พ่อเราอ่ะจบแค่ป.6 แม่เราอ่ะจบแค่ม.3 คือเราอ่ะ ตั้งใจเรียนมากแต่เขาก็ไม่สนใจอะไรเราเลย ตั้งแต่เราเกิดมาอ่ะ เราก็เห็นแต่พ่อแม่ทะเลาะกัน ไม่ได้ทะเลาะกันเบานะ ถึงขั้นบีบคอแม่เราเลย ตีกันเข้าโรงพยาบาลไปข้างหนึ่งเลย แล้วเราขึ้น ป.6 พ่อเราเลิกกินเหล้าเบียร์แล้ว แต่แม่อ่ะคือหาเรื่องทะเลาะกับเราทุกวัน จนเราแบบว่าอารมณ์เสียอ่ะคือเถียง เอาจริงๆมันก็ไม่สมควรเถียงคือยิ่งเถียงแม่เราก็ยิ่งอารมณ์ร้อนขึ้นไปอีก แล้วเราก็คุมอารมณ์ไม่ได้อ่ะ แล้วตั้งแต่เราขึ้นม.1 จนปัจจุบันเราอยู่ม.4 แม่เราบ้าหวยมาก คือดูใบหวย อ่ะที่เขาขายแผ่นละ5บาทอ่ะ คือดูทั้งวัน แล้วเราทำอะไรผิดนิดหน่อยคือเรื่องใหญ่มาก คือแม่เราอ่ะ ทุบเราตีเราเอาเก้าอี้ตีเราบ้าง ตั้งแต่ม.1 จนม.3-ม.4 เราพยายามไม่เถียง เราก็ยังโดนด่าทุกวัน คือเราไม่แต่งตัวเลยใส่เสื้อยึดธรรมดา กางเกงสีเหลือง  พอเราซื้อ เสื้อผ้ามาใส่สวยๆแม่ก็บอกว่าวันๆไม่ทำอะไรเอาแต่แต่งตัว ทั้งๆที่เราไม่มีเสื้อผ้าสวยๆใส่เลย ลูกพี่ลูกน้องเราไปเที่ยวแต่งตัวดีๆแต่เราแต่งตัวไม่ดีเลยอ่ะ แล้วเราเป็นอะไรไม่รู้อ่ะ เวลาอยู่กับญาติๆไม่กล้าพูดเลย  แล้วคนที่นี้ก็ไม่ค่อยชอบแม่เรา เราก็ไม่รู้เพราะอะไร พอเราแต่งตัวดี แม่ก็จะบอกว่าใส่ทำไมทุเรศน่าเกลียดสวยก็ไม่สวย คือเราไม่อยากอยู่กับครอบครัวแล้วอ่ะ คือพ่อเราก็เข้าข้างแม่เรา คือตอนนี้เราก็หาเงินในโทรศัพท์ด้วยเพื่อซื้อของที่ตัวเองอยากได้ เพราะแม่เราอ่ะขี้งก แต่พอไปไหนแม่ก็เกลี้ยงให้เราออก ทั้งที่เราเงินน้อยกว่าแม่ เราคงนิสัยเสียด้วยแหละ พ่อเราก็ชอบทำตัวเหมือนวัยรุ่นแว้นๆอ่ะ เราไม่ชอบเลย ชอบทำตัวแบบพยายามเป็นผู้ใหญ่อ่ะ พูดก็ไม่ชัดฟังนี่ไม่รู้เรื่องเลย เวลาทำอะไรใช้ให้ไปหยิบของพอเราถามอีกรอบว่าหยิบอะไร เราไม่ได้ยิน พ่อก็จะโมโหใส่ตลอดเพราะว่าเพราะเราอารมณ์ร้อน แต่ยังไงลูกก็ผิดอยู่ดี ไม่มีใครเข้าข้าง🙂