ผู้ใหญ่ในครอบครัวเราเป็นยายเราเองเป็นคนหัวโบราญมาก ไม่ยอมรับเพศที่เราเป็นอยู่เราสารภาพว่าเป็นเพศที่ชอบเพศเดียวกัน เหมือนยายพยายามกดดันเราทุกคนในครอบครัวโอเคหมดทุกคนบอกว่าแค่ไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นก็พอ แต่ยายเราบอกว่าเป็นบ้าเป็นโรคจิตไปแล้วหรอชอบผู้หญิงใช้อะไรคิดคนแบบพวกเกิดมารกโลก ตอนนั้นเราร้องให้แต่พี่เราก็มาห้ามยายไว้พี่เค้ายังไม่รู้ว่าเพราะพี่เราเพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัด ตอนนั้นเราพูดไม่เป็นคำเพราะร้องให้อยู่มันจะแบบ "ยาย ฮื้ก ดะ ฟุดฟัดๆ "ประมาญนั้น พอสภาพจิตใจเราดีขึ้นมาเลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่เราฟังพี่เราเข้าใจเพราะมีเพื่อนเป็นตุ๊ดอยู่1คนด้วย รู้สึกเหมือนยายเราจะรักน้องมากกว่าด้วยแหลาะ บ้านเรามีลูกอยู่4คน น้องเล็กสุด น้องคนกลาง เรา พี่คนโต หลังจากนั้นก็โดนยายด่า2-3วันเราพยายามอธิบายให้ยายฟังหลายรอบเหมือนยายเริ่มพูดแบบวกไปวนมา เหมือนรู้ว่าตัวเองผิดแล้ว แต่ก็ยังบอกว่าเราเป็นคนผิดอยู่โดยไช้ข้ออ้างว่า"ฉันเลี้ยงแกมาแกอย่ามาเถียงฉันอีนี่มันไม่รู้จักสำนึกบุญคุณผู้ใหญ่"คือเราอยากรู้มากว่าเลี้ยงตรงใหนวันๆสั่งเรากับพี่ให้ไปเลี้ยงน้อง อะไรน้องผิดเราถูก เรากับพี่ก็จะผิดหมด ยายลำเอียงมาตั้งแต่เรา4คนยังเล็กๆจนตอนนี้เรียนจบกันหมดแล้ว เราทนไม่ไหวไม่อยากยุ่งก็เลยไปอยู่หอเพื่อนสัก3เดือนเกือบ4เดือนเรามีความสุขนะมันน่าจะความสุขที่สุดในชีวิตนี้มีมาตลอดเราที่ไปอยู่หอเพื่อนต้องทำงานพิเศษเพื่อช่วยแบ่งเบาเงินค่าหอให้เพื่อน(อันนี้เราขอทำเองเพื่อนก็เกรงใจ แต่เราก็ทำอยู่ดี) แต่เราก็คงจะอาสัยเพื่อนอยู่แบบนี้ต่อตลอดก็คงไม่ได้ ก็เลยตัดสินใจอยู่นานว่าจะกลับบ้านหรือเช่าหอข้างๆห้องเพื่อนดี แต่เราก็เอาค่าแรงของเรามาเปรียบเทียบกับค่าเช่าเราคิดว่าเราไม่น่าไหวมั้งเลยต้องจำใจกลับบ้าน ตลอดเวลาที่อยู่กับเพื่อนมีแต่สายพี่ พ่อแม่ น้อง ไม่มีสายยายแม้แต่สักสายเดียว ตอนเรากลับบ้านยายก็เดินผ่านไปเฉยจะได้คุยก็ตอนมืด ยายเราพูดว่าแกจะกลับมาทำไมล่ะไม่อยากอยู่บ้านไม่ใช่หรอ จนถึงตอนนี้เวลาก็ผ่านไป2อาทิตย์แล้วเราขอคำแนะนำว่าควรบอกยายยังไงดีคะเราไม่ไหวเลยมาแชร์ขอคำตอบจากทุกคนหน่อยค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