สวัสดีค่ะ พึ่งเคยเขียนกระทู้ในพันทิปครั้งแรกเลยค่ะ เคยมีครั้งนึงจะเขียนปัญหานี้แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนใจ 
เพราะคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ครั้งนี้แค่อยากมาเล่าความโง่ของตัวเองค่ะ เพราะเหมือนว่าตัวเองเป้นคนโง่มากๆเลยค่ะ
เรื่องนี้เราตั้งใจว่าจะเล่าในมุมที่เป็นกลางเลยค่ะ เราคบกับแฟนได้1ปีกว่าแล้วค่ะ มาอยู่ด้วยกันได้ปีนึงค่ะเช่าบ้านอยู่ด้วยกัน2คน
ตอนอยู่ใหม่ๆก็ปรับความเข้าใจกันเยอะเลยค่ะ แฟนเราคนนี้ห่างกับเรา10ปี ปัจจุบันเราอายุ26ปีค่ะ เขาดีกับเรามากเลยค่ะ
แต่เขามีข้อเสียค่ะ คือเวลาที่เรางี่เง่าหรือทะเลาะกัน แล้วจะเป้นเราที่ชอบพูดกวนโมโหเขา เหมือนกับทำให้เขาโมโหจนสติหลุดเลยทำร้ายเรา
พอเขาเหมือนกับใจเย็นลง เขาจะมาขอโทษเรากราบเรา เป็นอย่างนี้ทุกครั้งเลยค่ะ  และเป็นเราเองค่ะที่ ก็ยังโง่ทนคบต่อ ตอนแรกเขาสัญญาว่าจะไม่ทำอีก
แต่พอทะเลาะกันหรืออะไรเขาก้จะสติหลุด หรือเวลาทะเลาะกัน จะเป็นเขาที่พอคุยกันนิดนึงก็จะเหมือนเอ็นขาด หัวร้อนเสีนงดังใส่เรา
เราเป็นคนขี้ขลาดค่ะ เราพอเห็นเขาจะอารมณ์เสียเราจะเริ่มเงียบ แล้วเหมือนกับกลายเป็นว่าเขาไม่ได้เย็นลงแต่เหวี่ยงหนักกว่าเดิม ด่าเรา ถากถางเรา
แต่ถ้าเขามีสติเขาจะมาขอโทษเรา แล้วก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 
แต่สิ่งที่เราเจ็บใจที่สุดคือ เวลาคนบอกว่าทำไมยอมทนหรือไรแบบนี้ทำให้เราดูเป็นคนโง่มากเลยค่ะ 
แต่ไม่รู้ทำไมถึงไม่กล้าเดินออกมา มันเหมือนกับว่า เรายังห่วงเขา สงสารเขา เราไม่รู้จะทำยังไงต่อค่ะ 
ทุกคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ ทุกคนคงคิดว่าทำไมเราโง่ ถึงยอมทนใช่มั้ยค่ะ เราโง่จริงๆค่ะเรายอมรับ
และเหตุผลที่เราไม่กล้าออกมา เพราะเราไม่มีที่ไปค่ะ กลับบ้านตจวไปก็ไม่มีงานทำ เพราะปัจจุบันบ้านอยู่ใกล้ที่ทำงาน และมีแมวที่เลี้ยงด้วยกัน1ตัวค่ะ
เคยคิดจะกลับหลายครั้งมากเลยค่ะ แต่สุดท้ายก็ยังอยู่กับเค้า โง่มากเลยค่ะ 
และครั้งนี้ที่เรามาเล่าให้ฟัง เราแค่เหมือนกำลังสับสนกับชีวิตค่ะ เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไป 
เราคิดว่าเราเหนื่อยมากเลยค่ะ เหนื่อยแล้วค่ะ😔