อันนี้ผมสงสัยเล่นๆน่ะครับ เพราะผมเองก็กล้าพูดเลยว่าเมื่อปลายปีก่อน สมัยผมอยู่ป.6ตัวเองดันทำแต่อะไรคริ้นๆน่าอาย(ช่วงนั้นติด Dangandonpa) พอมาตอน ม.1 ก็สงบหน่อย แต่ ม.2 มาดันเกรียนแตกทำตัวเบียวอีก เนื่องจากได้เริ่มอ่านนิยายแล้ว เวลานั้นผมก็เริ่มเขียนนิยายที่มีเนื้อหาแอ็คชั่นต่อสู้ขี้ปากเยอะ มันเลยยิ่งบ่มเพาะความเบียวของตัวเองเข้าไปอีก เวลานั้นสมองผมมีแต่ประโยคพูดยาวๆเท่ๆเบียวๆที่ดูไร้แก่นสาร ชอบพูดเหมือนลึกแต่ตื้น
ตอนเช้า เดินไปโรงเรียน กินข้าว นั่งเล่น คุยกับเพื่อน เรียน พักเที่ยง เดินกลับบ้าน เล่นเกม เขียนนิยาย นอน ทุกเวลามีแต่อะไรเบียวๆอยู่ในหัวผมไปหมด ที่พูดเหมือนมีดีแค่เท่ และทำมันอย่างสนุกสนานต่อไป
จนมันค่อยๆเริ่มหายไปตอน ม.3 แต่มันก็ไม่ได้หายสนิทซะทีเดียว ถึงอย่างนั้นทุกวันนี้บางครั้งผมยังทำตัวเบียวอยู่บ้างเป็นครั้งคราว โดยเฉพาะตอนอยู่คนเดียวว่างๆ และอาบน้ำ ซึ่งรู้สึกอายมากทั้งๆที่ไม่มีใครเห็น ..