สวัสดีค่ะทุกคน  วันนี้เรามีอะไรมาเล่าให้ทุกคนฟังซึ่งเราก็ไม่เข้าใจทำไมเราถึงยังยึดติดกับมัน เข้าเรื่องเลยยนะคะ
ย้อนไปเมื่อหลายปี
 เราเล่นแอพๆนึงค่ะเป็นแอพหาคู่ซึ่งเราเป็นคนที่ขี้เหงาและขี้เบื่อมากๆ เอาง่ายๆไม่ต้องการแฟนหรอกค่ะ แค่มีคนไว้คุยกับเรารับฟังเราหรือเป็นความสบายใจให้เราก็พอ เราท่องแอพนั้นได้ประมาณ3วันค่ะ และในขณะที่เราจะลบแอพออก มือเจ้ากรรมก็ไปกดโดนผู้ชายคนนึงเข้าและบังเอิญแอพเราตั้งค่าทักอัตโนมัติไว้มนเลยเด้งไปหาเขา แต่เราก็ไม่ได้อเขาตอบหรืออะไรนะคะเราลบแอพทันทีไม่มีปิดบัญชีด้วย5555(เราเล่นไม่เป็นค่ะเลยยังไม่เซียนแต่ตอนนี้คือ เซียนมากๆ) พอลบแอพออกได้พักนึงมีผู้ชายคนนึงแอดเฟสเรามาละทักมา ไอ้เราก็งงๆละเราเลยตอบกลับไป และได้รู้ว่านางแดมาจากข้อความที่เด้งไปในแอพนั้นและนางเผลอกดข้ามจำเฟสได้เลยแอดมา (พี่เขาอายุมากกว่าเราประมาณ4ปี) เราคุยกันได้2วันค่ะละได้รู้ว่าพี่เขาสอบติดตำรวจและก็คุยๆไปว่าเราจะรอ ซึ่งเราไม่รู้อะไรดลใจให้ทำให้คิดแบบนั้น แต่พอวางสายกันได้สักพักพี่เขาก็บอกไม่ต้องรอนะ เราก้โอเค  ผ่านไปพี่เขาฝึกเสร็จนี่เลยทักไปถามว่าเป็นไงบ้างและได้คุยกันมาตลอดและเราเป็นฝ่ายตื๊อพี่เขาด้วย555 บุคลิกพี่เขานะคะ พี่เขาเป้นคนเงียบๆถ้ายังไม่สนิทและเป้นคนโลกส่วนตัวสูงมากๆเล่นเกมดูหนังเกือบทั้งวัน ซึ่งเรามีนิสัยเดียวกับพี่เขาค่ะ แค่เราไม่เล่นเกม เราเลยรู้สึกว่าพี่เขาน่าสนใจ  มาต่อค่ะ เราเลิกคุยกันไปเกือบ10รอบไม่เราเงียบก็เป็นเขาที่เงียบและจะต้องมีเรื่องที่ได้กลับมาคุยกันใหม่ตลอด เช่นเป็นเราที่คิดถึงเขา ซึ่งในระยะเวลาที่คุยกัน*ตอนได้โทรศัพท์เป็เวลา คือนานๆได้คุยแต่จะได้เห็นคำว่าฝันดีแค่นั้นและตอนกลับบ้านทุกวันศุกร์ตอนเย็นคือ เราจะทักไป เดินทางปลอดภัยนะ ทุกครั้งทั้งขากลับบ้านและกลับรร วันปัจฉิมเราพี่เขาก็หยอดต็โทรมา  *ตอนเขาได้โทรศัพท์ปกติ เราจะตื่นมาตี5เพื่อมาบอกMorningเขารอให้เขาอ่านและรอให้เขาตอบกลับมาบอกไปเข้าแถวก่อนนะในเวลาเกือบ8โมงเช้า คุยอีกทีคือไปกินข้าวเที่ยงก่อนนะ และตบท้ายที่ไปออกกำลังกายก่อนนะ และท้ายสุดคือ ฝันดี  ซึ่งทุกครั้งที่เขากลับบ้านหลังจากที่บอกเดินทางปลอดภัยเสร็จ เราจะไม่ทักไปอีกเลยเพราะเราไม่อยากกวนเขาในคามคิดเราคือเขาคงอยากอยู่กับครอบครัว และทักไปอีกตอนเขากลับรร