สวัสดี​ค่ะ​  เรื่อง​ของเรามีอยุ่​ว่า​ เราคบกับแฟนมา4ปีกว่าแล้ว     แฟนมีปัญหา​เรื่องติดเหล้า​   ติดในที่นี้คือ​ กินสัปดาห์​ละอย่างน้อย3วัน​      ทุกครั้งที่กินเราก็จะโกรธ​ ส่วนแฟนเราก็จะอ้างว่า​ คุยธุระ​ มีเรื่องในชุดงานที่ทำ​     หรือบอกว่านานๆได้กินกับ​เพื่อน​     แต่มันกลายเป็นว่าเมื่อเหตุผล​ต่างๆมันหลากหลายไปหมด​  สรุปว่าสัปดาห์​นึงเค้ากินเหล้าเกือบทุกวันเลยค่ะ​     ก่อนหน้านี้เคยเลิกกันไป1ครั้งเพราะเรื่องกินเหล้าเลยค่ะ​  ทำให้ทะเลาะกันบ่อยจนเริ่มทนกันไม่ไหว​    ตอนนี้กลับมาคบกันได้1ปีกว่า​      ก่อนกลับมาคบกันเคยคุยกันแล้วว่าปัญหา​เดิมๆมันจะกลับมานะ​  ถ้ายังไม่เป​ลี่ยน​   และแน่นอนค่ะ​    เค้าบอกจะปรับปรุงตัว​      เราก็เชื่อค่ะ​   คิดว่าความรัก​    เปลี่ยนแปลงคนได้​     เวลาผ่านไป​  แรกๆก็ดี​    แต่พอผ่านไปสัก1ปี​   นิสัยเดิมเริ่มออกค่ะ​     เค้ามักจะกินเหล้า​   แต่มักจะมีคำพูดที่สวยหรู​   เช่น​  วันนี้​เลี้ยงในชุดประจำเดือน​นี้​   กินไม่ดึก​   ไม่เมา​   เดี๋ยว​รีบกลับเลย​    ส่วนคนฟังก็​  โอเคเดี๋ยว​รอ​ คงไม่เกินเที่ยงคืน​   เวลาผ่านไป​  ตั้งแต่6โมงเย็น​ เรสทำงานเป็นพยาบาล​     บางวันก็ทำงานเหนื่อย​ๆ​    อยากมีโมเม้น​   แฟนรอคุยด้วย​  ได้คุยกับแฟนในวันว่างไรงี้​ อยากข่มตานอนอย่างมีความสุข​     แต่สิ่งที่ได้คือ​  เราต้องนั่งเขี่ยโทรศัพท์​  ทำโน่นนี่นั่นคนเดียว​    เวลาผ่านไปเรื่อยๆ​ เราพยายามสะกดใจตัวเองไว้​  ห้ามเหวี่ยง​ ห้ามวีน​  นานๆเค้ากิน​ โอเค​  เค้ากำลังปรับ​  แต่สุดท้ายการรอของเรามันว่างเปล่า​    เค้าไม่กลับ​  แล้ว​เตรียมหาเหตุผลมาอ้าง​  ว่าต้องคุยเรื่องสำคั​ญ​ต่างๆ​    (แต่เราคิดว่าคือข้ออ้างงซึ่งไม่รู้​ว่าเราใจแคบเกินไหม​  แต่เราก็มีเหตุผล​นะคะ​ ที่คิดแบบนี้เพราะ​   มันเกิดซ้ำๆไม่รู้​กี่รอบแล้วต่ะ​   คำว่ามันคือธุระ)​ สรุป​     เวลาของเราแทนที่​จะได้รีบนอนหลับ​    แบบมีความสุข​  กลายเป็นมานอนรอเค้าจนถึง​ตี1บ้าง​  บางวันก็ทนไม่ไหวโทรไปทะเลาะ​  สุดท้าย​มานอนร้องไห้คนเดียว​  กว่าจะข่มตานอนก็ตี3ค่ะ​    เช้าก็ตื่นมาทำงาน​   แน่นอนค่ะเวลาที่เค้ากลับมันดึกเกินกว่าที่ตกลงไว้​   อารมณ์​ของเรามันก็เปลี่ยน​เลยค่ะ​   จากที่กำลังข่มใจตัวเอง​  