จริงๆผมแล้วจะมาระบายคับ และทั้งหมดเป็นความคิดเห็นตัวส่วนตัว
        เรื่องมีอยู่ว่าฝั่งผช.ไปคบกับผญ.คนนึง แล้วก็มีลูกคนแรกตอนอายุ18 คนที่สองตอนอายุ20 แล้วจุดเกิดเรื่องคือฝั่งผช.ทิ้งไปมีครอบครัวใหม่ ส่วนฝั่งผญ.เลี้ยงลูกจนขวบนึงแล้วทิ้งให้ยายเลี้ยงจนลูกคนโตอยู่อนุบาล2 แล้วก็กลับเอาไปเลี้ยงใหม่กัน3แม่ลูก แล้วหลังจากนั้นประมาณ7-8เดือน แม่เด็กมีน้องอีกคนในท้องจากครอบครัวใหม่ แต่ยังไม่ทันคลอดน้องคนละพ่อเลย แม่ก็ทิ้งลูกไปหาครอบครัวใหม่ ทิ้งแบบทิ้งเลยไม่บอกใคร เด็ก2คนตื่นมาไม่เจอใคร แล้วเด็ก2คนนั้นบอกว่าแม่คงไปหาแฟน แม่มีแฟนเยอะ แล้วเด็กทั้งสองอยู่ตามลำพังมา3-4เดือน ก็จับหอยเก็บผักหยิบน้ำปลากินเอาชีวิตรอด และหลังจากนั้นก็มีญาติรู้เรื่องและเอาไปเลี้ยง ตั้งแต่นั้นเด็ก2คนก็ไม่เคยเจอพ่อ-แม่แท้ๆอีกเลย เจออีกทีคืองานศพแม่หลังจากนั้น5-6ปีเสียไปเพราะอุบัติเหตุในบ้านของครอบครัวใหม่ที่เท่าไรไม่รู้ แล้วเรื่องที่ผมจะระบายคือ
       เวลาผ่านไปคนน้องโตจนอายุ19 แล้วไปนอนบ้านสาว(ตั้ง19แล้วนะเนี่ย-.-) คือน้า ยายที่บ้านรู้คือบ้านแต่ด่าหลานไม่มีชิ้นดี แต่ ด่าถึงพ่อ ว่าผีพ่อ-ึง เข้าสิงหรอ ทำไมถึงเ-ี้ยตามพ่อ พ่อที่ทิ้งแม่-ึงไปมีคนอื่น เพราะพ่อพวก-ึงถึงเป็นแบบนี้ คือด่าถึงแต่ฝั่งพ่อ คือในความคิดผม ฝั่งพ่อนั้นผิดจริง แต่แม่นั้นยิ่งกว่า พ่อทิ้งไปมีครอบครัวใหม่ แม่ก็เหมือนกัน ที่หนักกว่าคือทิ้งลูกในไส้แบบตามมีตามเกิด ตายก็ตาย รอดก็โชคดีไป ทิ้งให้เด็กอายุอนุบาลอยู่ตามลำพังในบ้านชนบทที่ไม่มีระบบความปลอดภัยใดๆ บอกญาติสักหน่อยก็ดี แล้วไม่มีใครบอกถึงสาเหตุที่พ่อทิ้งให้เด็กฟังด้วยว่าทำไม ทำไมต้องโยนทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฝั่งพ่อด้วย??  แต่เห็นด้วยที่เขาปลูกฝังให้รักแม่เขานะ อโหสิให้แม่เขาไป ไม่ต้องไปแค้นอะไร แต่ต้องปลูกฝั่งอย่างถูกต้องอะคับ บอกเหตุผลเล่าความจริงแล้วค่อยๆบอกให้เด็กเข้าใจ เพราะเด็กๆก็โตแล้ว แต่ปลูกฝั่งว่าหนูๆต้องรักแม่นะ    แม่เลี้ยงมาตั้งปีกว่า "ปีกว่าา"เอ่อเด็กมันยังรักอะ ยังผูกพันธ์จนถึงทุกวันนี้ แต่ทำไมคนที่โตกว่ามีความคิดกว่า ทำให้เขาทั้ง2เกิดมา ถึงทิ้งแบบไม่มีเยื่อใย เราทิ้งหมาอยู่บ้านเรายังห่วง แต่นี้ลูกในไส้แท้ๆ ทิ้งแบบไม่ต่างกับจะฆ่าให้ตาย แต่เด็กทั้ง2เก่งมากๆที่โตมาได้ขนาดนี้ มีความคิดแบบนี้
    ยังมีครอบครัวไหนบ้างมั้ยที่มองผ่านความผิดคนของตังเองไปแล้วโยนให้คนอื่น??