สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้ที่สองของเราแล้ว เราไม่รู้ว่าในชีวิตจริงเราจะคุยเรื่องนี้กับได้บ้างขออนุญาตมาปรึกษาในนี้เลยนะคะ
เรามีแฟนอยู่คนนึงคบกันมาค่อนข้างนานสำหรับเรา เขาเป็นคนที่ดี ใจเย็นไม่เจ้าชู้ไม่มีเรื่องผู้หญิงไม่ค่อยเที่ยวไม่ติดเพื่อน จริงๆเราควรมีความสุขที่มีแฟนแบบนี้ คือเราก้มีความสุขนะคะ แต่ขอเล่าถึงนิสัยไม่ดีของเราก่อน เราจะเป้นคนขี้โมโห พอโมโหแล้วชอบพูดจาแรงๆให้เขาเจ็บใจ ช่วงสองสามปีแรกเขาใจเย็น แล้วทำให้เราเย็นลงตลอด แต่หลังๆมานี้เหมือนเขาเริ่มจะไม่ไหว (ซึ่งเราก็รู้ตัวและเข้าใจดีว่าทำไมเขาไม่ไหว) เวลาทะเลาะกันเราชอบหลุดคำพูดกู ด่าเขาสารพัด มีอีกหลายอย่างที่รู้สึกแย่เหลือเกินค่ะ ขออนุญาตไม่พูดถึงนะคะกลัวว่าอ่านแล้วจะรับไม่ได้กัน
หลังๆมา แฟนเราจากที่ไม่เคยพูดคำหยาบก็เริ่มพูดตอนทะเลาะกัน ซึ่งคาดว่าน่าจะติดมาจากเรา เขาเป็นคนไม่เที่ยว นานๆครั้งจะไปงานวันเกิดหรือเที่ยวกับเพื่อน แต่ไปทีเขาก็กลับตีสาม ซึ่งเราเป็นอะไรไม่รู้เราจะนอนไม่หลับโทรจิกเขาทุกครึ่งชั่วโมง บังคับให้เขากลับบ้าน เขาจะรับโทรศัพท์เราตลอด แต่ถ้ารับช้าหรือยังไม่รับเราจะโทรจนกว่าเขาจะรับ แล้วก็ด่าเขาเสียหายทั้งๆที่เรารู้ว่าเขาไม่มีอะไร เราเป็นผู้หญิงที่ขี้ระแวง แล้วทะเลาะกันเรื่องนี้ทีไรเราจะเหมือนคนเป็นบ้าถ้าเขาไม่รับโทรศัพท์นานๆเราจะกรี๊ด ร้องไห้ ด่าเขาด้วยคำหยาบๆ เขาเคยขอให้เราไปนอนเลยไม่ต้องห่วง แต่เราทำไม่ได้
เราเคยขอเขาว่าไม่ไปเที่ยวได้ไหม เขาตอบว่าไม่ได้ (เราไม่ค่อยได้เที่ยวกับเพื่อนเพราะเวลาไปทีไรเขาจะชอบไปรับเรากลับเร็วๆเหมือนการบังคับ จนทุกวันนี้เราไม่ได้ไปไหนกับใครนอกจากเขา)
เราไม่อยากมีความรู้สึกแบบนี้ เราเกลียดตัวเองทุกครั้งที่เราโมโหเขา โกรธเขาที่เขาไปเที่ยวแล้วทิ้งเราอยู่คนเดียว เพื่อนเราก็งานยุ่งเราก็ไม่รู้จะไปกับใคร
แต่แปลกดีที่ ณ ตอนนี้ เขายังทนเราได้ เราอยากปรับตัวให้ดีกว่านี้อยากเลิกนิสัยแย่ๆแบบนี้
เราคิดอยู่ตลอดว่าเขาน่าจะเจอผู้หญิงที่ดีเหมาะกับเขามากกว่าอยู่กับเราที่เอาแต่ใจและขี้โมโหขั้นรุนแรง เราสงสารทั้งเขาสงสารทั้งตัวเองแต่ทุกครั้งที่เราบอกเลิกเขาจะขอคืนดีตลอดขอให้เราใจเย็นจนเราเองก็ไม่อยากเสียผู้ชายคนนี้ไปเหมือนกัน
ถ้าเขียนไม่เข้าใจหรือว่ามีอะไรผิดพลาดขอโทษด้วยนะคะ ถ้าไม่ได้คำปรึกษาหรือแนะนำขอให้เราระบายก็ยังดี เรากลัวว่าวันนึงเราเป็นโรคทางจิตไปเสียก่อน หรือจริงๆตอนนี้เราอาจจะเป้นแล้วแต่ยังไม่รู้ตัวก็ได้