บอกว่าไม่เป็นไร​ๆๆเค้าเพิ่งกินเดี๋ยวกลับ​   มันกลายเป็นว่า​   ทำไมเค้าทำไม่ได้​  อย่างที่เค้าพูดเลย​  เค้าจะบอกให้เรารอทำไม​  แน่นอนค่ะ​  เราสติแตกทุกรอบ​   ทะเลาะค่ะ​   ไม่ไหว​ ไม่เอาแล​้ว​  อารมณ์​ตอนนั้นมันบอกแบบนั้น​      แต่สุดท้ายเราก็จะหลับพร้อมกลับน้ำตา​   ส่วนเค้าก็จะต่อว่า​  กลับกลายเป็นเรา​  ไม่เข้าใจสังคม​   ใจแคบ​   เหมือนเด็ก   ไม่เป็นผู้​ใหญ่​   (แฟนเป็นตำรวจ)​  แต่ความรู้สึก​เราคือ​  เค้าบอกจะปรับ​  เราก็โอเคที่หลังๆเค้าเริ่มกินห่างมากขึ้น​   แต่ทำไม​   เค้ายับยั้งชั่งใจไม่ได้เลย​  เมื่อบอกกับเรา​ จะกลับตอนนี้​  แต่ทิ้งให้เรารอ​     เค้าไม่ได้นึกถึง​เราหรอคะ​   หรือเราเป็นของตายไปแล้ว​     หรือว่าเราเองที่ผิด​  ใจกว้างไม่พอ​   รับไม่ได้เอง​  หรอคะ​ ??? การกินเหล้า3​  4​  5​ วันต่อสัปดาห์​  และแต่ละครั้งดึก​  เรียกว่าปกติหรอคะ​  สังคมคนเราต้องกินเหล้าหนักขนาดนี้เลยหรอคะ​  การที่เรารับไม่ได้แสดงว่าเราไม่เข้าใจสังคมหรอคะ​    การคุยธุระ​    จำเป็นต้องกินเหล้าดึกด้วยหรอคะ​ ถึงจะคุยได้​    คำถามมากมายวนเวียน​   จนบางครั้งก็คิด​   หรือเราเองที่เยอะเกินไป​   แบบที่เค้าว่าเรา
ขอยอมรับเลยค่ะทุกครั้งที่​เกิดเหตุ​การณ์​ เรารับไม่ได้​  ทุกครั้งที่เจอสภาพแบบ​     เค้าออกไปกินดึกๆอีกแล้ว​  เราอยากออกมามากเลยค่ะ​  ทุกคนคงบอกว่าควรเลิกถ้ารับไม่ได้​    เราบอกเลยค่ะเราคิดอยากเลิกหลายครั้ง​  แต่พอเช้ามาเค้าพูดดีด้วย​ กลายเป็นเราก็ทำเป็นลืม​เหมือน​ไม่มีอะไรเกิดขึ้น​  แต่มันฝังใจเรื่อยๆและทรมานมากเลยค่ะ​   ที่เรารู้สึกว่าอีกแล้ว​หรอ​  ที่ต้องนอนร้องไห้เพราะเรื่องแบบนี้​  สิ่งสำคั​ญ​คือ​  เราจะฝากชีวิต​ไว้กับผชที่ติดเหล้าขยาดนี้ได้จริงหรอ​  ที่เค้าบอกจะเบาให้มันจริงหรอ​  ถ้าแต่งงานไปแล้วเค้าเลิกไม่ได้​  มันคงเป็นตกนรกทั้งเป็นเลยรึป่าว​  เราต้องร้องไห้ไปตลอดชีวิตเลยรึป่าวคะ???
สิ่งที่อยากถามคือ​   เราคิดปกติไหมที่รับไม่ได้​   ถ้าเป็นคุณ​ คุณรับได้ไหมกับเรื่องเหล้าแบบนี้
การกินเหล้ามันสำคั​ญ​กับสังคมขนาดนั้นเลยหรอคะ​   แล้วแบบนี้แสดงว่าเค้าจะต้องสนใจแต่สังคมของเค้า​    จนลืมครอบครัวรึป่าวคะ​ ถ้าการกินเหล้าสำคั​ญ​กับชีวิต​เค้าขนาดเบาหรือห่างไม่ได้เลย......