สวัสดีคะ เราเป็นทอม เรามีแฟนคบกันมา3ปี มาอยู่ด้วยกันได้จะ2ปี เเฟนเราอายุมากกว่าเป็นผู้หญิง เราอยู่บ้านของแฟน เเฟนของเราติดมือถือมากติดขนาดว่าตลอดเวลาเขาไม่เคยคิดจะคุยกับเราเลยสักนิด นอกจากเขาบ่นว่าเขาหิว วันๆเล่นแต่มือถือ ไม่รุ้คุยอะไรกับใครตลอดวัน กินก็เล่น เข้าห้องน้ำก็เล่น เอาง่ายๆเวลาเดียวที่ไม่จับคือเวลานอน แต่มือถือต้องจับไว้ตลอด เราอยุ่บ้านเดียวกับเค้าๆไม่เคยพูดจากับเราสักคำ เรารู้สึกว่าเหมือนเค้าคิดว่าเค้าอยุ่คนเดียวเดียวในบ้านหลังนี้หรือเปล่า  ลืมหรือไม่ว่ามีเราในบ้านทุกครั้งที่เค้าจะคุยวันๆนับประโยคได้เลย เราเป็นทอมเรารู้สึกเหมือนไม่มีตัวตน เขาหัวเราะเขายิ้มกับมือถือทั้งวัน บางทีเราสงสัยว่าเค้ายิ้มให้ใคร เขาก็ต่อว่าเราว่าขอเวลาส่วนตัวบ้าง ส่วนตัวของเขาคืออะไรค่ะ วันทั้งวันแทบจะไม่ได้คุยกันเลย มือถือนี่แค่หยิบมาชาร์ตแบตให้โดยที่ไม่รู้รหัสอะไรของเค้า เค้ายังหวงขนาดนี้ เราเหมือนเราไร้ตัวตนมาก็เลย  เราคิดจะออกไปจากชีวิตผู้หญิงคนนี้หล่ยครั้งมากไป ทุกครั้งที่เค้าพูดจะมีคำพูดว่า แค่นี้ยังไม่พออีกหรอที่ได้อยู่ด้วยกัน พวกคุณคิดว่ามันพอไหมกับการที่เราอยู่แบบนี้ แต่ไม่ได้คุยอะไรกันเลย  และทุกวันๆเค้าจะพูดกับเพื่อนเค้าว่าเครียด ภาระมากมาย คนที่บ้านก็ไม่เคยรับฟัง  เชื่อไหม เค้าไม่เคยแม้แต่จะคุยกับเราสักนิด พอเราถามก็บอกว่าเรื่องของเขา เราอยากรู้ให้เรามาอยู่จุดนี้ทำไม เราไม่รผุ้เขามีใครไหม ถ้ามีทำไมเขาถึงไม่พูดให้เราอยู่แบบนี้ทำไม **เราเองก็หาเข้ากินค่ำ ส่วนเขาพนักงานออฟฟิศ  ไปไหนเราก็ไม่เคยมีตัวตน แรกๆที่มาไม่เป็นแบบนี้ เขาเเทคเเตร์เราดีมสก แต่มันก็แค่1เดือนแรกเท่านั้นแหละ  หลังจากนั้นก็แบบที่พิมเลย  เรารู้สึกว่าให้เราอยู่ในหน้าที่อะไร อยู่ตรงนี้ทำไม เฟสบุ๊คเราก็ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เพราะแฟนเราบอกว่าอยากมีเซฟโซน เรื่องบางอย่างเราไม่จำเปนตัองอยากรู้  แต่เขาให้เราเปิดเผยเขาตลอด แต่เขาก็ไม่เคยเปิดเผยเรา เหมือนความสัมพันธ์อะไรก็ไม่รู้ เรารุ้สึกแย่มากไปเลย  เราควรทำอย่างไรดี