และในระหว่างที่มีพี่เขา(เรามีพี่เขาแต่พี่เขาไม่ได้มีเรานะ555)เราไม่สนใจใครเลยแม้แต่ตำรวจที่ทำงานแล้วหรือนายสิบทหารเรารอแค่พี่เขา จนมาถึงจุดนึงที่เราไปต่อไม่ได้เเล้วเพราะเราไม่อยากให้พี่เขาลำบากใจเราเลยถอยออกมา แต่พี่เขาก็เป็นฝ่ายทักมาเองและเราก็ตัดใจไม่ได้ และไม่ขอยืดเยื้อนะคะ เราขอพี่เขาให้เราได้ทักไปบอกฝันดีจนถึงปีใหม่ได้ไหม พี่เขาก็ตกลงค่ะ แต่ไม่ถึงปีใหม่พี่เขาก็มีแฟน ซึ่งเราจะบอกก่อนนะว่าเราถามพี่เขาตลอดว่ามีใครไหมตอนนี้เขาจะตอบตลอดว่าไม่มีละจะไม่มีจนกว่าจะติดนายร้อย ซึ่งวันที่พี่เขาเปิดตัวคือวันที่เราเข้ารพและไม่รู้เลยว่าเขาเปิดตัวแฟนเพราะเรารับได้โทรศัพท์หรือตอบแชทได้ แต่วันต่อมาพี่เขาก็ทักมาเหมือนเดิมทำตัวปกติไม่ได้บอกเราหรือทำตัวแปลกไปจากเดิมเลยจนออกจากรพเราจะไปเอารูปเขาจากในเฟสมาทำของขวัญวันเกดให้เขาเราถึงรู้ ความรู้สึกเราคือ เรานั่งอยู่แต่เหมือนคนยืนแล้วทรุดลงไปเลย นอนร้องไห้ทั้งคืนเลยค่ะ5555 แต่เราก็มีเพ้อหาบ้างคนมันเฮิร์ทอะเนาะ เขาก็มาตอบกลับสตอรี่ทุกอัน แต่เราไม่เคยทักเขาไปเลยตั้งแต่รู้แค่เพ้อเฉยๆ ลืมเลยค่ะตอนคุยกันพี่เขาเป็นคนเดียวที่ปลอบเราในตอนที่เราคิดสั้นเพราะมีปัญหาเรื่องครอบครัวและไม่มีใครเข้าใจหรือรับรู้เรื่องเราแม้ในตอนที่เราทำร้ายตัวเอง และจนพี่เขาเรียนจบติดยศก็ยังอวยพรเขานิดๆ วันเกิดเราเขาก็มาอวยพร เราคุยกันแค่วันสำคัญของกันและกันค่ะ   (เราใช้เวลาทำใจนานมากๆเรื่องเขาจากร้องไห้ทุกคืนก็มาเป็นอาทิตย์ละ2คืนจนนานๆทีร้อง รวมๆเป็นปี)  จนเราพอทำใจได้มองกลับไปเราพึ่งรู้ว่าเราโคตรไร้ค่าเลยที่วิ่งตามเขา จนเราเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยค่ะเริ่มมาดูแลตัวเองดื่มบ้างไรบ้างแต่งตัวเก่งขึ้น จนเมื่อต้นปีเขาทักมาถามทำไมเปลี่ยนไปขนาดนี้ดื่มเก่งขึ้นด้วย (บางทีไปนั่งเฉยๆแค่อัพรูปลง) ดูแลสุขภาพด้วยอย่างงั้นอย่างนี้ เราเลยเล่าเวลาที่ผ่านมาว่าเราทรมานเรื่องเขาแค่ไหนและตบท้ายด้วยบอกเฉยๆอึดอัด เขาก็ขอโทษ หลังจากนั้นก็ได้คุยกันบ้าง ช่วงเขาไปม็อบก็ทักมาให้ร้องเพลงให้ฟังเข้าเวรเป็นเพื่อน แต่เราไม่ได้รักนะคะเราแต่เราไม่เขาใจว่าความรู้สึกนี้คืออะไร? แต่ระหว่างนั้นเราก็มีแฟนมีคนคุยปกติค่ะแต่ก็โดนนอกใจมาตลอด จนมาล่าสุดประมาณหลายเดือนก่อน เขาบอกเขายังเหมือนเดิม และส่องแฟนเราทุกคนตลอดและส่องเราตลอด รีบๆโต  เฮ้ยยเราไม่เข้าใจตัวเอง