ปล. อาการนี้เราเป็นกับเขาคนเดียวค่ะ กับคนอื่นเราแทบไม่โมโหเลย
ไม่อยากเป็นผู้หญิงขี้ระแวง ควบคุมตัวเองไม่ได้เวลาโมโหแฟน
เรามีแฟนอยู่คนนึงคบกันมาค่อนข้างนานสำหรับเรา เขาเป็นคนที่ดี ใจเย็นไม่เจ้าชู้ไม่มีเรื่องผู้หญิงไม่ค่อยเที่ยวไม่ติดเพื่อน จริงๆเราควรมีความสุขที่มีแฟนแบบนี้ คือเราก้มีความสุขนะคะ แต่ขอเล่าถึงนิสัยไม่ดีของเราก่อน เราจะเป้นคนขี้โมโห พอโมโหแล้วชอบพูดจาแรงๆให้เขาเจ็บใจ ช่วงสองสามปีแรกเขาใจเย็น แล้วทำให้เราเย็นลงตลอด แต่หลังๆมานี้เหมือนเขาเริ่มจะไม่ไหว (ซึ่งเราก็รู้ตัวและเข้าใจดีว่าทำไมเขาไม่ไหว) เวลาทะเลาะกันเราชอบหลุดคำพูดกู ด่าเขาสารพัด มีอีกหลายอย่างที่รู้สึกแย่เหลือเกินค่ะ ขออนุญาตไม่พูดถึงนะคะกลัวว่าอ่านแล้วจะรับไม่ได้กัน
หลังๆมา แฟนเราจากที่ไม่เคยพูดคำหยาบก็เริ่มพูดตอนทะเลาะกัน ซึ่งคาดว่าน่าจะติดมาจากเรา เขาเป็นคนไม่เที่ยว นานๆครั้งจะไปงานวันเกิดหรือเที่ยวกับเพื่อน แต่ไปทีเขาก็กลับตีสาม ซึ่งเราเป็นอะไรไม่รู้เราจะนอนไม่หลับโทรจิกเขาทุกครึ่งชั่วโมง บังคับให้เขากลับบ้าน เขาจะรับโทรศัพท์เราตลอด แต่ถ้ารับช้าหรือยังไม่รับเราจะโทรจนกว่าเขาจะรับ แล้วก็ด่าเขาเสียหายทั้งๆที่เรารู้ว่าเขาไม่มีอะไร เราเป็นผู้หญิงที่ขี้ระแวง แล้วทะเลาะกันเรื่องนี้ทีไรเราจะเหมือนคนเป็นบ้าถ้าเขาไม่รับโทรศัพท์นานๆเราจะกรี๊ด ร้องไห้ ด่าเขาด้วยคำหยาบๆ เขาเคยขอให้เราไปนอนเลยไม่ต้องห่วง แต่เราทำไม่ได้
เราเคยขอเขาว่าไม่ไปเที่ยวได้ไหม เขาตอบว่าไม่ได้ (เราไม่ค่อยได้เที่ยวกับเพื่อนเพราะเวลาไปทีไรเขาจะชอบไปรับเรากลับเร็วๆเหมือนการบังคับ จนทุกวันนี้เราไม่ได้ไปไหนกับใครนอกจากเขา)
เราไม่อยากมีความรู้สึกแบบนี้ เราเกลียดตัวเองทุกครั้งที่เราโมโหเขา โกรธเขาที่เขาไปเที่ยวแล้วทิ้งเราอยู่คนเดียว เพื่อนเราก็งานยุ่งเราก็ไม่รู้จะไปกับใคร
แต่แปลกดีที่ ณ ตอนนี้ เขายังทนเราได้ เราอยากปรับตัวให้ดีกว่านี้อยากเลิกนิสัยแย่ๆแบบนี้
เราคิดอยู่ตลอดว่าเขาน่าจะเจอผู้หญิงที่ดีเหมาะกับเขามากกว่าอยู่กับเราที่เอาแต่ใจและขี้โมโหขั้นรุนแรง เราสงสารทั้งเขาสงสารทั้งตัวเองแต่ทุกครั้งที่เราบอกเลิกเขาจะขอคืนดีตลอดขอให้เราใจเย็นจนเราเองก็ไม่อยากเสียผู้ชายคนนี้ไปเหมือนกัน
ถ้าเขียนไม่เข้าใจหรือว่ามีอะไรผิดพลาดขอโทษด้วยนะคะ ถ้าไม่ได้คำปรึกษาหรือแนะนำขอให้เราระบายก็ยังดี เรากลัวว่าวันนึงเราเป็นโรคทางจิตไปเสียก่อน หรือจริงๆตอนนี้เราอาจจะเป้นแล้วแต่ยังไม่รู้ตัวก็ได้
ปล. อาการนี้เราเป็นกับเขาคนเดียวค่ะ กับคนอื่นเราแทบไม่โมโหเลย