต่จบมหาลัยมาเราก็ไม่ได้เจอกันเลย จะเกือบสองปีแล้วค่ะ เราทำงานอยู่คนละจังหวัดกันแปลกมั้ยคะที่เราไม่เคยคุยกันว่าจะอยากไปหากันอาจจะเพราะช่วงนี้มีโควิดเข้ามาด้วยค่ แต่ระหว่างสองปีมานี้ความรู้สึกเราไม่ได้รู้สึกคิดถึงค่ะคุยโทรศัพท์กันบ้างตอนเย็นแต่ว่าเราเป็นประเภทที่ไม่ชอบตอบตอบแชทไม่ชอบคุยโทรศัพท์นานนานค่ะ จะว่ามีโลกส่วนตัวสูงก็ได้เพราะว่าเราติดซีรี่ย์อ่านนิยายแล้วก็ทำงานค่ะแล้วก็มีติด OPPA เกาหลีด้วย ทำให้ในบางครั้งเวลาที่แฟนเราโทรหาหรือว่าอยากคุยกันนี้อะค่ะเราก็มีลืมเปิดเสียงโทรศัพท์บ้างลืมรับสายบ้างบางวันเราก็อาจจะหายไปเลยเพราะลืมค่ะ เราไม่ได้รู้สึกคิดถึง แบบเวลาที่ไม่ได้คุยกันเราก็ลืมไปเลยอย่างเนี่ยค่ะ ไม่ได้รู้สึกคิดถึงเลยเวลาโทรคุยกันเราก็ไม่ค่อยอยากคุยแบบ เป็นเบื่อเบื่ออะค่ะ แบบนี้คือเราไม่รักเค้าแล้วหรือเปล่าคะ ก็มีหลายครั้งนะคะที่เค้าโกรธเราที่เราเป็นแบบนี้อ่ะเวลาคุยกันบางครั้งก็เค้าทำเสียงน้อยใจใส่เรา บางทีก็ทะเบาะกันแล้วก็เป็นอีกอย่างหนึ่งที่เราไม่ชอบยิ่งทำให้เราขี้เกียจคุยกับเขาไปหนักเลยค่ะ เคยคุยกันว่าจะเลิกกันแต่ว่าก็ทำไม่ได้สักทีอะค่ะ เราคิดว่าส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะว่าเราคบกันมานานผูกพันกันมาก ซึ่งเราก็ไม่ได้มีคนใหม่ เค้าก็ไม่ได้มีใครอะค่ะ ทำให้จะเลิกกันแต่ละครั้งมันเลิกไม่ขาดสักทีพอเค้าร้องไห้เราก็รู้สึกสงสารว่าเค้าผิดอะไรทำไมเขาต้องมาเสียใจเพราะเรา แต่ว่าพอคบกันไปมันยิ่งทำให้เค้าเสียใจมากกว่าซึ่งเราดูตัวเองแล้วสำรวจตัวเองแล้วเรารู้สึกว่าเราไม่ได้รักเขาแล้วค่ะ เรารู้สึกว่าเราสองคนโคจรออกจากกันไปไกลเรื่อยเรื่อยบ้านเค้าอยู่อีกจังหวัดหนึ่งบ้านเราก็อยู่อีกจังหวัดนึงเราไม่มีทางที่จะไปอยู่กับเขาได้อะค่ะ ซึ่งถ้าถามความรู้สึกเราจริงๆแล้วเราอยากเลิกกับเขาค่ะเราอยากให้เขาไปเจอคนใหม่ที่จะมีอนาคตกว่านี้ซึ่งให้อยู่กับเราไปเราก็ไม่รู้ว่าวันไหนที่จะเลิกกันซึ่งในอนาคตของเราเราไม่ได้วางเขาไว้แล้วค่ะ แผนที่เราอยากทำในอนาคตไม่มีเข้ามาเกี่ยวข้องเลยค่ะเราอยากใช้ชีวิตคนเดียวเราอาจจะโลกส่วนตัวสูงเกินไปอันนี้เราผิดเองเราขอโทษจากใจจริงๆ แต่เราไม่ได้อยากทำให้เค้าเสียใจนะคะ แต่ว่าถ้าอยู่กันแบบนี้เราคิดว่าเค้าจะเสียใจไปเรื่อยเรื่อยแล้วเขาต้องมาเสียเวลาเพราะเราแน่แน่เลย เราพยายามแล้วนะคะพี่อยากจะโทรหาเค้าทุกวันคิดถึงเขาทุกวันแต่ว่ามันไม่มีความรู้สึกแบบนั้นแล้วค่ะ เราก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงเราไม่รู้สึกใจเต้นแรงกับเขาแล้ว ถ้าทำได้เราก็อยากรักเค้าเหมือนเดิมที่คบกันวันแรกนะคะ เราก็อยากหัวใจเต้นแรงอยากมีความรู้สึกรักเราชอบนะคะการที่เราสองคนรักกันมันมีความสุขมากแต่พออยู่กันไปนานวันขึ้นยิ่งไม่ได้เจอกันนานนานขึ้นความรู้สึกพวกนั้นอยู่ดีดีมันก็หายไปค่ะกลายเป็นความรู้สึกแบบนี้ความรู้สึกเฉยชาความรู้สึกไม่ได้อยากเจอกันไม่ได้คิดถึงกันถ้าถามว่าตอนนี้เราอยากมีคนใหม่ไหมเราก็ไม่ได้อยากมีนะคะเราไม่ได้มีใครไม่ได้ชอบใครถึงแม้ว่าจะอยู่ห่างกันเราแทบไม่ได้ยุ่งกับผู้ชายเลยค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ เราควรบอกเลิกเขาเลยตั้งแต่ตอนนี้ หรือมีวิธีไหนที่จะทำให้เรากลับไปรักเขาใหม่อีกครั้งมั้ยคะเราอยากได้คำปรึกษามากๆเลยค่ะ คบกันมานานขนาดนี้แล้วเราก็ไม่ได้อยากเริ่มใหม่มากนะคะแต่ว่าถ้าไปต่อก็ถ้ารู้สึกแบบนี้ก็ไม่ไหวจริงๆค่ะ สงสารทั้งตัวเองและเขาด้วยขอคำปรึกษาทีค่ะ
คบกับแฟนมา 8 ปี รู้สึกไม่ได้รักกันแล้ว ควรทำยังไงดีคะ