ตอนนี้ผมอายุ22 น้องสาวอายุ18 ต้องบอกก่อนว่าสังคมแถวบ้านคือสก๊อยเลย มีเด็กซิ่งรถ เรื่องยา เรียนไม่จบ ท้อง บลาๆ เข้าเรื่องเลยละครับ พ่อผมเสียตอนอายุ19 ละผมไม่ค่อยได้กลับบ้าน เพราะเรียนที่กรุงเทพ พอกลับมาน้องก็เริ่มเข้าสู่วัยรุ่น พฤติกรรมคือรับไม่ได้ แอบไปร้านเหล้า ติดเพื่อน แอบไปหอแฟนทั้งที่ที่คบกันได้ไม่ถึง2เดือน พาเพื่อนมาบ้านเสียงดังแบบดึกๆค่อยกลับบ้าน ด้วยความที่ช่วงพาอเสียแม่เลยไปทำงานกทมเพื่อหาตัง เลยให้น้องอยู่กับย่า ละช่วงนั้นน้องกำลังจะเข้าสู่วัยรุ่น อย่างที่บอกนานๆผมกลับบ้านมาครั้ง แต่ข่วงนี้โควิดเรียนออนไลน์มาอยู่ยาว ได้มาเห็นพฤติกรรมน้อง แรกๆผมบอกผมเตือน มีเถียงบ้าง แต่ก็ยังทำเหมือนเดิม ผมหนักใจมากครับ อารมณ์เหมือนมีลูกสาว ผมจนปัญญาแล้วครับ ส่วนแม่มีแฟนใหม่หลังจากพ่อเสียได้3ปี และไปทำงานในตัวเมืองจังหวัดกลับบ้านสัปดาห์ละ1ครั้ง แม่ก็บอก แต่ก็เหมือนเดิม ผมไม่รู้จะทำยังไดี คือเราทำได้แค่ปล่อยใช่ไหมครับ เพราะเขาก็18แล้ว ผมล่ะอยากให้เขามีชีวิตที่ดี บอกแนวทางทุกอย่าง แต่ก็ตามที่เล่าไป ผมขอคำแนะนำจากทุกคนหน่อยครับ ที่จะทำให้ผมสบายใจและปล่อยวางจากเรื่องนี้ได้ ผมเป็นทุกข์มากครับ มีทั้งอารมณ์โกรธที่แบบทำไมเขาดื้อด้านจัง ทำไมเขาไม่ฟัง คือผมเข้าใจสิ่งแวดล้อมที่ทำให้น้องเป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่รู้จะแก้ยังไงแล้ว