รักษามาปีกว่าๆแล้ว กินยา วันไหนลืมกินคือนอนไม่ได้

ตอนนี้ลองหยุดยา แต่อาการหนัก คือกลับจากที่ทำงานร้องไห้  อยากได้ความอบอุ่น รู้สึกเหงาเหมือนขาดอะไรตลอดเวลา  ที่บ้านเราก็ไม่ค่อยนั่งคุยกัน  กินข้าวคนละเวลา ไม่เคยดูหนังกินข้าวร่วมกันเลย  

ทำอะไรก็ไม่เพลิน  เครียดกับที่ทำงานมากๆ โดนเอารัดเอาเปรียบเพราะไม่พูดไม่เถียงตลอด  กลับมาก็เครียด

ใครเป็นบ้าง รู้สึกเหงาแบบว้าเหว่มากๆ อารมณ์ดิ่งๆ อยากตายให้หายไป แต่ความเชื่อเราคือฆ่าตัวตายคือบาป แต่มันคิดทุกวันว่าตายไปคงดี รู้สึกเหนื่อยกับการพยายามพูดมากๆ  วันๆนึงคิดคำพูดมันยากแสนยาก เลยรุ้สึกมีปัญหาเพราะการไม่พูดเยอะมาก ไม่อยากโดนรังแกเอาเปรียบ  แต่เหนื่อยจะพูด  ไม่รุ้สรุปเป็นโรคอะไร  ควรปรึกษาหมอแบบไหน ยังไงดี